Μαριάννα Tουμασάτου: «Έγινα ηθοποιός γιατί αλλιώς θα ήμουν στο… τρελοκομείο»

«Η ευημερία δεν είναι φίλη της τέχνης γιατί ο εφησυχασμός δεν είναι φίλος της τέχνης» δηλώνει στο «Κ» η ηθοποιός Μαριάννα Τουμασάτου.

Στην Πέννυ Κροντηρά

 

Η ζωντάνια αλλά και η δυναμικότητα που την χαρακτηρίζουν σε συνάρτηση με το ομολογουμένως  ηχηρό ταλέντο της και την αγάπη της για την υποκριτική τέχνη την έχουν καταστήσει ως μία από τις πιο αγαπημένες ηθοποιούς του κοινού.

Ποιος ο ορισμός που δίνεται στον όρο «ηθοποιός»;

Έγινα ηθοποιός, γιατί αλλιώς θα ήμουν στο τρελοκομείο. Οι ηθοποιοί βιώνουν πράγματα που τα χρειάζεται η ψυχή τους αλλά δεν τα χρειάζεται η ζωή τους.

Ποια η στιγμή ορόσημο στην καριέρα σας;

Κάθε μέρα είναι ένα ορόσημο, γιατί για κάθε πράγμα υπάρχουν λόγοι που σε οδηγούν να το κάνεις. Μία επιλογή ορίζει το επόμενό σου βήμα και την επόμενή σου μέρα στη δουλειά σου. Το ότι στο σήριαλ «Βέρα στο Δεξί» βρεθήκαμε με τον άντρα μου είναι ορόσημο. Τα ορόσημα είναι υποκειμενικά.

Ποια στιγμή δεν θα ξεχάσετε ποτέ;

Νομίζω ότι δεν θα ξεχάσω ποτέ τη στιγμή που μαθήτρια ακόμα στη σχολή του Θεάτρου Τέχνης, περίμενα στο περιβόητο θέατρο της Επιδαύρου να βγω για την παράσταση. Αυτή η στιγμή είναι από αυτές που μαζί με τις προσωπικές μου στιγμές θα δω λίγο πριν φύγω από το μάταιο τούτο κόσμο. Έτσι δε λένε, ότι βλέπουμε κάτι στο τέλος πριν φύγουμε; Αν λοιπόν προλάβω να δω νομίζω ότι μία από αυτές τις στιγμές θα είναι αυτή. Τα συναισθήματα που είχα νιώσει ήταν μοναδικά και απερίγραπτα. Ειδικά όταν είσαι μαθητής που όλα φαίνονται πιο μεγάλα, πιο σπουδαία και νομίζεις ότι θα κατακτήσεις και θα αλλάξεις  τον κόσμο. Από αυτά γεμίζεις και είναι ακόμα πιο σπουδαία.

Πιστεύετε στις καλές συνεργασίες ή σε ένα καλό σενάριο, θεατρικό έργο;

Όλα χωράνε. Μπορεί να είναι ένα πάρα πολύ καλό έργο και να έχεις μία πολύ κακή παράσταση. Μπορεί το αντίθετο. Οι παρέες, οι συνεργάτες νομίζω είναι ένας πολύ σημαντικός παράγοντας για το αποτέλεσμα, δηλαδή να μιλάς την ίδια γλώσσα, αν επιθυμούν και ζουν για τα ίδια πράγματα.

Ποια τα επαγγελματικά σας σχέδια;

Στην τηλεόραση βρίσκομαι για τρίτη σεζόν στο σήριαλ του αντ1 «Οι συμμαθητές» και στο θέατρο Αθηνά είμαι στην παράσταση «Ένα εξοχικό παρακαλώ». Για μένα αρκεί να είμαι σε μία δουλειά που να περνάω καλά, έχει μεγάλη σημασία για μένα, ειδικά στο θέατρο.

Πείτε μας λίγα λόγια για την παράσταση «Ένα εξοχικό παρακαλώ» και το ρόλο σας;

Η ηρωίδα που υποδύομαι λέγεται …. και είναι στις τελευταίες μέρες του γάμου της αφού αναμένεται εντός τριών ημερών να υπογραφεί το διαζύγιό της και να προχωρήσει τη ζωή της με ένα άλλο άνθρωπο. Πάει λοιπόν στο εξοχικό της, το οποίο εκείνη την ημέρα είναι έτοιμο να πουληθεί. Πηγαίνοντας λοιπόν με τον καινούργιο σύντροφό της για να αποχαιρετήσει το εξοχικό βρίσκεται χωρίς να το ξέρει εκεί και ο πρώην σύζυγός της με μία άλλη κοπέλα που ετοιμάζεται και εκείνος να προχωρήσει τη ζωή του. Κανείς δεν ξέρει ότι το άλλο ζευγάρι είναι εκεί. Επίσης, οι γονείς αγνοούν ότι η κόρη τους με το παλιό αγαπημένο της βρίσκονται και αυτοί στο εξοχικό. Ο αγοραστής του σπιτιού καταφθάνει. Μία βαλίτσα με κλεμμένα χρήματα μπλέκει την κατάσταση για να ανακαλυφθεί ποιος τα πήρε. Ως γνήσια φάρσα κάποια στιγμή αποκαλύπτονται όλα με κωμικά στοιχεία και ανατροπές. Φυσικά υπάρχουν και συναισθηματικές στιγμές για να δούμε αν το ζευγάρι θα είναι μαζί.

Πόσο εύκολη είναι πλέον η συμβίωση δύο ανθρώπων σε ένα γάμο; Πως βλέπετε τις σχέσεις;

Νομίζω ότι οι άνθρωποι πια δυστυχώς φεύγουν πιο εύκολα από τους γάμους και τις δεσμεύσεις τους, γιατί ενδεχομένως είχαν πάρει την απόφαση όχι πολύ σοβαρά. Νομίζω, όμως ότι υπάρχουν γάμοι ισχυροί που αξίζουν τον κόπο να μείνουν ακμαίοι και ζωντανοί. Αξίζει να προσπαθούμε όλοι για τις επιλογές μας και ειδικά όταν υπάρχουν παιδιά και οφείλουμε να τα προστατεύουμε.

«Συμμαθητές» για τρίτη χρονιά, σας φοβίζει καθόλου;

Όχι δεν φοβάμαι. Το έχω αγαπήσει από την πρώτη στιγμή αυτό το σήριαλ, θεωρώ ότι έχει να μας πει ακόμα πολλά πράγματα και οι ήρωες έχουν διαδρομή που θα τη διανύσουμε και νομίζω ότι μαζί μας σε αυτή τη διαδρομή θα μας ακολουθήσει και ο κόσμος.

Ποια τα τρωτά-αδύναμα σημεία σας;

Άπειρα! Είμαι ένας άνθρωπος ξεροκέφαλος και ισχυρογνώμων για πολλά πράγματα. Βέβαια έχω το θάρρος της γνώμης μου και όταν καταλάβω ότι κάνω κάπου λάθος θα ζητήσω συγγνώμη. Αλλά μέχρι να καταλάβω ότι κάνω λάθος σου σπάω τα νεύρα. Αυτό είναι δύσκολο στην καθημερινότητα για τους ανθρώπους της ζωής μου δηλαδή τον άνδρα μου, τους γονείς μου, τον αδελφό μου, τους φίλους μου.

Τι είναι αυτό που σας κάνει να χαμογελάτε και σας φτιάχνει τη διάθεση;

Κατά πρώτον η διάθεσή μου είναι φτιαγμένη γιατί έχω την κόρη μου και την οικογένειά μου. Είμαι άνθρωπος που βρίσκω το γέλιο ακόμα και εκεί που δεν υπάρχει. Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς το γέλιο. Δεν αντέχω τη μελαγχολία καθόλου και αν και έχω και εγώ τις στιγμές μου δεν κυριαρχούν στη ζωή μου. Ακόμη και στα δύσκολα θα πω κάτι και θα γελάσω. Με ένα «δεν βαριέσαι βρε αδερφέ» πας και λίγο παρακάτω!

Πως βιώνετε την οικονομική κρίση;

Όπως όλοι οι Έλληνες με πολύ πόνο, προσπάθεια και άπειρη ελπίδα να μην πάνε χαράμι οι κόποι μας.

Ο πολιτισμός στην περίοδο της κρίσης…

Παγκοσμίως μετά από μια περίοδο κρίσης υπάρχει άνθηση. Τα πιο σπουδαία έργα και μουσικές δημιουργήθηκαν σε τέτοιες περιόδους. Η ευημερία δεν είναι φίλη της τέχνης γιατί ο εφησυχασμός δεν είναι φίλος της τέχνης. Η πλασματική εικόνα ότι δήθεν είχαμε χρήματα τα προηγούμενα χρόνια δεν ήταν και πολύ κοντά στην τέχνη.

Αν σας δινόταν η ευκαιρία τι θα αλλάζατε στη ζωή σας;

Δεν ξέρω, γιατί αλλιώς δεν θα ήμουν εδώ που είμαι τώρα. Αν το κόστος για το τώρα ήταν και τα λάθη του παρελθόντος θα τα ξαναέκανα.