Ο καλός, ο κακός και… η Αλίκη στο Ναυτικό

Γράφει ο Λεωνίδας Τσίπης

Κάθε εβδομάδα ο θεατρικός συγγραφέας Λεωνίδας Τσίπης σχολιάζει με το δικό του τρόπο καυτά θέματα της επικαιρότητας, από την πλευρά του καλού και του κακού.

 

 

Ο ΚΑΛΟΣ

Τώρα που ο κύριος υπουργός ο Πάνος ο Καμμένος

Διατάζει τις γυναίκες μας να στρατευτούν με μένος

Και να ριχτούν σαν λέαινες μέσα στα χαρακώματα

Θα φτιάξουμε ένα στρατό από ωραία σώματα.

 

Τώρα θα έχουμε στρατό με γοητεία και ήθος.

Ψηλά λοιπόν την κεφαλή και έξω όλες το στήθος.

Αυτά θα βλέπει ο εχθρός και θα τον πιάνει ζάλη

Ενώ οι ξανθιές απέναντι χορεύουν πεντοζάλη.

 

Κορίτσια, βάλτε τ’ άρματα! Στ’ άρματα λοιπόν!

Πούδρα, λιγάκι μάσκαρα και κόκκινο κραγιόν!

Δείξτε μου έναν αντίπαλο που θα αντισταθεί!

Δείξτε μου έναν αντίπαλο να μην παραδοθεί!

 

Εύγε σας, κύριε υπουργέ! Αυτές είναι ιδέες!

Είναι ιδέες φοβερές, πάρα πολύ σπουδαίες!

Είναι κάποια σενάρια κι ιδέες κάποιου ρόλου

Που ξεπερνάνε το μυαλό του Νίκου του Φωσκόλου!

 

Εμείς μαζί σας, υπουργέ, στο τανκς και στην ερπύστρια,

Το λέει κι η γυναίκα μου που είναι φεμινίστρια.

Το λέει και η κόρη μου που είν’ άνεργη δυο χρόνια

Θέλει να έρθει στο στρατό να φάει μακαρόνια.

 

Εμπρός λοιπόν, βάλε μπροστά το εθνικό σου σχέδιο

Και ψήφισέ το στη Βουλή όλο το νομοσχέδιο,

Και μην ακούς μουρμουρητά και μην ακούς την γκρίνια,

Απ’ την αντιπολίτευση κι από τα παρασκήνια.

Κάν’ το για να γλιτώσουμε οι άντρες επιτέλους

Την κρεβατομουρμούρα τους, που ’χει δύναμη βέλους.

 

Γι’ αυτό αν αποσύρεις το σχέδιο, ευλογημένε,

Μαύρο φίδι που σ’ έφαγε, κύριε Πάνο Καμμένε!

 

Ο ΚΑΚΟΣ

Δεν είμαι, φίλοι μου, κακός, δεν είμαι κακιασμένος

Μονάχα από τον υπουργό είμαι εγώ… καμμένος!

Κοίτα τώρα τι πάθαμε από μοντέλα-στέκες

Οι άντρες στην κουζίνα τους και στο στρατό οι γυναίκες.

Αν πάρεις, κύριε υπουργέ, για χρόνια και για μήνες

Συζύγους μα και κόρες μας να γίνουν στρατιωτίνες

Χαθήκαμε! Καήκαμε! Εγίναμε σαλάτα!

Ποιος πλένει, κύριε υπουργέ, τα ρούχα και τα πιάτα;

Ποιος μαγειρεύει, κύριε, για μας τα φασολάκια;

Ποιος καθαρίζει μπρόκολα, πατάτες, κρεμμυδάκια;

 

Διόρθωσ’ το νομοσχέδιο! Θα γίνει, θες δε θες!

Και στο στρατό θα παίρνεις μονάχα πεθερές!

Για να γλιτώσουμε όλοι μας εμείς οι παντρεμένοι

Είναι η μόνη ελπίδα μας: Γριά και στρατευμένη.

 

Όταν τις βλέπει ο εχθρός, στα πόδια θα το βάζει

Θα παρατάει τα όπλα του, θα βαριαναστενάζει.

Θα ξέρουν αν τον πιάσουνε αιχμάλωτο οι γριές

Θα απαιτήσουνε και σεξ και ό,τι άλλο θες!

Καλύτερος ο θάνατος απ’ την αιχμαλωσία!

Καλύτερος ο θάνατος κι η αιμοτοχυσία!

 

Γι’ αυτό προτείνουμε, υπουργέ, (μια γνώμη κι εσύ πες μας)

Παίρνεις μονίμως στο στρατό τώρα τις πεθερές μας;

Εικόνα θα σου φτιάξουμε! Υπεύθυνα το λέμε.

Οι παντρεμένοι Έλληνες, κύριε Πάνο Καμμένε.