Κυβέρνηση με ημερομηνία λήξης…

 

Του Κώστα Στούπα 

Η αριστερά, ιδίως η «παλαβή» αριστερά που θεωρεί τον εαυτό της ριζοσπαστική αριστερά, δεν φημίζεται για την αφοσίωσή της στη δημοκρατία και τους θεσμούς που εγγυώνται την εύρυθμη λειτουργία της, όπως η ανεξάρτητη δικαιοσύνη, οι ανεξάρτητες αρχές, η αξιοκρατική ακομμάτιστη δημόσια διοίκηση.

Για την αριστερά, όπως και για τους φασίστες, όλα ξεκινούν και τελειώνουν στο κόμμα και τις a priori καλές προθέσεις και ικανότητες της ηγεσίας και των στελεχών του. Άρα, το ζητούμενο για τη δημοκρατία και για την καλή λειτουργία του κράτους είναι η κατάληψή του από κομματικά στελέχη με μόνο κριτήριο την πίστη τους σ’ αυτό.

Υπάρχουν δυο περιστατικά τις τελευταίες μέρες που πρέπει να μας προβληματίσουν. Το πρώτο αφορά την κατάσταση στη δικαιοσύνη.

Δικαιοσύνη…

Όλοι γνωρίζουμε ή έχουμε ακούσει για τα προβλήματα στην ελληνική δικαιοσύνη. Έχουμε ακούσει κατά καιρούς για την ύπαρξη παραδικαστικών κυκλωμάτων και γνωρίζουμε πως στη χώρα μας όταν μια υπόθεση χρειάζεται για να τελεσιδικήσει περί τα 5-10 χρόνια επί της ουσίας δεν υπάρχει δικαιοσύνη.

Επίσης έχουμε ακούσει κατά καιρούς για προσπάθειες της πολιτικής εξουσίας να επηρεάσει υποθέσεις στη δικαιοσύνη. Ποτέ όμω; στη μεταπολίτευση δεν είχαμε ανοιχτές καταγγελίες δικαστικών λειτουργών για παρεμβάσεις της κυβέρνησης στη δικαιοσύνη.

Πριν μια εβδομάδα η πρώην εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κα Ευτέρπη Κουτζαμάνη μίλησε ευθέως για «προσπάθειες που παρατηρούνται το τελευταίο διάστημα που πλήττουν τη θεσμική ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης και το κύρος αυτής».

Για παρεμβάσεις στη δικαιοσύνη η κα Κουτζαμάνη είχε μιλήσει και πριν μερικούς μήνες όσο ήταν ακόμη στη θέση της.  Όσοι παρακολουθούν τους τελευταίους μήνες τα τεκταινόμενα στη δικαιοσύνη η εικόνα που αποκομίζουν δεν αυτή μιας ευρωπαϊκής χώρας. Υπάρχουν καταγγελίες για περιστατικά που θυμίζουν «μπανανίες»…

Μέσα μαζικής ενημέρωσης

Το δεύτερο αφορά τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και συγκεκριμένα τις τηλεοπτικές άδειες. Ευθύς εξ αρχής με τον παραγκωνισμό της ανεξάρτητης αρχής του ραδιοτηλεοπτικού συμβουλίου είχαν υπάρξει ενστάσεις για την πρωτοβουλία της κυβέρνησης να ορίσει αυθαίρετα τέσσερις πανελλήνιας εμβέλειας τηλεοπτικές άδειες και να αναλάβει η ίδια να τρέξει το συγκεκριμένο διαγωνισμό.

Την εβδομάδα που πέρασε ήρθε η αντίδραση της Κομισιόν σε αυτήν την εξέλιξη. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σύμφωνα με επιστολή που δημοσίευσε η Καθημερινή, θέτει ουσιαστικά την Ελλάδα στον προθάλαμο της παραπομπής στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για το θέμα των τηλεοπτικών αδειών.

Αναλυτικά,  η Κομισιόν «εγείρει σειρά ενστάσεων και καλεί την κυβέρνηση να δώσει το ταχύτερο δυνατόν εξηγήσεις καθώς η Επιτροπή έχει εδραία άποψη πως με τις νομικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης:

-Επιχειρείται η χειραγώγηση της ανεξάρτητης αρχής που ρυθμίζει την τηλεοπτική αγορά, κάτι που αντιβαίνει ευθέως στα κοινοτικά δεδομένα

-Αμφισβητείται η δημοπράτηση του φάσματος που ανατέθηκε στη Digea

-Επιχειρείται η συγκέντρωση εξουσιών και κανονιστικών αρμοδιοτήτων στα χέρια κυβερνητικών στελεχών, αντί των ανεξάρτητων αρχών που προβλέπει το Σύνταγμα…».

Τα δυο παραπάνω γεγονότα, συνεπικουρούμενα από σειρά άλλων, καταδεικνύουν προθέσεις της κυβέρνησης Τσίπρα να χειραγωγήσουν θεσμούς και κανόνες με σκοπό την παραβίαση βασικών κανόνων της δημοκρατικής λειτουργίας της κοινωνίας.

Αμφότερα καταδεικνύουν επίσης την αδυναμία της κυβέρνησης να υλοποιήσει αποτελεσματικά τις όποιες προθέσεις της. Η αποτελεσματική υλοποίηση σκαλώνει στις  δημόσιες αντιδράσεις που απονομιμοποιούν το όποιο αποτέλεσμα αλλά και στις καθοριστικές παρεμβάσεις από την Ε.Ε.

Η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα με τις παρεμβάσεις στη δικαιοσύνη, τον τύπο και τον εκλογικό νόμο προσπαθεί να εδραιώσει την κυβερνητική της παρουσία και την πολιτική της κυριαρχία. Το ίδιο επιχείρησε προ καιρού και στο πεδίο της οικονομίας, προσπαθώντας να δημιουργήσει κρατικό τραπεζικό σκέλος, από την εξέλιξη του οποίου θα είναι τυχεροί αν δεν έχουν δικαστικές περιπλοκές όσοι αναμείχθηκαν και ζημίωσαν ασφαλιστικά ταμεία και ΔΕΚΟ.

Σε όλα τα μέτωπα τα αποτελέσματα της κυβερνητικής πολιτικής  είναι πενιχρά. Η υπόθεση των παρεμβάσεων στη δικαιοσύνη έχει λάβει διαστάσεις δημόσιων διαξιφισμών και κάποιες περιπτώσεις διερευνώνται ήδη  από τη Βουλή. Η υπόθεση της αδειοδότησης των καναλιών έχει σκαλώσει στην Κομισιόν. Η υπόθεση του νέου εκλογικού νόμου δεν φαίνεται να συγκεντρώνει τις απαιτούμενες 200 ψήφους για να ισχύσει η επιδιωκόμενη απλή αναλογική από τις επόμενες εκλογές. Επίσης, τον τελευταίο καιρό κανείς δεν θέλει να θυμάται τη δημιουργία αξιόπιστου κρατικού τραπεζικού τομέα που θα αποτελεί το μακρύ χέρι της πολιτικής εξουσίας στην οικονομία (η στήλη είχε προειδοποιήσει για την κατάληξή του από νωρίς).

Κανένα από τα θεμιτά ή αθέμιτα σενάρια που υλοποιεί η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα δεν φαίνεται να βρίσκεται σε καλό δρόμο. Η χειρότερη όλων όμως εξέλιξη έχει να κάνει με την κατάσταση της οικονομίας όπου η θετική αξιολόγηση έστω και με καθυστέρηση όχι μόνο δεν έφερε την ανάσταση της οικονομίας, αλλά η κατάσταση από το Μάη και μετά φαίνεται να επιδεινώνεται ραγδαία. Εκεί που είχαμε τη χρεοκοπία μιας μεγάλης και εκατοντάδων μικρών επιχειρήσεων το μήνα τώρα έχουμε τη χρεοκοπία μιας μεγάλης κάθε εβδομάδα. Οι περιπτώσεις Μαρινόπουλου και Jet Oil είναι ενδεικτικές την περασμένη εβδομάδα.

Καθώς οι τράπεζες οδηγούνται να ξεκαθαρίσουν τα χαρτοφυλάκιά τους, τα «λουκέτα» θα αυξηθούν τους επόμενους μήνες. Η ασφυκτική αύξηση της φορολογίας και των ασφαλιστικών εισφορών επιδεινώνει την κατάσταση καθώς αναγκάζει και υγιείς επιχειρήσεις να κατεβάσουν ρολά.

Αισίως λοιπόν μπαίνουμε στο δεύτερο εξάμηνο το οποίο σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις θα είναι χειρότερο από το ήδη άσχημο πρώτο. Οι πρόωρες εκλογές μπορεί να προκύψουν ανά πάσα στιγμή και από οποιαδήποτε αφορμή τους επόμενους μήνες. Αυτό μοιάζει σχεδόν βέβαιο. Αυτό που δεν μοιάζει βέβαιο είναι αν θα υπάρξουν οι προϋποθέσεις αντιστροφής της πορείας κατάρρευσης της χώρας.

Η κοινωνία συνεχίζει να είναι πολυδιασπασμένη και να απουσιάζει κάποια ηγεμονική πλειοψηφία που θα επιβάλει την εφαρμογή οποιασδήποτε στρατηγικής εξόδου από τη χρεοκοπία.

Η κυβέρνηση, με βάση τις δημοσκοπήσεις που την φέρουν στη δεύτερη θέση, σχεδιάζει ένα εκλογικό νόμο που ευνοεί το δεύτερο κόμμα σε βάρος του πρώτου. Αυτό που δεν υπολογίζουν σωστά και δεν αποκλείεται να συμβεί, καθώς μέχρι τώρα έχουν συμβεί όλα τα αντίθετα από αυτά που σχεδιάζει ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι να καταλάβει άλλο κόμμα τη δεύτερη θέση και όχι το σημερινό κυβερνών.

Το καλοκαίρι δεν γίνονται δημοσκοπήσεις και τις τελευταίες τις βλέπουμε αυτές τις μέρες. Με βάση τις οικονομικές εξελίξεις φοβάμαι πως οι πρώτες δημοσκοπήσεις του Φθινοπώρου θα κρύβουν πολύ μεγαλύτερες εκπλήξεις από εκείνες του πρώτου εξαμήνου του 2016 που είδαμε το ΣΥΡΙΖΑ να χάνει πάνω από 10 μονάδες.

Γεμίστε τα ντουλάπια με υπομονή  λοιπόν και περιμένετε όσα καταστροφικά έχουν προβλεφθεί. Κυβέρνηση και χώρα συνεχίζουν να φέρουν ημερομηνία λήξης…