Γιάννης Μόρτζος: Η δημόσια τηλεόραση πρέπει να αλλάξει εντελώς νοοτροπία

«Η Μεγάλη Ιδέα θα ήταν να μας σέβονται όλοι οι γείτονες βαλκάνιοι και να μας υπολογίζουν όλοι οι υπόλοιποι «σύμμαχοί» μας» δηλώνει στο «Κ» ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Γιάννης Μόρτζος. Αυτή τη σεζόν σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί μία από τις πιο ουσιαστικές και διδακτικές παραστάσεις τον «Ελευθέριο Βενιζέλο» του Γρηγόρη Χαλιακόπουλου  στο θέατρο «4 Εποχές – Γιάννης Μόρτζος». Ο Γιάννης Μόρτζος είναι ένας ηθοποιός που τιμά και δεν προδίδει την ποιότητα της τέχνης του μέσα από τις δουλειές που προσφέρει 50 χρόνια συνεχώς.

Της Πέννυ Κροντηρά

Ποια τα κακώς κείμενα του χώρου;

Γενικά ο χώρος του πολιτισμού είναι τελείως εγκαταλελειμμένος από την επίσημη πολιτεία και δεν έχει καμία απολύτως βοήθεια. Ενώ θα έπρεπε ο πολιτισμός να είναι σε προτεραιότητα είναι τελευταίος, με αποτέλεσμα ο χώρος να πάσχει από  έλλειψη αναγνωρισιμότητας. Θέλω να επισημάνω βέβαια κάτι για το χώρο μας και να πω ότι σε πολλά πράγματα φταίμε οι ίδιοι που τον υπηρετούμε, γιατί με βάση πάντα την οικονομική ανασφάλεια καταφεύγουμε σε ευτελείς ενέργειες. Χωρίς να θέλω να υποστηρίξω ότι οι καλλιτέχνες σώνει και καλά πρέπει να πεινάνε αλλά ούτε ταυτόχρονα να υποβιβάζεις την αξία του επαγγέλματός σου, γιατί τόσο πιο πολύ νιώθεις την απαξίωση της πολιτείας αλλά και του κοινού.

Ποια η γνώμη σας για το θέμα των συντάξεων και την απαγόρευση εργασίας των ηθοποιών; Ένας καλλιτέχνης μπορεί να μείνει μακριά από την τέχνη του;

Από τη στιγμή που επιλέγεις αυτό το δρόμο θα πρέπει οπωσδήποτε να έχεις ενστερνιστεί ότι μέχρι τη στιγμή που θα κλείσεις τα μάτια σου θα ενεργείς, θα λειτουργείς και θα προσφέρεις, με όραμα μέχρι την τελευταία στιγμή σου. Δεν υπάρχει «σύνταξη» με τη στενή έννοια του όρου. Το μέτρο της πολιτείας είναι μέτρο ηλιθίων, οι οποίοι ποτέ δεν κάθισαν να δουν την ιδιαιτερότητα που έχει ο καλλιτέχνης στο χώρο των εργαζομένων ανθρώπων. Δεν είναι εργάτης ή υπάλληλος ο καλλιτέχνης κουράζεται βέβαια σωματικά αλλά όχι όπως ο οικοδόμος, κουράζει το μυαλό του και το συναίσθημα του. Αυτά ποτέ δεν πρέπει να θεωρούμε ότι τελειώνουν παρά μόνο με το τέλος της ζωής μας.

Παρακολουθείτε τηλεόραση; Έχετε ξεχωρίσει κάποιο σήριαλ;

Δεν μπορώ να πω ότι παρακολουθώ τηλεόραση λεπτομερώς και ότι είμαι επαρκώς ενημερωμένος σε όλα αλλά αυτά που ακούω από τους τηλεθεατές είναι θλιβερά. Λένε «επιτέλους δεν μπορούν να μας βάλουν μια τηλεοπτική σειρά να ευχαριστηθούμε αλλά μας δίνουν συνέχεια σκουπίδια;». Η ΕΡΤ ως δημόσιος φορέας θα μπορούσε να συμβάλλει πολύ στην ανάπτυξη της σκέψης του θεατή και της δημιουργικής ψυχαγωγίας, που δεν του υποβιβάζει τη νοημοσύνη. Η τηλεόραση που την πληρώνει ο Έλληνας πολίτης πρέπει να αλλάξει εντελώς νοοτροπία και να τηρήσει το νόμο «επιμόρφωσης-ψυχαγωγίας-ενημέρωσης» που την διέπει. Όλα αυτά με ευθύνη και ποιότητα.

Πιστεύετε ότι ο χώρος έχει μέλλον ή είναι εχθρικός προς την επιβίωση των ανθρώπων του;

Όπως πάει είναι εχθρικός και για πλήρη εξαφάνιση. Θα φτάσει κάποια στιγμή που ο πολιτισμός μας θα είναι ανύπαρκτος σε όλα τα κράτη της Ευρώπης και της Αμερικής. Αυτό κατά τη γνώμη μου το έχουνε σχεδιάσει έντεχνα.

Ποια η ανταπόκριση του κόσμου στην παράσταση «Ελευθέριος Βενιζέλος»;

Είμαι ιδιαίτερα συγκινημένος. Αυτό το λέω με όλη μου την αγάπη γιατί έχω πολλούς θεατές και η ανταπόκριση είναι τόσο πολύ καλή που πραγματικά νιώθω πολύ ευτυχισμένος μετά από 55 χρόνια στο θέατρο. Έρχονται οι θεατές μου και λένε «δεν τα ξέραμε αυτά, καλό είναι που τα μαθαίνουμε τώρα».

Μεγάλη Ιδέα και Ερντογάν: Ποια πιστεύετε ότι θα ήταν σήμερα η απάντηση του μεγάλου αυτού ηγέτη;

Εάν ζούσε ο Βενιζέλος σήμερα δεν θα μιλούσε για Μεγάλη Ιδέα αλλά θα μιλούσαν οι Έλληνες για αυτή. Θα τους είχε βάλει τόσο πολύ μέσα σε αυτό το πνεύμα και τη φιλοδοξία που δεν θα υπήρχε λόγος να επέμβει ο Βενιζέλος με το ζόρι. Η Μεγάλη Ιδέα θα ήταν να μας σέβονται όλοι οι γείτονες και να μας υπολογίζουν όλοι οι υπόλοιποι.

Τι έχει να μας διδάξει σήμερα η προσωπικότητα του Ελευθέριου Βενιζέλου;

Φαίνεται ότι παίρνοντας παράδειγμα από την ιστορία μας, που είναι πολύ μεγάλη από τα αρχαία χρόνια, όταν υπήρξαν μεγάλοι ηγέτες στην Ελλάδα υπήρξε πρόοδος, ασφάλεια και η αίσθηση στον απλό άνθρωπο ότι τον διοικούν καλά χέρια χωρίς ανικανότητα και την αίσθηση ότι τον κοροϊδεύουν.

Πως είναι η ζωή σας σήμερα δεδομένης της κατάστασης;

Επειδή ο χαρακτήρας μου είναι πάντα αισιόδοξος η ζωή μου τώρα είναι σε μία φάση που έχω την αντικειμενική ικανότητα να κρίνω, έχοντας αποκτήσει στοιχεία και προσόντα αλλά δεν παύω να είμαι ένας άνθρωπος που περνάω άσχημα χρόνια. Δεν βλέπω εύκολα ένα μέλλον μακροχρόνιο και όχι για τρεις μήνες ή λίγα χρόνια, που θα κάνει την Ελλάδα σεβαστή και που θα παράγει πνευματικό πλούτο.

Ποια τα επαγγελματικά σας σχέδια;

Πέραν της παράστασης «Ελευθέριος Βενιζέλος» προσπαθώ να βρω μία πολύ καλή κωμωδία που να έχει το περιεχόμενο κωμωδίας του Αριστοφάνη αλλά στη σημερινή εποχή που προσφέρεται για πολύ σκληρή σάτιρα όχι όμως κουτσομπολιό. Να το βλέπει ο θεατής και να λέει «αυτό είμαι εγώ». Επίσης σκηνοθετώ την παράσταση «ο βιαστής του δάσους της Κομπιέν» είναι μία φαρσοκωμωδία και με κάλεσε να την σκηνοθετήσω ο Μανώλης Δεστούνης μαζί με τον Οδυσσέα Σταμούλη και τη Νίτσα Παγώνη, έχει προγραμματιστεί να ξεκινήσει στις 21 Δεκέμβρη και  φιλοδοξώ πως θα πάει πολύ καλά.

Έχετε κάποιους ρόλους που θέλετε πολύ να κάνετε;

Επιθυμώ να παρουσιάσω ένα κλασσικό έργο κυρίως τον Ριχάρδο τον Β΄ του Σαίξπηρ.

Πως βλέπετε την πολιτική κατάσταση;

Είναι μπλεγμένη η πολιτική μας κατάσταση γιατί κατορθώσαμε εμείς οι Έλληνες να μας μπλέξουν οι ξένοι σε αυτό το λαβύρινθο της πολιτικής και της οικονομίας και να μην ξέρουμε τώρα τι θα κάνουμε. Περνάμε τραγικές στιγμές ως έθνος. Πρέπει να καταλάβει επιτέλους ο ελληνικός λαός ότι πιο κάτω δεν πάει. Χρειαζόμαστε περισσότερη ψυχραιμία, περισσότερη ευθύνη και οι επιλογές μας να είναι από εδώ και πέρα πολύ προσεχτικές και μελετημένες και όχι επιπόλαιες, όπως ήταν πρόσφατα.

Δεν σας έχουμε δει ποτέ σε μία εκπομπή όπως του κ. Παπαδόπουλου. Σας έχει γίνει πρόσκληση;

Μία φορά πριν από δύο χρόνια με πήρε μία κυρία βοηθός του και μου λέει «σας καλούμε σε μία εκπομπή που θα γίνει για τον Σουγιούλ» λέω εγώ «τον Σουγιούλ δεν το ξέρω κορίτσι μου να έρθω να πω τι; Δεν θέλω να έρθω για να προβληθώ, ούτε να σας προσβάλλω. Καλέστε με σε ένα άλλο θέμα.» έκτοτε δεν με ξανακαλέσανε.

Ότι θελήσατε στη ζωή το είχατε;

Θα πω ναι. Δεν ήθελα τίποτα περισσότερο ούτε και λιγότερο από ότι έκανα μέχρι τώρα. Όλες μου οι ενέργειες μέχρι τώρα έχουν βγει από τη ψυχή μου, την καρδιά μου, το μυαλό μου και ποτέ δεν μου άρεσε να προσβάλλω τη νοημοσύνη των συνανθρώπων μου.