Του Γ. Κουμπαράκη: Στις αγορές αποκλεισμένοι, στη ΔΕΘ παγιδευμένοι

Εάν υπάρχουν κάποιες προοπτικές από την ολοκλήρωση των προγραμμάτων διάσωσης, την οποία η σημερινή κυβέρνηση βάφτισε «τέλος των μνημονίων», αυτές κινδυνεύουν να χαθούν, εν μια νυκτί, σε ένα ξέφρενο και ατελείωτο πάρτι προεκλογικής παροχολογίας από τον σημερινό πρωθυπουργό στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης. Πάμε όμως να βάλουμε να πράγματα σε μια σειρά.

Με το τέλος του προγράμματος διάσωσης η Ελλάδα κατάφερε μέσω εξοντωτικής φορολόγησης των Ελλήνων πολιτών να εξισορροπήσει τα έσοδα με τα έξοδα του κρατικού προϋπολογισμού και παρόλα αυτά το επενδυτικό ενδιαφέρον για αυτήν είναι χαμηλότερο από την εποχή της κρίσης, αντιφατικό δεν νομίζετε; Πώς γίνεται όμως τη στιγμή που η χώρα βγήκε από τα μνημόνια και έχει κάνει στροφή στην κανονικότητα, όπως υποστηρίζουν διάφοροι κυβερνητικοί και φιλοκυβερνητικοί, παράγοντες, αντί να υπάρχει συνωστισμός επενδυτών και να τσακωνόμαστε για το ποιον επενδυτή θα πρωτοδιαλέξουμε, να έχουμε καταντήσει να τους ψάχνουμε με το μικροσκόπιο;

Η απάντηση είναι ότι η χώρα μας δεν είναι μια χώρα φιλική προς την ανάπτυξη επενδυτικής δραστηριότητας, γιατί δεν είναι μια χώρα με σταθερό και ευνοϊκό φορολογικό σύστημα, γιατί δεν είναι μια χώρα με ένα κράτος με κατάλληλες δομές και υπηρεσίες που θα εξυπηρετήσουν με ταχείς διαδικασίες και χωρίς στρεβλώσεις και εμπόδια το επενδυτικό ενδιαφέρον που μπορεί να προκύψει. Αλήθεια εάν εσείς που βιώνετε έντονα και αισθητά τη στροφή στην κανονικότητα είχατε λεφτά να επενδύσετε, θα τα επενδύατε αυτή τη στιγμή στη χώρα μας; Το ερώτημα είναι ρητορικό, πάμε παρακάτω.

Για να κατανοήσουμε σε βάθος την κρισιμότητα της κατάστασης πρέπει να επιστρατεύσουμε όρους οικονομικών, οι οποίοι συνθέτουν την κατάσταση που επικρατεί δίχως αυταπάτες και υπερβολές. Πιο συγκεκριμένα, παρά τις άλογες διαπιστώσεις κάποιων ότι η χώρα έκανε στροφή στον δρόμο της ανάπτυξης και η στροφή στην κανονικότητα για κάποιους άλλους έχει ήδη αρχίσει, το χρηματιστήριο βρίσκεται στις 700 μονάδες, περίπου στα μισά από το 2014 και τα ελληνικά ομόλογα στο 4,64%.

Η εικόνα αυτή κάθε άλλο παρά σε ανάπτυξη και σε στροφή στην κανονικότητα μεταφράζεται. Εκτός και εάν η νέα αυταπάτη που προσπαθούν διάφοροι καλοθελητές της σημερινής κυβέρνησης να μας πλασάρουν είναι να θεωρούμε ανάπτυξη και στροφή στην κανονικότητα το διαρκές άντλημα στον πίθο των Δαναΐδων. Η εικόνα του ελληνικού χρηματιστηρίου και των ελληνικών ομολόγων είναι κάτι περισσότερο από απογοητευτική και αποδεικνύει περίτρανα την έλλειψη εμπιστοσύνης των επενδυτών στη σημερινή κυβέρνηση.

Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά το φάντασμα της παροχολογίας πλανιέται πάνω από τη ΔΕΘ και θα πλανιέται και πάνω από τη χώρα εάν ο σημερινός πρωθυπουργός επιδοθεί στην ομιλία του στη ΔΕΘ, σε ένα ακόμη παιχνίδι ψευδαισθήσεων, με μοναδικό στόχο να πολώσει το πολιτικό σκηνικό και να θολώσει την κρίση των Ελλήνων πολιτών με το βλέμμα του στραμμένο στις κάλπες, αδιαφορώντας για το ένα κάτι τέτοιο θα  μετατοπίσει στο περιθώριο, την όποια προοπτική μπορεί να υπήρχε για την πραγματική οικονομία να μετασχηματιστεί παραγωγικά.

Αναλογιστείτε όχι μόνο τα αρνητικά μηνύματα που θα στείλει αυτή του η κίνηση στις διεθνείς αγορές, από τις οποίες παραμένουμε αποκλεισμένοι, αλλά και ότι κάτι τέτοιο μπορεί να μας οδηγήσει σε μέρες πιο σκοτεινές με αυξημένα επιτόκια, ανύπαρκτους επενδυτές, αναιμική ανάπτυξη και μια νέα περίοδο κρίσης και λιτότητας.

Συνοψίζοντας και ενώ σκέφτομαι όλα αυτά που συνέβησαν «χθες» επειδή κάποιοι πίστεψαν το περίφημο «πρόγραμμα Θεσσαλονίκης» έρχεται στο μυαλό μου μια σε άλλους περισσότερο σε άλλους λιγότερο γνωστή φράση του Αμερικάνου Προέδρου, Λύντον Τζόνσον, «Το χθες δεν είναι δικό μας για να το διορθώσουμε, αλλά το αύριο είναι δικό μας για να το κερδίσουμε ή να το χάσουμε.»

* Ο κ. Γιώργος Κουμπαράκης είναι Σύμβουλος/ Υπ. Διδάκτωρ ΕΜΠ

 

Πηγή: capital.gr