Του Δ. Παπακωνσταντίνου: Μία άλλη επιστολή, δεν έλαβε απάντηση από τον Πρωθυπουργό

 

Είναι δεδομένο ότι ο πόνος μιας μάνας μάς ευαισθητοποιεί όλους. Το αναφέρω με αφορμή την απάντηση του πρωθυπουργού στην επιστολή της μητέρας του Ζακ Κωστόπουλου. Μία άλλη μάνα όμως δεν έλαβε απάντηση…

Ουδείς μπορεί να διαφωνήσει με την απάντηση – διαβεβαίωση για απονομή δικαιοσύνης, τη στήριξη σε μία χαροκαμένη μάνα. Αντιθέτως ως κίνηση ευαισθησίας και ανθρωπιάς δεν μπορεί παρά να την επικροτήσει κανείς. Όμως από την άλλη πλευρά υπάρχει μία απορία. Γιατί ο πρωθυπουργός δεν έδειξε την ίδια ευαισθησία να απαντήσει και σε μία άλλη χαροκαμένη μάνα, εκείνη του 25χρονου Νικόλα Μουστάκα που δολοφονήθηκε στου Φιλοπάππου, έστω και αν η επιστολή της μάνας ήταν ένα σκληρό «κατηγορώ».

Αν ο πρωθυπουργός είχε πράξει το ίδιο, έστω και… χτυπώντας στην πλάτη για τα προσχήματα, έστω αναλαμβάνοντας από ευαισθησία και ευθιξία ένα μέρος της ευθύνης έναντι της μάνας του δολοφονηθέντος, ουδείς θα μπορούσε σήμερα να μπει σε δεύτερες σκέψεις ή να αμφισβητήσει την αιτία σύνταξης της απαντητικής επιστολής προς τη μητέρα του Ζακ. Στο κάτω κάτω ο πόνος μιας μάνας που χάνει το παιδί της, όποιο και αν είναι αυτό είναι πάντα ο ίδιος.

 

Άλλωστε και στην υπόθεση του Φιλοπάππου η ωμή βία ήταν αυτή που οδήγησε στην απώλεια μιας ανθρώπινης ζωής. Μπορεί να μην υπήρξε η ακραία και καταδικαστέα αν αποδειχθεί κοινωνική εκδήλωση της αυτοδικίας και ίσως και της μη αποδοχής της διαφορετικότητας, που βεβαίως χρήζει ανάλυσης ως κοινωνικό φαινόμενο, ωστόσο ανέδειξε άλλα πολύ σοβαρά κακώς κείμενα και παθογένειες ενός συστήματος που όχι μόνο δεν μπορεί να κρατήσει τους νέους στη χώρα (στο εξωτερικό εργαζόταν προς αναζήτησή καλύτερης τύχης ο 25χρονος) αλλά ούτε και να τους προστατέψει. Και όχι μόνο αυτούς αλλά την κοινωνία στο σύνολό της. Το μείζον ζήτημα της ασφάλειας είναι κόλαφος…

Ορθά ο κ. Τσίπρας ευαισθητοποιήθηκε από την επιστολή της μητέρας του Ζακ, κάκιστα δεν ανταποκρίθηκε στην ανοιχτή επιστολή της μητέρας του Νικόλα. Έτσι εκείνος που προασπίζει τη διαφορετικότητα, λειτούργησε με διαφορετικά κριτήρια στις δύο υποθέσεις. Έτσι έδωσε το δικαίωμα να εγείρονται ερωτήματα στο κατά πόσο στην περίπτωση Ζακ λειτούργησε και με άλλα κριτήρια, πιο πολιτικά. Πιο εκλογικά και ψηφοθηρικά απέναντι σε ένα συγκεκριμένο ακροατήριο…

ΠΗΓΗ: capital.gr