Στα πρόθυρα έκρηξης τα νησιά για το Μεταναστευτικό

Του Γιάννη Σιδέρη

Το πρόβλημα δεν το προσμετρήσαμε, τώρα γιγαντώνεται, εκτραχύνεται, και θα γεννήσει τέρατα.

Σήμερα θα συζητηθεί η αίτηση ασφαλιστικών μέτρων του Δήμου Χίου κατά του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής, να μην εγκατασταθούν νέα κοντέινερ στον καταυλισμό μεταναστών και προσφύγων της ΒΙΑΛ Χίου. Προχθές το Ειρηνοδικείο Χίου αποφάσισε να μην συνεχιστούν οι εργασίες στο ΚΥΤ της ΒΙΑΛ για τοποθέτηση περισσότερων κοντέινερ. Την ίδια μέρα  τα απορριμματοφόρα του δήμου Λέσβου μπλόκαραν τις μπουκαπόρτες πλοίου που θα μετέφερε 50 κοντέινερ στη Μόρια.

Πριν οι επαγγελματίες ευαίσθητοι ρίξουν το ανάθεμα στις τοπικές κοινωνίες και τους εκλεγμένους εκπροσώπους τους, ας υπενθυμίσουμε ότι αυτές οι κοινωνίες καλοδέχτηκαν με ανθρωπισμό τους πρόσφυγες. Όμως η διοικητική ανικανότητα της κυβέρνησης δημιούργησε δυσφόρητες καταστάσεις. Όπως είπε ο δήμαρχος Λέσβου, Σπύρος Γαληνός, σε ένα χώρο που αρκούσε για να φιλοξενήσει 2.000 ανθρώπους στοιβάζονται 6.000, ενώ στο νησί υπάρχουν αυτή τη στιγμή 9.000 άνθρωποι σε χώρους για 3.500. Ή όπως δήλωσε η περιφερειάρχης Βορείου Αιγαίου, Χριστιάνα Καλογήρου, «τα κέντρα προσωρινής  φιλοξενίας στα νησιά, έχουν μετατραπεί σε χώρους πολύμηνης διαμονής. Εκκρεμούν αυτή την στιγμή 15.000 εκκρεμείς αιτήσεις ασύλου, όταν οι αρμόδιες υπηρεσίες δεν  μπορούν να εξετάζουν περισσότερες από λίγες δεκάδες την ημέρα».

Οι τοπικές αρχές σε Λέσβο, Χίο και Σάμο, απαιτούν μαζικές μεταφορές στο εσωτερικό της χώρας. Το τελευταίο δεκαπενθήμερο φέρεται να μεταφέρθηκαν περί τα 640 άτομα. Ωστόσο ο αριθμός είναι κατά προσέγγιση. Σύμφωνα με δημοσίευμα… ελβετικής εφημερίδας, οι ελληνικές αρχές δεν γνωρίζουν πόσοι ακριβώς μεταφέρονται, καθώς «εξαφανίζονται», που θα έλεγε και η Τασία, ακολουθώντας παράνομους δρόμους και τρόπους μετάβασης στην Ευρώπη.

Παράλληλα είναι έωλες οι κυβερνητικές διαρροές περί δήθεν «μυστικής συμφωνίας» Τσίπρα – Erdogan για μεταφορά μεταναστών από την ηπειρωτική Ελλάδα στην Τουρκία. Ο Erdogan δεν είχε κανένα λόγο να το παίξει καλός Σαμαρείτης και να συναινέσει σε μια τέτοια συμφωνία. Είναι αρχηγός χώρας η οποία πιέζεται και η ίδια από το μεταναστευτικό. Μια τέτοια συμφωνία δεν άπτεται των σχέσεων Ελλάδας-Τουρκίας. θα έπρεπε να έχει τη συναίνεση της Ε.Ε., από την οποία ο Erdogan θα αξίωνε επιπλέον οικονομικά ανταλλάγματα.

Στην Ευρωπαϊκή Ένωση οι διαθέσεις ως προς το προσφυγικό, δεν είναι ιδιαίτερα ευοίωνες. Χθες ο αρμόδιος Επίτροπος Δ. Αβραμόπουλος, έδωσε υποτίθεται σκληρή απάντηση στην πρόταση του Προέδρου του Συμβουλίου Donald Tusk, για κατάργηση της απονομής προσφύγων βάσει των υποχρεωτικών ποσοστώσεων. Χαρακτήρισε την πρόταση Tusk, ως υποβαθμίζουσα «έναν από τους βασικούς πυλώνες του ευρωπαϊκού εγχειρήματος που είναι η αλληλεγγύη»

Μεγάλα λόγια, άνευ περιεχομένου. Ο Tusk δεν έκανε την πρόταση εν κενώ. Δια της παρακαμπτηρίου προσπάθησε να διατηρήσει την εύθραυστη ευρωπαϊκή ενότητα, καθώς βλέπει ότι χώρες, όπως η Ουγγαρία, η Πολωνία, ή η Τσεχία, αρνούνται να δεχτούν πρόσφυγες, και δεν τους ενδιαφέρει η ενδεχόμενη καταδίκη τους από το ευρωπαϊκό Δικαστήριο, στο οποίο τις παρέπεμψε η Κομισιόν. Οι υποχρεωτικές ποσοστώσεις δημιούργησαν μόνιμη διαμάχη μεταξύ των κρατών.

Οι πρόσφυγες είναι η μια πτυχή του προβλήματος, η πιο ευαίσθητη αλλά και η πιο εύκολη, καθότι ολιγάριθμη. Οι πρόσφυγες έρχονται οικογενειακώς και ενδέχεται να επιστρέψουν στις πατρίδες τους μόλις απομακρυνθούν οι θανατηφόρες μέρες. Το μεγάλο πρόβλημα είναι οι παράνομοι (ή «παράτυποι» όπως τους θέλει η πολιτική ορθότητα) μετανάστες. Αυτοί βουλιάζουν τη Νότια Ευρώπη. Αρχικά την Ελλάδα και την Ιταλία, ενώ τελευταία οι ροές άρχισαν να πλημμυρίζουν και την Ισπανία.

Περί αυτών ουδεμία ενασχόληση υπάρχει, ουδέν μέτρον λαμβάνεται. Θα είναι οι αόρατοι άνθρωποι. Η Ευρώπη στο όνομα ενός ψευδεπίγραφου ανθρωπισμού, δεν λαμβάνει μέτρα προκειμένου να καταστεί δύσκολη η έλευσή τους, ούτε όμως τους νομιμοποιεί. Αυτό όμως δημιουργεί αρνητικά κοινωνικά ανακλαστικά, οι κοινωνίες συσπειρώνονται στα ξενοφοβικά ακροδεξιά κινήματα, και εκ των υστέρων τα δημοκρατικά κόμματα «ανησυχούν».

Μέτρα υποτίθεται ότι επεξεργάζονται οι υπουργοί Εσωτερικών των ευρωπαϊκών χωρών. Θα είναι και μέτρα αποτροπής εισόδου. Δυστυχώς όμως, όπως σε όλα όσα δεν άπτονται της οικονομικής διαχείρισης, η Ευρώπη καθυστερεί (και κυρίως στο Μεταναστευτικό και την Κοινή Εξωτερική Πολιτική). Και όσο καθυστερεί, τόσο το πρόβλημα μεγεθύνεται.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα μέτρα θα έχουν και μια αίσθηση σκληρότητας. Και όσο πιο πολύ αργήσουν τόσο πιο σκληρά θα είναι. Οι δυστυχείς απόκληροι είναι πολλοί στον Τρίτο Κόσμο. Μπορεί κάποιος να νιώθει συμπόνια γι’ αυτούς, αλλά ο ρεαλισμός λέει ότι είναι ουτοπία να πιστεύει πως μπορούν να αφεθούν να καταφτάσουν στην Ευρώπη, ατέλειωτες στρατιές από Ασία και Αφρική. Όποιος δεν το βλέπει θα ξαφνιαστεί στο τέλος.

 

 

ΠΗΓΗ: liberal.gr