Το κυκλοφορούν χρήμα…

Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου 

Τις προάλλες βρέθηκα με μερικούς παλιούς φίλους που όπως σχεδόν όλοι πλέον στην χώρα προσπαθούν να βρουν λύση στα συσσωρευμένα προβλήματα που τους έχει προκαλέσει η ύφεση και η υπερφορολόγηση.

Οι περισσότεροι ελεύθεροι επαγγελματίες και μικροεπιχειρηματίες, προβληματίζονται έντονα για την… ακινησία της αγοράς. Δεν κινείται καθόλου χρήμα έλεγαν. Και ενόψει εορτών και αυξημένων υποχρεώσεων, όλοι εμφανίζονται εδώ και καιρό ακόμα πιο… μαγκωμένοι και επιφυλακτικοί. Δεν υπάρχει δυνατότητα μεν, λόγω φόρων, χαρατσιών κλπ αλλά δεν υπάρχει και ψυχολογία. Ακόμη και αν περισσέψει κάτι, ενθυλακώνεται από ανασφάλεια… Και όχι σε τράπεζα βέβαια…

Ορισμένοι που διατηρούν καταστήματα, έχουν βέβαια εναποθέσει κάποιες ελπίδες στις εορταστικές ημέρες, χωρίς ωστόσο πολύ μεγάλες προσδοκίες. Αν όμως δεν κινηθεί λίγο περισσότερο η κατανάλωση, δεν μπορεί να λειτουργήσει η οικονομία. Ένας μάλιστα θυμήθηκε το ανεκδοτάκι με τον κύκλο του χρήματος και το πώς μπορεί να κινηθεί η οικονομία,… Είναι κάπως έτσι:

Ένα ζευγάρι φθάνει ένα πρωί σε ένα γραφικό χωριό. Μπαίνουν στο μοναδικό ξενοδοχείο και αφήνουν μία προκαταβολή 100 ευρώ για ένα δωμάτιο για το Σαββατοκύριακο. Αφήνουν τα πράγματά τους και βγαίνουν μία βόλτα. Ο ξενοδόχος παίρνει το κατοστάρικο και τηλεφωνεί στον φούρναρη του χωριού. – Ελα να σου δώσω τα 100 ευρώ που σου χρωστάω για το ψωμί και τα γλυκά του τελευταίου μήνα. Ο φούρναρης παίρνει το κατοστάρικο και πάει στον χασάπη. – Να τα 100 ευρώ για τα βερεσέδια από τα ψώνια της γυναίκας μου. Ο χασάπης με τη σειρά του στέλνει τα 100 ευρώ στον κτηνοτρόφο που τον προμηθεύει με κρέας ως «έναντι» για τις οφειλές της βδομάδας.

Ο κτηνοτρόφος χωρίς να χάσει χρόνο, μια και δυο, πηγαίνει στην εταίρα της περιοχής και… την πληρώνει με 100 ευρώ για τις υπηρεσίες της. Η εταίρα, που χρωστά λεφτά στον ξενοδόχο επειδή χρησιμοποιεί τα δωμάτιά του, τού δίνει τα 100 ευρώ για να ξοφλήσει. Μετά από μερικές ώρες το ζευγάρι επιστρέφει και ενημερώνει τον ξενοδόχο ότι τελικά κάτι τους έτυχε και δεν θα μείνουν για το Σαββατοκύριακο. Έτσι παίρνουν πίσω την προκαταβολή των 100 ευρώ και φεύγουν.

Καταλάβατε φαντάζομαι. Δεν χρειάστηκε πακτωλός για να κινηθεί η οικονομία του χωριού. Με το ίδιο κατοστάευρο πληρώθηκαν όλοι. Όμως υπήρξε πίστωση, εμπιστοσύνη, ψυχολογία και εν τέλει αξιοπιστία. Και το πιο σημαντικό. Δεν έβαλε κανείς τα χρήματα στο συρτάρι. Δεν αμέλησε μόλις βρήκε κάποια ρευστότητα τις οφειλές του ή και την κατανάλωση για το ευ ζην του. Έριξε πίσω το χρήμα στην αγορά και αυτό έκανε τον κύκλο του.

Ας τη σκεφτούν λίγο οι κυβερνώντες αυτή την ψιλοαστεία, ψιλό γραφική, αλλά βαθιά διδακτική οικονομικά ιστοριούλα. Αυτό το ας πούμε ανεκδοτάκι. Και ας αναλογιστούν πόσο μεγάλη ζημιά κάνουν με την αφαίμαξη μέσα από υπερφορολόγηση και χαράτσια και του τελευταίου ίχνους ρευστότητας, αλλά και με την καταρράκωση της ψυχολογίας και την ενίσχυση της ανασφάλειας. Θα τους φανεί χρήσιμη…

Κακά τα ψέμματα, το κυκλοφορούν χρήμα δίνει ανάσες στην αγορά. αλλά τι να περιμένει κανείς στη χώρα των capital controls… Φαντάζεστε για παράδειγμα τι θετική επίπτωση θα είχε στην αγορά αν το κράτος εξοφλούσε τα «φέσια» του; Α να μην το ξεχάσω, επιχειρώντας να κάνει πιο ιλαρή την ατμόσφαιρα, ένας από την παρέα αναρωτήθηκε για το αν… έκοψαν αποδείξεις οι συναλλασσόμενοι χωρικοί. Ή… μαύρο διακινήθηκε το κατοστάρικο; Κανείς δεν ξέρει. Σίγουρα πάντως ήταν… μετρητά και όχι… POS…

 

ΠΗΓΗ: capital.gr