Σκοπιανό: Ο Τσίπρας ρίχνει τορπίλη στον Κυριάκο και γέφυρα στη Φώφη

 

«Δεν θέλω απλά λύση στο θέμα του ονόματος» αλλά… διάλυση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Το πρώτο το είπε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας μετά τη συνάντησή του με τον Σκοπιανό ομόλογό του Ζόραν Ζάεφ στο Νταβός. Το δεύτερο το εννόησε αφού το πρώτο ως αναφορά εξυπηρετούσε τον σκοπό του για το δεύτερο. Η παγίδα που έστησε στη ΝΔ αναμένεται ότι θα έχει διάρκεια.

Του Δ. Γιαννακόπουλου

Στις επικείμενες συναντήσεις του με τους πολιτικούς αρχηγούς θα ζητήσει συναίνεση την οποία -προς το παρόν- δεν προκύπτει από πουθενά ότι μπορεί να εξασφαλίσει. Κι αυτό θα είναι ένα από τα ισχυρά του όπλα για να δικαιολογηθεί μέσα – έξω.

Το έτερο όπλο είναι η σύγχυση που προκαλεί στους Σκοπιανούς. Μπορεί να μην έθεσε επιτακτικώς το ζήτημα της αλλαγής του Συντάγματος της γείτονας  όμως οποιοδήποτε παραπέρα βήμα προϋποθέτει  μια τέτοια εξέλιξη την οποία για εκείνους αποτελεί casus belli και στοιχείο διαίρεσης.

 

ΤΑ ΕΠΙΜΑΧΑ ΑΡΘΡΑ

 

Συγκεκριμένα, στο άρθρο 3, το οποίο προσδιορίζει τα σύνορα της ΠΓΔΜ ως «απαραβίαστα», υπάρχει προσθήκη -σύμφωνα με εκτενή δημοσιεύματα- η οποία αναφέρει ότι η χώρα «δεν έχει εδαφικές αξιώσεις έναντι οποιουδήποτε γειτονικού κράτους». Ωστόσο τονίζεται ότι τα σύνορα μπορεί να αλλάξουν μόνο σε συμφωνία με το Σύνταγμα «και στην αρχή της ελεύθερης βούλησης, όσο και σε συμφωνία με τους γενικά αποδεκτούς διεθνείς κανόνες».

Τα άρθρα 4 και 7 του Συντάγματος είναι εκείνα που προσδιορίζουν ως «μακεδονική» την ιθαγένεια και τη γλώσσα των Σλαβομακεδόνων της ΠΓΔΜ. Το άρθρο 49 του Συντάγματος είναι, επίσης, μια κατ’ εξοχήν επίδειξη αλυτρωτισμού. «Η Δημοκρατία ενδιαφέρεται για το καθεστώς και τα δικαιώματα εκείνων των προσώπων που ανήκουν στον μακεδονικό λαό σε γειτονικές χώρες καθώς και για τους εκπατρισμένους Μακεδόνες, βοηθά την πολιτισμική ανάπτυξη και προωθεί τους δεσμούς μεταξύ τους» αναφέρει.

Στην τελευταία αναθεώρηση έγινε μια προσθήκη (Addendum) όπου αναφέρεται ότι «στην άσκηση αυτής της μέριμνας η Δημοκρατία δεν θα παρεμβαίνει στα κυριαρχικά δικαιώματα άλλων κρατών ή στις εσωτερικές υποθέσεις τους». Για να ξεκινήσει μια τέτοια συζήτηση αναθεώρησης στα Σκόπια απαιτείται η ψήφισή της από 80 βουλευτές σε σύνολο 120, πράγμα απίθανο αν αναλογιστεί κανείς την εθνοτική ανομοιογένεια της Βουλής τους (Αλβανοί κτλ.).

 

Η ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ

 

Πιο περίεργη από όλες είναι η τοποθέτηση της Φώφης Γεννηματά που σε γραπτή της ανακοίνωση μετά τη συνάντηση στο Νταβός ανέφερε γενικόλογα: «Η εν κρυπτώ διπλωματία συνεχίζεται. Ο κ. Τσίπρας οφείλει τουλάχιστον να απαντήσει αν ανέλαβε δεσμεύσεις για την προώθηση της ενταξιακής διαδικασίας της ΠΓΔΜ χωρίς προηγούμενη λύση στο πρόβλημα».

Ήξεις αφίξεις και στο βάθος παράθυρο συνεργασίας σε περίπτωση αποχώρησης των ΑΝΕΛ από τον κυβερνητικό συνασπισμό. Ούτως ή άλλως παρέχεται μοναδική ευκαιρία για κάτι τέτοιο μιας και στην κεντροδεξιά-δεξιά πολυκατοικία έχουν αρχίσει οι σπαραγμοί ενώ οι κοινοβουλευτικές ομάδες της Ένωσης Κεντρώων και του Ποταμιού έχουν αποδεκατιστεί. Δεν είναι τυχαίο ότι το ΠΑΣΟΚ κρατά αποστάσεις από τα συλλαλητήρια. Όχι μόνον δεν τα στηρίζει αλλά πριν τη συγκέντρωση στη  Θεσσαλονίκη διέδιδε πως «δεν πρόκειται να πάνε περισσότεροι από 20-30 χιλιάδες άνθρωποι».

 

ΟΙ ΣΥΜΜΑΧΙΕΣ

 

Όπως επανειλημμένως έχει γράψει το «Κ», ο στόχος του κ. Τσίπρα είναι η κεφαλαιοποίηση της μη λύσης την οποία θα προσπαθήσει να χρεώσει στους άλλους. Μέχρι σήμερα ο συγκυβερνήτης του Πάνος Καμμένος ως πρόεδρος των ΑΝΕΛ έχει πει ότι δεν δέχεται το όνομα «Μακεδονία» ή οποιαδήποτε παράγωγα αυτού στην ατζέντα των συνομιλιών χωρίς να ξεκαθαρίζει αν θα αποχωρήσει από την κυβέρνηση. Στον αντίποδα, στελέχη και υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ όπως οι κ. Σκουρλέτης, Κατρούγκαλος , Φίλης κτλ. δηλώνουν ότι οι θέσεις των ΑΝΕΛ ευρίσκονται  «εκτός γραμμής», παρά ταύτα όμως δεν αφήνουν το παραμικρό υπονοούμενο για διάλυση του ιδιότυπου κυβερνητικού μορφώματος.

Τι θα κάνουν αν το θέμα έλθει στη Βουλή; Το αυθορμήτως ερχόμενο στη γλώσσα των παλαιών κοινοβουλευτικών είναι το εξής: «Ό,τι έκανε και ο Τσίπρας μαζί με τον Καμμένο όταν αποκαλύφθηκε πως έπαιζε στις ρουλέτες του Λονδίνου και συνομιλούσε με τον ισοβίτη έμπορο ναρκωτικών. Τον στήριξε με χέρια και με πόδια». Αν όμως τα πράγματα φτάσουν στα άκρα ή τεχνηέντως οδηγηθούν προς τα εκεί ώστε ο κ. Καμμένος να  μπορεί πιο απελευθερωμένα να «ψαρέψει» στο δεξιό ακροατήριο, τότε ο ΣΥΡΙΖΑ θα αναζητήσει στηρίγματα στη «δεξαμενή» του ΠΑΣΟΚ αφού ούτως ή άλλως πλήθος υπουργών, βουλευτών και κρατικοδίαιτων προέρχονται από κει.

 

Η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

 

Την περασμένη Τετάρτη στη συνεδρίαση της Πολιτικής Επιτροπής της ΝΔ ο Κυριάκος Μητσοτάκης άλλαξε εντελώς πορεία πλεύσης. Κι ενώ έως τότε στεκόταν με σταυρωμένα χέρια, εκ των υστέρων θυμήθηκε τον Μακεδονομάχο παππού του και τη «μεγάλη διπλωματική παρακαταθήκη που άφησε ο Καραμανλής με τη στάση του στο Βουκουρέστι το 2008» ενώ εκτόξευσε κορόνες του τύπου: «Δεν θα επιτρέψω να διχαστούν οι Έλληνες για να ενωθούν οι Σκοπιανοί», «Δεν ανέχομαι από κανέναν την ανιστόρητη ταύτιση του πατριωτισμού με τον ακραίο εθνικισμό» και «η Νέα Δημοκρατία είναι η μεγάλη πατριωτική παράταξη αυτού του τόπου. Αυτοί είμαστε και είμαστε υπερήφανοι» .

Πίστεψε σε όσους του έλεγαν να βγει εντελώς από το κάδρο και κατάφερε «να καλέσει την επόμενη μέρα τους νεοδημοκράτες στο συλλαλητήριο της προηγούμενης», όπως σχολίαζε δηκτικά παλαιό στέλεχος της παράταξης. Κι αυτή όμως η στροφή ήταν απότομη. Έστριψε το τιμόνι εντελώς δεξιά, χωρίς να πάρει θέση για το όνομα ενώ παράλληλα απέκλεισε την οποιαδήποτε συνεννόηση με την κυβέρνηση. Κι αν μη τι άλλο, στα εθνικά ζητήματα όλοι οι προκάτοχοι του συζητούσαν με τους πρωθυπουργούς ή τους αρχηγούς των άλλων κομμάτων.

Με τη δωρική ρητορική που χρησιμοποίησε, παρμένη από παλαιότερες διχαστικές για τη ΝΔ κουβέντες του Αντώνη Σαμαρά, έδειξε ότι δεν διαθέτει ακλόνητη θέση και κυρίως ότι δεν μπορεί να συμμαζέψει τα «καπετανάτα» που το καθένα φουμάρει το δικό του καπνό.