Οι Ημέρες της Ποίησης του Vagif

Οι «Ημέρες της Ποίησης του Vagif», που ξεκίνησαν στις 13 Ιουλίου του 2023 και
ολοκληρώθηκαν στις 15 Ιουλίου του 2023, στην πατρίδα του Μολλά Πανάχ
Βαγκίφ, στο χωριό Γιουχαρί Σαλαχλί (Yukhari Salahli) της επαρχίας Γκαζάχ, στην
πολιτιστική μας πρωτεύουσα τη Σουσά, πραγματοποιούνται παραδοσιακά από το
1982 με την πρωτοβουλία του Εθνικού ηγέτη Χεϊντάρ Αλίεφ.

του Gafgaz Aslansoy
Επιτετραμμένου της Πρεσβείας του Αζερμπαϊτζάν στην Ελλάδα

Από εκείνη τη χρονιά και μέχρι το 1991, οι «Ημέρες της Ποίησης του Βαγκίφ», οι οποίες είναι
μοναδικές στην ιστορία της σύγχρονης λογοτεχνίας του Αζερμπαϊτζάν, ξεκινούσαν
στην περιοχή Γκαζάχ και ολοκληρώνονταν στη μυστηριώδη πεδιάδα Τζιντίρ της
Σουσά. Με την απελευθέρωση των εδαφών μας από την κατοχή, το συγκρότημα
μουσείου-μαυσωλείου του Μολλά Πανάζ Βαγκίφ, που καταστράφηκε κατά την
αρμενική κατοχή, αποκαταστάθηκε και επέστρεψε στον κατάλογο των
πολιτιστικών μνημείων που αντιπροσωπεύουν την πολιτιστική κληρονομιά του
Αζερμπαϊτζάν. Στο πλαίσιο της μεγάλης επιστροφής σε εκείνα τα παραδοσιακά
γεγονότα στην πολιτιστική ζωή του Αζερμπαϊτζάν, γιορτάστηκαν και πάλι οι
«Ημέρες Ποίησης του Βαγκίφ» σε αυτό το μέρος. Στο πλαίσιο των «Ημερών
Ποίησης του Βαγκίφ» που πραγματοποιήθηκαν την περασμένη εβδομάδα, εκτός
από τις εκδηλώσεις που έγιναν στο συγκρότημα του μουσείου-μαυσωλείου του
Μολλά Πανάχ Βαγκίφ, πραγματοποιήθηκαν εκδηλώσεις και σε διάφορα ιστορικά
και πολιτιστικά μέρη της Σουσά, συμπεριλαμβανομένου του σπιτιού της Ναταβάν,
που ανακαινίστηκε από το Ίδρυμα Χεϊντάρ Αλίγιεφ, του υποκαταστήματος του
Εθνικού Μουσείου Χαλιών του Αζερμπαϊτζάν στη Σουσά, των ξενοδοχείων
Χαρίμπιουλμπιούλ και Καραμπάχ.
Ο Μολλά Πανάχ Βαγκίφ γεννήθηκε το 1717 στο χωριό Σαλαχλί κοντά στο
Γκαζάχ. Το 1759, μετακόμισαν στο Χανάτο του Καραμπάχ. Ο Πανάχ είχε καλή
μόρφωση. Μιλούσε καλά την περσική και την αραβική γλώσσα και είχε εκτενή
γνώση της αστρονομίας, των μαθηματικών, της μουσικής και της ποίησης. Λίγο
μετά την άφιξή του στο Καραμπάχ, ο Βαγίφ μετακόμισε από το Ταρταρμπασάρ
στη Σουσά όπου άνοιξε ένα σχολείο. Ο Βαγίφ έγραψε γαζάλες, τατζνί, μουκαμμά,
μουσταζάντ, μασνάβι και θρήνους χρησιμοποιώντας όλες τις κλασικές μορφές της
ανατολικής ποίησης. Ωστόσο, το μεγαλύτερο μέρος του έργου του αποτελείται

από τα ποιήματα γραμμένα με τη μορφή δίστιχων από την ποίηση των Ασούγκ. Τα
ποιήματά του έχουν γίνει ανάμνηση στη γλώσσα των ερωτευμένων. Το έργο του
Μολλά Πανάχ Βαγκίφ αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα στάδια στην ιστορία
της ποίησης του Αζερμπαϊτζάν. Μια νέα εποχή στην ιστορία της ποίησης του
Αζερμπαϊτζάν ξεκινά με το έργο του. Η λυρική ερωτική ποίηση κατέχει την κύρια
θέση στο έργο του Βαγίφ. Η περιγραφή του κάλλους είναι το κύριο θέμα της
ποίησης του Βαγίφ. Στα δίστιχα «Ζεϊνάμπ», «Κρίμα που δεν υπάρχει», «Κοιταξτε
τους όλους», ο ποιητής με εξαιρετική δεξιοτεχνία δημιούργησε το καλλιτεχνικό
τους πορτρέτο, απεικόνισε έντονα τις εθνογραφικές λεπτομέρειες και το εθνικό
χρώμα. Οι καλλονές για τις οποίες γράφει, απεικονίζονται με όλη την εξωτερική
τους ομορφιά και τον εσωτερικό τους πλούτο. Στα έργα του Μολλά Πανάχ Βαγκίφ
αντικατοπτρίζονται έντονα τα ήθη και τα έθιμα του λαού του Αζερμπαϊτζάν, τα
τοπικά του χαρακτηριστικά.
Ήθελε να βλέπει τον άνθρωπο σε τέλεια, αρμονική ανάπτυξη, σωματικά και
πνευματικά. Ως ποιητής του κόσμου και των κοσμικών ιδανικών, η αισιοδοξία και
η αγάπη για τη ζωή ήταν τα κύρια χαρακτηριστικά της ποίησής του. Τα ποιήματά
του εξέφραζαν το μίσος για την κοινωνική αδικία και την ανισότητα. Στα έργα του
Βαγίφ συγκαταλέγονται τα «Badi-saba, πες καρδιά», «Είναι γιορτή», «Δεν είδα»,
«Τα μάτια σου είναι δήμιοι, το βλέμμα σου εχθρός», «Γερανοί», «Έμεινα
κατάπληκτος» κ.α. Τα ποιήματα του κατέχουν ιδιαίτερη θέση. Η συμβολή του
Βαγίφ στην ανάπτυξη της λογοτεχνικής γλώσσας του Αζερμπαϊτζάν είναι
εξαιρετική. Χρησιμοποίησε τον πλούσιο θησαυρό της δημοτικής γλώσσας στα
ποιήματα του, έγραψε σε συλλαβικό ρυθμό και την ανέβασε στο επίπεδο της
λογοτεχνικής και της καλλιτεχνικής γλώσσας. Η πολιτική σοφία και η ποίηση του
Μολλά Πανάχ Βαγκίφ του έφεραν μεγάλη δόξα ανάμεσα στο λαό. Υπάρχει ένα
γνωστό ρητό που λέει ότι, «δεν είναι όλοι όσοι σπουδάζουν Μολλά Παναχ».
Το 1856, το πρώτο βιβλίο του Βαγίφ εκδόθηκε στο Τεμίρ-Χαν-Σουρά (σήμερα η
πόλη Buynaksk, Δημοκρατία του Νταγκεστάν στη Ρωσική Ομοσπονδία). Μετά
από αυτό ο Μιρζά Φαταλί Αχούντοβ συγκέντρωσε ένα πλούσιο υλικό και το
παρέδωσε στο διάσημο μελετητή ανατολικής κουλτούρας Adolf Berje. Το 1867, ο
Berje δημοσίευσε αυτό το υλικό στην πόλη της Λειψίας. Το ποίημα του Βαγίφ
μεταφράστηκε για πρώτη φορά στα ρωσικά τη δεκαετία του 1940 από τον Tadeusz
Zabloski, έναν Πολωνό ποιητή και μεταφραστή.

Ο Βαγίφ ήταν επίσης γνωστός κοινωνικοπολιτικός παράγοντας της εποχής του,
ήταν διπλωμάτης και ως μεγάλος βεζίρης στο Χανάτο του Καραμπάχ συμμετείχε
στις πιο σημαντικές αποφάσεις με την ευφυΐα και την ικανότητά του.
Το 2016-2017, η 300ή επέτειος του Μολλά Πανάχ Βαγκίφ εορτάστηκε σε διεθνές
επίπεδο στο πλαίσιο του προγράμματος της UNESCO.