Ο καλός ο κακός και ο θίασος της κυβέρνησης …έτοιμος για Επίδαυρο

Γράφει ο Λεωνίδας Τσίπης Κάθε εβδοµάδα

ο θεατρικός συγγραφέας Λεωνίδας Τσίπης

σχολιάζει µε τον δικό του τρόπο καυτά θέµατα της επικαιρότητας

 

Ο ΚΑΛΟΣ

 

Ο Αλέξης μας εγύρισε μες στον Ιούλιο μήνα

αφού πρώτα συμφώνησε για χρήματα απ’ την Κίνα.

Κι αφού απλά ξεπούλησε ό,τι είχε απομείνει,

ο Δρίτσας συνυπόγραψε παίρνοντας ασπιρίνη!

 

Πετά ο Αλέξης μας, πετά, θα δει και τον Ομπάμα

κι εμείς καλοκαιριάτικα ζούμε στη ζέστη! Δράμα!

Σαράντα κι άνω οι βαθμοί, τα ρούχα σου πετάς,

κι εκοπήκανε ξανά συντάξεις και ΕΚΑΣ.

Κάθε που πας να πληρωθείς στα ΑΤΜ Τραπέζης

δεν ξέρεις τι θα βγάλουν και με την τρέλα παίζεις.

 

Να ζει κανείς ή να μη ζει; Ιδού η απορία!

Άμλετ που αναρωτιόμαστε στην κάθε ευκαιρία.

Να πάω εις την Τράπεζα; Κι αν πάω, τι θα πάρω;

Θα φτάσουν για εισιτήρια για Νάξο και για Πάρο;

Να ζει κανείς ή να μη ζει σ’ αυτήν εδώ τη χώρα;

Που οι νόμοι όλοι αλλάζουνε κάθε λεπτό και ώρα;

 

Να ζει κανείς ή να μη ζει, ρωτάν απ’ τα κανάλια.

Και τον παπά παίζει ο Παππάς! Κοιτάχτε μαύρα χάλια!

Κουμπάροι, παρακούμπαροι και άλλοι ημετέροι,

ορμάν να πάρουν άδειες! Κανένας πια δεν ξέρει

τι φέρνει αύριο το πρωί! Τ’ ομολογώ με λύπη.

Η νύχτα βγάζει Επίσκοπο κι η αυγή Μητροπολίτη.

 

Κι όλα αυτά μες στο καυτό ετούτο καλοκαίρι

που ο ήλιος καίει την πέτρα ημέρα μεσημέρι.

Να ζει κανείς ή να μη ζει, γαμώ το κέρατό μου;

Ρωτώ ο καλός πολίτης ξανά τον εαυτό μου.

Κι ο εαυτός μου απαντά: ζήσε μέσα στον ζόφο

αφού αυτοί μες στη Βουλή δεν έχουν κακό ψόφο.

 

Υ.Γ.: Κι ανάμεσα σε όλα αυτά, πέρα απ’ τη λογική

να την που εμφανίστηκε η απλή αναλογική.

Καλές βουτιές στον Φλοίσβο και στον Σκαραμαγκά

και οι φτωχοί θα ζήσουμε, αυτή είναι η μαγκιά.

 

Ο ΚΑΚΟΣ

 

Είμαι κακός, το δέχομαι! Έτσι μ’ έκανε η φύση!

Αλλά αυτούς στο ΣΥΡΙΖΑ που είναι παρά φύση

ποιος διάολος και ποιος θεός θα ‘ρθει να συνετίσει;

 

Γιατί δεν εξηγείται αλλιώς να σκάει κάποιος μύτη

και μάλιστα Κρητίκαρος από τον Ψηλορείτη

και να υβρίζει Κρητικούς που έχουν αντιρρήσεις

στου ΣΥΡΙΖΑ τους νόμους, στου ΣΥΡΙΖΑ τις λύσεις.

Να λέει ξανά λέξεις βαριές, μ’ ένα μουστάκι χάλια,

τουτέστιν «βοθροκάναλα» συλλήβδην τα κανάλια.

 

Βεβαίως όλοι να μιλούν τα λαϊκά εν γένει.

Αλλά ν’ αφήνουν όρθια τη γλώσσα την καημένη.

Είναι αυτό πολιτική ή δόγμα ουτοπίας,

να βρίζει ο κάθε υπουργός και μάλιστα Υγείας;

Γι’ αυτό η Υγεία μας πονά κι είναι σε μαύρο χάλι,

αφού «το ψάρι», είναι γνωστό, «βρωμάει απ΄ το κεφάλι».

 

Για τον Πολάκη γίνεται ξανά-μανά ο λόγος

που έγινε των καναλιών ο φόβος και ο τρόμος.

Δεν είναι τόσο ευαίσθητος, λεπτός, γεμάτος κάλλος,

όσο αυτός ο υπουργός, ο υπέροχος, μεγάλος,

ο τόσο ευσυγκίνητος Κατρούγκαλος, σπουδαίος,

που χύνει μαύρο δάκρυ ο άνθρωπος τελευταίως.

Που όταν κόβεται σύνταξη, σα να ‘τα ‘ναι κιμάς,

αυτός κλαίει κι οδύρεται που κόπηκε το ΕΚΑΣ.

 

Μην κλαίς άλλο Κατρούγκαλε! Μη ρίχνεις άλλο κλάμα!

Δεν το αντέχουμε αυτό το μαύρο σου το δράμα!

Αν σ’ έβλεπαν στο Εθνικό, θα σ’ έβαζαν να παίξεις,

τη Μήδεια στην Επίδαυρο! Μια εικόνα χίλιες λέξεις.

Αφού ως γνωστόν η Μήδεια έσφαξε τα παιδιά της

και ύστερα μυξόκλαιγε με τον Ιάσονά της.

 

Πάρε τον Τσίπρα αγκαλιά στου Ιάσονα τον ρόλο

κι ως Μήδεια στην Επίδαυρο πείτε στον κόσμο όλο,

συγνώμη που τον σφάξατε με τόσους φόρους ήδη.

Τ’ οφείλετε σ’ όλους εμάς μα και στον Ευριπίδη.

 

Υ.Γ.: Αν κάνατε παράσταση παρόμοια Αλέξη

ίσως μπορούσε ο κόσμος ακόμα να σ’ αντέξει.

Αυτοί που δεν θ’ αντέχανε σ’ ετούτα δυστυχώς,

είναι ο Γεωργουσόπουλος κι ο Λιβαθηνός!