Μοιραίοι, ανεπίγνωστοι και α-μνήμονες… η κυβέρνηση δεν πήρε το μάθημα της από τη θλιβερή τριετία

Τον τρίτο της προϋπολογισμό ψήφισε η θλιβερή και μοιραία για τον τόπο συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, πάλι σε κλίμα άκρατης ευφορίας και ξέχειλης αισιοδοξίας ότι τα δεινά τελειώνουν και ότι εκπληρώνει τον στόχο της, να βγάλει τη χώρα από τα επάρατα μνημόνια και την ασφυκτική επιτροπεία.

Πάλι το δίδυμο της συμφοράς, ο Τσίπρας και ο Καμμένος δηλαδή, προσπάθησε να κάνει το άσπρο-μαύρο. Όπως συνηθίζουν άλλωστε. Αφού δεν έσκισαν τα μνημόνια και δεν διέγραψαν το χρέος αφού, αντί να αυξήσουν μισθούς και συντάξεις, κατάφεραν πάλι να τους μειώσουν (και θα τους ξαναμειώσουν) και αντί να ζητήσουν συγγνώμη ώστε να βρουν καταφύγιο στις σκοτεινές σελίδες της Ιστορίας, ανακάλυψαν ένα νέο αφήγημα: ότι το 2018 θα είναι το έτος εξόδου από τα μνημόνια. Και τολμούν μάλιστα να μιλάνε για καθαρή έξοδο στις αγορές.

Κι αυτό το… όραμά τους θα αποδειχθεί εφιάλτης (δυστυχώς για εμάς, εκείνοι έχουν δέσει τον γάιδαρό τους, έπαιξαν το παιχνίδι τους και ποιος θα επιζήσει να τους θυμάται). Και μετά την επερχόμενη νέα αποτυχία τους, πώς θα δικαιολογηθούν; Τώρα δεν μπορούν να επικαλεστούν ούτε τις αυταπάτες του παρελθόντος γιατί υποτίθεται ότι απέκτησαν γνώση της πραγματικότητας. Ούτε τους συσχετισμούς δυνάμεων, ούτε τις τρόικες, ούτε τους ολιγάρχες, ούτε τα πόθεν έσχες των δικαστών.

Ότι δεν πρόκειται να βγούμε από τα μνημόνια το λένε τα… μνημόνια που οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ εισηγήθηκαν και υπέγραψαν. Ό,τι κι αν λέει τώρα ο Τσίπρας, θα διαψευστεί από την ίδια την πραγματικότητα. Όπως συμβαίνει σταθερά από τον Ιανουάριο του 2015 μέχρι και σήμερα. Γιατί όχι μόνο δεν κάνει τίποτα προς την κατεύθυνση της εξόδου από τα μνημόνια αλλά -αντιθέτως- βάζει με την ανερμάτιστη πολιτική της κυβέρνησής του τη χώρα ακόμα πιο βαθιά στην επιτροπεία. Απλώς να υπενθυμίσουμε ότι έχει υπογράψει τη δέσμευση του εθνικού πλούτου για εκατό χρόνια, άρα επιτροπεία για όλο αυτό το διάστημα.

Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ θα υπογράψει τέταρτο μνημόνιο γιατί έχει δεσμευτεί να το κάνει εάν δεν βγουν τα νούμερα του τρίτου μνημονίου. Και τα νούμερα δεν πρόκειται να βγουν γιατί η κυβέρνηση είναι εχθρός των επενδύσεων και χωρίς επενδύσεις δουλειά δεν γίνεται. Αφήστε τι λένε ο Τσίπρας και η παρέα του για τα προσκλητήρια στους επενδυτές, πόσο ελκυστική είναι η χώρα μας και άλλες τέτοιες πομφόλυγες που βγαίνουν από τα στόματά τους κάθε φορά που τα ανοίγουν. Πομφόλυγες όπως αυτές του Παππά, που διόρισε τον πατέρα του στον ΟΑΣΘ, ενώ στα λόγια ήταν κατά της οικογενειοκρατίας: «Η μεταμνημονιακή Ελλάδα που ξαναστέκεται στα πόδια της θα έχει τη σφραγίδα της αριστερής μακροχρόνιας διακυβέρνησης». Αυτά ακούει και ο καθηγητής Ράμφος και λέει ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι ομάδα ψυχοθεραπείας…

Τους διαψεύδουν και τα στοιχεία του ΙΟΒΕ που δείχνουν ότι μειώνεται αντί να αυξάνεται η νέα επιχειρηματικότητα, καθώς το ποσοστό του πληθυσμού που βρισκόταν το 2016 σε αρχικά στάδια επιχειρηματικής ενεργοποίησης, συμπεριλαμβανομένης της αυτοαπασχόλησης, υποχωρεί στο 5,7% (περίπου 380.000 άτομα) από 6,7% το 2015. Η ευθύνη είναι αποκλειστικά της κυβέρνησης γιατί, εκτός από το αιώνιο πρόβλημα της γραφειοκρατίας, έχουν προκύψει από το 2015 δύο νέα προβλήματα που τείνουν να παγιωθούν: το φορολογικό και η έλλειψη ρευστότητας και χρηματοδότησης. Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ τρέλαναν τις επιχειρήσεις στους φόρους, οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έκλεισαν τις τράπεζες και προκάλεσαν την ανάγκη νέας κεφαλαιοποίησης. Επί των ημερών τους πέτυχαν και άλλη μία αρνητικότατη εξέλιξη στην οικονομία: να αυξηθούν οι εισαγωγές.

Οι Ευρωπαίοι, που δεν μπορείς να τους κοροϊδέψεις και ξέρουν απ’ έξω και ανακατωτά τις πραγματικές επιδόσεις και τις δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας, δεν είναι χωρίς λόγο απαισιόδοξοι στο θέμα της εξόδου της χώρας από τα μνημόνια. Βλέπουν ότι δεν μπορούμε με τίποτα να σταθούμε στα πόδια μας γιατί ακόμα και η «μεγάλη επιτυχία» των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, το πλεόνασμα, είναι ψευδέστατο, άλλη μία φενάκη, καθώς εμφανίζεται ψηλό λόγω της υπερβολικής φορολόγησης και της μείωσης των κοινωνικών δαπανών. Βλέπουν οι Ευρωπαίοι τις καθυστερήσεις στην αξιολόγηση, βλέπουν τα εμπόδια στις επενδύσεις, βλέπουν τη συνεχιζόμενη έλλειψη ρευστότητας. Γι’ αυτούς τους λόγους είναι επιφυλακτικοί. Σε αντίθεση με τον Τσίπρα, τον Καμμένο και τον Τσακαλώτο, που πιάνονται από τις τρίχες των μαλλιών τους όπως κάνουν οι πνιγμένοι.

Τα μέτρα που έρχονται, τα μέτρα του τέταρτου μνημονίου, αποτελούν την πανηγυρική διάψευση της κυβέρνησης Τσίπρα-Καμμένου που βρήκαν νέα πιπίλα για να κερδίσουν χρόνο παραμονής στην εξουσία και να συνεχίσουν το αγαπημένο τους παιχνίδι, να παίζουν το μέλλον της χώρας στα ζάρια. Και μεταξύ αυτών των μέτρων, που θα αρχίζουν να εφαρμόζονται από το 2018, είναι η περαιτέρω μείωση των συντάξεων και η μείωση του αφορολόγητου που -υποτίθεται- ότι ήταν το μεγάλο στοίχημα του Τσακαλώτου. Για τους έχοντες κοντή μνήμη, να θυμίσουμε ότι ο Τσακαλώτος έλεγε ότι θα παραιτηθεί αν «περάσει» η μείωση του αφορολόγητου.

 

ΥΓ. Τι το ήθελε ο Βενιζέλος να πει, σε συζήτηση στην Βουλή, ότι ο Τσακαλώτος είναι «αλαζών και ανεπίγνωστος»; Δεν ξέρει ο Βενιζέλος ότι ο Τσακαλώτος δεν γνωρίζει ελληνικά, άρα δεν μπορεί να καταλάβει τι σημαίνει «ανεπίγνωστος»; (Για να διευκολύνουμε τον Ευκλείδη: ανεπίγνωστος είναι αυτός που δεν γνωρίζει κάτι σε βάθος).