Εκθέσεις ιδεών με καρφιά προς Κυριάκο – Παρασκήνιο στη σκιά τριών γιγάντων

Το 11ο συνέδριο της ΝΔ θα καταγραφεί ιστορικά περισσότερο ως συμπόσιο ιδεών με τη συμμετοχή δοκησίσοφων «δορυφόρων» παρά ως αμιγώς παραταξιακή διαδικασία δυνάμενη να εμβαθύνει στον προγραμματικό λόγο με… ολίγη από παρεμβολή στο πολιτικό DNA της Νέας Δημοκρατίας. Οι προσδοκίες και η ομοψυχία δεδομένες.

Του Δ. Γιαννακόπουλου 

Η πραγματικότητα όμως αψευδής μάρτυς της ιδεολογικής ασάφειας που εξαρχής επιχειρήθηκε να καλλιεργηθεί προκειμένου η ΝΔ να πετύχει ανοίγματα και προς το σοσιαλδημοκρατικό Κέντρο. Το εγχείρημα απέτυχε ή μάλλον η όποια προσπάθεια καταβλήθηκε, εξουδετερώθηκε από τις παρεμβάσεις των δύο πρώην πρωθυπουργών και της Ντόρας Μπακογιάννη. Τι κι αν ο αντιπρόεδρος της ΝΔ Κωστής Χατζηδάκης λίγες μέρες νωρίτερα είχε… ψελλίσει, επικαλούμενος την «ιστορικότητα των στιγμών», ότι «η μάχη δεν είναι κομματική».

ΟΙ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΤΩΝ «3»

Ο Κώστας Καραμανλής, προσελθών στο συνεδριακό κέντρο των Σπάτων το πρωί του περασμένου Σαββάτου, ξεκαθάρισε μετά από 2,5 χρόνια σιωπής ότι σε αυτή τη διαδικασία «η ΝΔ θα αναδείξει το σχέδιο της για την ανάταξη της χώρας». Ο τίτλος «Συνέδριο αρχών και αξιών» δεν ελήφθη καν υπόψη από τον πρώην πρωθυπουργό. Το ίδιο απόγευμα η Ντόρα Μπακογιάννη, συντονισμένη στο ίδιο μήκος κύματος, επέμεινε στην ανάγκη παρουσίασης ρεαλιστικών και δεσμευτικών προτάσεων.

Την επομένη το μεσημέρι στο «κλείσιμο», ο Αντώνης Σαμαράς, τελευταίος αγορητής πριν τον Κυριάκο Μητσοτάκη, κατέδειξε α) ότι οι comme il faut (καθώς πρέπει) σκιαμαχίες δεν συνιστούν μάχη και β) για να διεξαχθεί μάχη απέναντι στην αριστερή ιδεολογία (εκτεινόμενης από τον κομμουνισμό ώς τον οπορτουνισμό) το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης οφείλει να προσδιορίσει σαφώς το στίγμα του: «Είμαστε φιλελεύθεροι και συντηρητικοί… Τελεία και παύλα». «Είμαστε κεντροδεξιοί γιατί εμπνεόμαστε από τις καλύτερες παραδόσεις της Δεξιάς και του Κέντρου… Τελεία και παύλα». «Πιστεύουμε στην  Ορθοδοξία μας, στον σύγχρονο πατριωτισμό… Τελεία και παύλα».

Ο ΚΟΙΝΟΣ ΠΑΡΑΝΟΜΑΣΤΗΣ

Η ομιλία Σαμαρά σχολιάστηκε περισσότερο από όλες. Εν προκειμένω, ο Κυρ. Μητσοτάκης αφιέρωσε μόλις μισό λεπτό από τον ωριαίο λόγο του στα κομματικά λέγοντας (σ.σ. κι όχι πολύ δυνατά) πως «με το μητρώο στελεχών δίνουμε τη δυνατότητα σε ανθρώπους εκτός πολιτικής να ασχοληθούν με τα κοινά». Ο Κ. Καραμανλής δεν θα «τσίτωνε» ποτέ τόσο πολύ τη ρητορική του αφού η επάνοδος της ΝΔ στην εξουσία το 2004 οφειλόταν στα ανοίγματα προς το «κοινωνικό Κέντρο». Κι ως εκ τούτου… οσμίστηκε πως ο διάδοχός του ψαρεύει ξανά στην αμιγώς δεξιά πτέρυγα με σκοπό να τη διεμβολίσει και να την πάρει μαζί του την επόμενη μέρα. Η δε Ντόρα Μπακογιάννη με την εμπειρία του 2ου συνεδρίου δυσφόρησε βλέποντας «περιπατητές του δάσους» και ακούγοντας «καρακάξες να κρώζουν».

Τον Φεβρουάριο του 1986 ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης επεδίωξε το άνοιγμα προς τον τεχνοκρατικό φιλελευθερισμό (σ.σ. η Ντόρα τότε ήταν επικεφαλής του γραφείου του με πρωταγωνιστικό ρόλο στις ζυμώσεις των παρασκηνίων) και βρέθηκε απολογούμενος στους υποστηρικτές του α) στους Καραμανλικούς, β) στους Αβερωφικούς και γ) στους αντιβασιλικούς (σ.σ. γι΄ αυτό σπάραζε 31 χρόνια μετά στην κηδεία του ο Γλίξμπουργκ). Αναγκάστηκε και τα πήρε όλα πίσω, συσπείρωσε στο έπακρο την παράταξη επιτυγχάνοντας να κυβερνήσει 3 χρόνια αργότερα. Κοντολογίς, παρά τις διαφωνίες τους Καραμανλής, Σαμαράς και Ντόρα (όπως και οι πρώην πρόεδροι Β. Μεϊμαράκης και Γ. Πλακιωτάκης) συνεννοήθηκαν στα αυτονόητα, ότι το μοναστήρι χωρά όλους τους πιστούς του «Ευαγγελίου».

 

«ΔΥΟ ΜΠΕΚΑΤΣΙΝΙΑ ΗΤΑΝΕ…»

Το συνέδριο είχε πολλές παραδοξότητες πέραν της συμμετοχής στις θεματικές ενότητες του φιλόσοφου Στέλιου Ράμφου και του ηθοποιού Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη. Παρέστησαν πρόεδροι κομμάτων (Γεννηματά, Θεοδωράκης) κάτι το οποίο δεν συνηθίζεται. Ο Κυρ. Μητσοτάκης προσπάθησε στην εναρκτήρια ομιλία του να τους προσεγγίσει. Η Φώφη έφυγε τρέχοντας υπενθυμίζοντας ούτε λίγο ούτε πολύ ότι τα σοβαρά «μαγαζιά» δεν συζητούν δημοσίως για συνεργασίες χωρίς πρωτύτερα να «μετρηθούν» σε εθνικές κάλπες. Ο Θεοδωράκης σήκωνε περισσότερη κουβέντα, παρά ταύτα το «Ποτάμι» έχει στερέψει και από βουλευτές και από δυναμική γι΄ αυτό επιδιώκει να γίνει συνιστώσα του ΠΑΣΟΚ. Επίσης, γίνονταν διαρροές για ανανέωση ψηφοδελτίων με προσωπικότητες όπως τον 70χρονο πρώην υπηρεσιακό πρωθυπουργό Παναγιώτη Πικραμμένο και τον 79χρονο Ράμφο.

Ο φιλόσοφος υπερέβη εαυτόν όταν είπε: «Πού έγκειται η κρίση; Η κρίση έγκειται στο γεγονός ότι ζούμε ένα σχήμα νεωτερικού σύγχρονου κράτους με προνεωτερικούς όρους και νοοτροπίες»! Κι ένα ακόμη: «Όποιος προηγείται του εαυτού του μπορεί να τον παρατηρεί σαν τρίτος και να τον περιλαμβάνει αυτονόητα σε κάθε σχέδιο αλλαγής των πραγμάτων»! Άλλως: «Δυο μπεκατσίνια ήτανε πολύ αγαπημένα και πέρασε ένας κυνηγός και σκότωσε το ένα» (Λάμπρος Κωνσταντάρας). 

 

ΜΑΡΚΟΥΛΑΚΗΣ, ΜΠΡΕΧΤ ΚΑΙ ΣΑΚΗΣ

Από κοντά και ο Μαρκουλάκης. Όπως παραπλάνησε πολιτικώς τους θεατρόφιλους ανεβάζοντας εργατο – Μπρεχτ (τον «Κύκλο με την Κιμωλία») στο αστικό Παλλάς το 2015, θεώρησε ότι το αυτό θα μπορούσε να επαναλάβει με τους γαλάζιους συνέδρους. 

Μίλησε λίγο πριν τον Σαμαρά και αναρωτήθηκε τι γυρεύει ανάμεσα σε Νεοδημοκράτες αφού ουδέποτε υπήρξε ψηφοφόρος, πόσω μάλλον του κόμματος που τον είχε καλέσει στο συνέδριό του! Και θυμήθηκε την Αφροαμερικανή Ρόζα Παρκς που το 1955 αρνήθηκε να παραχωρήσει τη θέση της στο λεωφορείο σε έναν λευκό στην Αλαμπάμα, αντιστεκόμενη έτσι στους φυλετικούς διαχωρισμούς. Προφανώς κατά τον ηθοποιό όπου Ρόζα Παρκς και ψηφοφόροι της ΝΔ και όπου Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ, Μητσοτάκης. Κι επειδή κανείς από το ακροατήριο δεν διέκρινε ψήγματα σοβαρότητας, άρχισαν να τον χειροκροτούν από το πρώτο κιόλας 5λεπτο για να επισπεύσει, όμως εκείνος συνέχισε απτόητος μέχρι εξαντλήσεως των… ψυχικών αποθεμάτων σταματώντας μετά από 25 λεπτά. Αξιοσημείωτο στιγμιότυπο. Πριν από τον δημοφιλή ηθοποιό στο βήμα είχε ανέβει ο πρώην πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ Σάκης Ιωαννίδης, τον οποίο ο πρόεδρος του συνεδρίου Κ. Χατζηδάκης προσπαθούσε να κατεβάσει γρήγορα γρήγορα για να δώσει περισσότερο χρόνο στον Μαρκουλάκη. Δύο τινά συμβαίνουν. Ή ο καλλιτέχνης έχει δώσει δωρεάν πρώτες θέσεις στη ΝΔ για τον «Φάρο» που παρουσιάζει φέτος, παράσταση την οποία πήγε να δει ο κ. Μητσοτάκης αφήνοντας στα κρύα του λουτρού τους Νεοδημοκράτες που συμμετείχαν στο προσυνέδριο των Πατρών τον περασμένο Οκτώβριο, ή ο καλλιτέχνης έχει μαγέψει το επιτελείο της Πειραιώς. Κι επειδή το πρώτο αποκλείεται να συμβαίνει, αναρωτιέται κανείς το δεύτερο σίγουρα δεν τιμά θεατρόφιλους που αποδέχεται νεόκοπους να σκηνοθετούν Μπρεχτ σε μετάφραση Ελύτη και μουσική Χατζηδάκι, των επιστήθιων φίλων του Κωνσταντίνου Καραμανλή τους οποίους ουδέποτε αποτόλμησε να… αγγίξει μεταγενέστερος αυτών.

 

ΟΙ ΝΕΣΤΟΡΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΕΣ

 

Την πρώτη μέρα η διαδικασία παρακολουθήθηκε από Νέστορες και πλήθος παραδοσιακών στελεχών της παράταξης. Μπροστά μπροστά, μεταξύ άλλων, Αχιλλέας Καραμανλής, Δημήτρης Σιούφας, Άννα Ψαρούδα Μπενάκη, Γιάννης Τραγάκης, Νικήτας Κακλαμάνης, Σωτήρης Χατζηγάκης.

Ήταν αδύνατον να κατανοήσουν επαρκώς τα συμβάντα. Ορισμένοι εξ’ αυτών θα μπορούσαν να συμβάλλουν αποφασιστικά στην εξεύρεση λύσεων για ζητήματα τρέχουσας καθημερινότητας καθώς διαθέτουν τεράστια κυβερνητική εμπειρία. Ουδέποτε  όμως ερωτήθηκαν. Με ανοιχτό το στόμα έμειναν και οι εκπρόσωποι των παραγωγικών φορέων διαπιστώνοντας ότι στα 8-10 «στρογγυλά τραπέζια» που στήθηκαν, κανένα δεν αφορούσε την πραγματική οικονομία, τις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις και βιοτεχνίες, την παραδοσιακή ραχοκοκαλιά της Οικονομίας. Ομοίως παραγκωνίστηκαν και οι γαλάζιοι συνδικαλιστές εκφράζοντας την απογοήτευσή τους για την τροπή που λαμβάνουν τα πράγματα. Και τούτο διότι, αν η ΝΔ δεν κερδίσει αυτοδύναμα τις επόμενες εκλογές και οδηγηθεί σε νέες, αυτές θα διεξαχθούν με το σύστημα της απλής αναλογικής. Οι μόνοι που γνωρίζουν πώς παίζεται το παιχνίδι της απλής αναλογικής είναι οι ΔΑΚίτες (σ.σ. σε όλα τα συλλογικά όργανα οι αρχαιρεσίες πραγματοποιούνται με το συγκεκριμένο σύστημα) όπως απέδειξαν πρόσφατα καταλαμβάνοντας την προεδρία της ΑΔΕΔΥ ή παλαιότερα όταν κέρδιζαν με μειοψηφικό ποσοστό καίριες θέσεις στην ΟΤΟΕ, τη ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ, τον ΟΜΕ-ΟΤΕ και σε πολλές ΔΕΚΟ. Τόσο στον ΣΥΡΙΖΑ όσο και στο ΠΑΣΟΚ (σ.σ. εννοείται στο ΚΚΕ) οι επιτελείς των συνδικάτων είναι βασικοί συνομιλητές των αρχηγών. Στη σημερινή ΝΔ όμως δεν μπορούν να περάσουν ούτε απέξω αφού οι περισσότεροι έχουν διαγραφεί. Κι ας είναι σε μια πιο διασταλτική ερμηνεία οι «τυφλοπόντικες της Ιστορίας», που ενεργώντας από τα κάτω και πίσω από τις κουίντες κατορθώνει να στηρίζει το σύστημα εξουσίας.

 

ΒΑΡΗΚΟΪΑ ΚΑΙ ΑΠΕΙΡΙΑ

Τι θα συνέβαινε αν στο 11ο συνέδριο ο κ. Μητσοτάκης αφουγκραζόταν σωστά τη συγκυρία του διημέρου αφ’ ης στιγμής γνώριζε ότι ο πρωθυπουργός την ίδια ώρα θα μοίραζε λεφτά στη Δυτική Αττική για να τον ακυρώσει, όπερ και έγινε;

Το Σάββατο το πρωί η υπουργός Εργασίας Έφη Αχτσιόγλου εξήγγειλε επίδομα 400 ευρώ για όλους τους ανέργους ηλικίας 18-24 ετών και την Κυριακή επίδομα 600 ευρώ για τους εργαζόμενους πλημμυροπαθείς των καταστροφών που προκλήθηκαν εξαιτίας της απύθμενης ανοησίας και ανικανότητας των κυβερνώντων. Η Ιστορία διδάσκει αλλά η βαρηκοΐα και η απειρία καλά κρατούν μεταξύ των επιτελών του προέδρου της ΝΔ. Παραμονές των εκλογών του 2000 όταν ο Καραμανλής δεσμευόταν για ΕΚΑΣ 150.000 δραχμών σε επιπλέον 200.000 συνταξιούχους, ο Σημίτης πλειοδοτούσε ανακοινώνοντας 2 χιλιάρικα παραπάνω(!) και με τη βοήθεια των Ρωσοπόντιων κέρδισε οριακά τις εκλογές. Το 2004 ο Καραμανλής έγινε πρωθυπουργός αφού πρώτα υποσχέθηκε (σ.σ. και το έκανε αμέσως) επιστροφή του «παρανόμως παρακρατηθέντος ΛΑΦΚΑ» σε εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχους. Ίδια, το 2007 προκήρυξε εκλογές τις οποίες κέρδισε «φορτωμένος» με 30 νεκρούς από πυρκαγιές επειδή, μεταξύ άλλων «μοίρασε» 3.000 ευρώ στους πυροπαθείς. Αλλά και ο κ. Μητσοτάκης στις αρχές Νοεμβρίου είχε καταθέσει σοβαρή εναλλακτική πρόταση για τη διάθεση του επιδόματος κοινωνικής αλληλεγγύης στους ανέργους και στην αποπληρωμή μέρους των ληξιπρόθεσμων οφειλών του κράτους προς τους ιδιώτες ώστε να πάρει μπροστά το εμπόριο και η ελευθερο-επαγγελματική δραστηριότητα. Οι συνεργάτες του, ενώ ήξεραν ή όφειλαν να ξέρουν ότι ο Αλ. Τσίπρας θα «κανιβάλιζε» μες στη λασπουριά της Ελευσίνας και της Μάνδρας, τον άφησαν απροστάτευτο, ενδιαφερόμενοι αμιγώς για τη δική τους προβολή, την οποία φυσικά δεν πέτυχαν αφού δεν τους ξέρει κανείς κι έτσι όπως πάνε ούτε πρόκειται να τους μάθουν