Μια κυβέρνηση σαν… παγωμένη εικόνα

 Του Γιάννη Σιδέρη

Καθηλωμένη, λες και περιμένει το μοιραίο η κυβέρνηση. Υποχωρεί στις απαιτήσεις των δανειστών κρυφίως με σποραδικές δηλώσεις υπουργών, οι οποίες είναι αντιμαχόμενες μεταξύ τους, ενώ την ίδια στιγμή έχει χάσει την πρωτοβουλία των κινήσεων στο  πολιτικό πεδίο.

Οι αντίπαλοί της: Η μεν ΝΔ κάνει κινήσεις διεύρυνσης, υποδεχόμενη τη Δράση (της όποιας η ποσοστιαία δύναμη δεν έχει σημασία, σημασία έχει το μήνυμα που εκπέμπει), ενώ το ΠΑΣΟΚ  συνεχίζει τις κινήσεις συσπείρωσης με την σύμπραξη με Παπανδρέου, και λαϊκής νομιμοποίησης και αναβάπτισης, ξεκινώντας σύντομα τις προεργασίες του συνεδρίου της Δημοκρατικής Συμπαράταξης.

Σόϊμπλε και Λαγκάρντ έβαλαν ταφόπλακα στην αναπτερωμένη ελπίδα της κυβέρνησης ότι το ΔΝΤ θα έβγαινε από το ελληνικό πρόγραμμα. Άρα απέλιπεν και η ανεδαφική ελπίδα για πολιτική διαπραγμάτευση (τόσες φορές απέλιπεν αλλά η κυβέρνηση παραμένει ανεπίδεκτη μαθήσεως!)

Μοιάζει να μην έχει αίσθηση του χρόνου και των αναγκαίων προγραμματισμένων κινήσεων. Το καραβάνι έχει γίνει άτακτο λεφούσι, που δεν μπορεί ούτε για λόγους επικοινωνιακού εντυπωσιασμού να παράσχει στους οπαδούς της μια ενιαία αντίληψη!

Ο υπουργός Οικονομίας Δ. Παπαδημητρίου – που κάθε άλλο, παρά εξέφρασε  προσωπική άποψη – δήλωσε στα Τρίκαλα ότι  βρίσκεται υπό διαπραγμάτευση μια ακόμη… κόκκινη γραμμή: το έως χθες αδιαπραγμάτευτο, αφορολόγητο. Την ίδια στιγμή ο αναπληρωτής υπουργός Άμυνας Δ. Βίτσας, και πρόσβαρο κομματικό στέλεχος, ως πρώην Γραμματέας, όχι μόνο απέκλειε τη θεσμοθέτηση νέων μέτρων, αλλά άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να υπάρξει νέο πακέτο παροχών!

Παράλληλα, ο υπουργός  Εσωτερικών Πάνος Σκουρλέτης, ως… αγανακτισμένος για την πίεση των δανειστών, δήλωνε πω  «υπάρχουν  όρια στη διαπραγμάτευση, τα οποία πρέπει να τηρηθούν απαρέγκλιτα», ενώ ο κίνδυνος   επιμήκυνσης των συζητήσεων «δεν πρέπει να οδηγήσει σε  μια άτακτη υποχώρηση στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης». (Πάντως υπουργός που δεν μετέχει στην διαπραγμάτευση, έλεγε  στο  Liberal, ας ελπίσουμε η επιμήκυνση  να μην πιάσει Απρίλη, γιατί αν γίνει κανένα… αστείο και βγει η Λεπέν, «γράψε τέλος»).

Ο «κομιστής» των προτάσεων περικοπών, κ. Τσακαλώτος  ξόρκιζε αναβίωση του ‘15, και την… μόνη κόκκινη γραμμή που έθετε εκ μέρους της κυβέρνησης,  ήταν η νομοθέτηση μέτρων για το 2019, διευκρινίζοντας ωστόσο ότι είναι διατεθειμένοι να «περιγράψουν κάποιες κατηγορίες μέτρων που κατά την άποψη των δανειστών ενδεχομένως να χρειαστούν μετά το τέλος του προγράμματος» (σ.σ. τέτοια… παραξενιά άνευ αιτίας οι δανειστές)!

Το κόμμα σε… αγρανάπαυση

Στο κυβερνητικό επιτελείο αντιμετωπίζουν με φόβο και το ενδεχόμενο (αν και δίνουν μικρές  πιθανότητες) να μην κλείσει η αξιολόγηση στο Eurogroup  της 20^ης Φεβρουαρίου, όποτε πάμε για Μάρτιο, αλλά χάνεται  η είσοδος του Μαρτίου στην Ποσοτική Χαλάρωση.

Σαφώς ο κ. Τσακαλώτος, έχει πάρει από τον πρωθυπουργό, κατά την συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου, το «ΟΚ» για τον κόφτη – ή τον «μηχανισμό αυξημένων εγγυήσεων», κατά την αβρή κυβερνητική διατύπωση. Ωστόσο πέραν της μάζωξης του Πολιτικού Συμβουλίου, έτερον ουδέν.

Πρωθυπουργός και κόμμα παραμένουν ακίνητοι –αναφερόμαστε στο εσωτερικό πεδίο και όχι στα συνήθη αναποτελεσματικά τηλεφωνήματα με τους ευρωπαίους ηγέτες, στα οποία επιδίδεται ο πρωθυπουργός, και τα οποία περισσότερο αποσκοπούν να του οικοδομήσουν στο εσωτερικό,  προφίλ προσωπικότητας ευρωπαϊκού επιπέδου,  παρά να κινητοποιήσουν «δευτερεύουσες» προσωπικότητες, όπως  ο Γιούνκερ  και ο Μοσκοβισί  να αντιταχθούν στον Σόιμπλε (συγκριτικά τα μεγέθη).

Πέραν αυτών, και παρ΄ όλα τα σενάρια που εμφανίζονται στα Μέσα Ενημέρωσης, δεν έχει υπάρξει ούτε ως υπόθεση εργασίας, θέμα εκλογών,  ενώ ο κ. Τσίπρας δεν λαμβάνει καμιά πρωτοβουλία, να επιχειρήσει, έστω και ανεπιτυχώς, την αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού.

Η Κ.Ε του κόμματος δεν έχει συνέλθει να πάρει αποφάσεις (σ.σ. σε ένα αριστερό κόμμα η τρέχουσα πολιτική πρέπει να έχει την έγκριση της Κ.Ε, και ως προς αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σαν παγωμένη τηλεοπτική εικόνα!). Παράλληλα ο πρωθυπουργός παρακολουθεί και περιμένει την κατάληξη των διεργασιών στο χώρο της κεντροαριστεράς, ελπίζοντας ότι  η Φώφη και ο Γιώργος θα ρίξουν το βάρος τους υπέρ της συνεργασίας των «προοδευτικών δυνάμεων».

Ασχέτως αν με την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ τα τελευταία χρόνια, είναι συζητήσιμο κατά πόσο ανήκει στις «προοδευτικές» λεγόμενες δυνάμεις, είναι γεγονός ότι οι δύο προαναφερθέντες τον κατατάσσουν σε αυτές.

Μόνο που –  και αυτό επίσης είναι δεδομένο –  ουδεμία συναίνεση θα έχει ως προς πιθανότητα συγκυβέρνησης,  πριν από τις επόμενες εκλογές… Τότε όμως ίσως και να μη χρειαστεί να μπούνε   τα κόμματα σε τέτοιες διεργασίες σύγκλισης.

ΥΓ: Αργά το βράδυ το υπουργείο Οικονομίας δήλωσε ότι δεν υπάρχει καμία απόφαση της κυβέρνησης, ούτε είναι στις προθέσεις, για μείωση του αφορολόγητου, αναφορικά με τη δήλωση του υπουργού Δ. Παπαδημητρίου.

*Αναδημοσίευση από το Liberal.gr.