Αναβρασμός στον ΣΥΡΙΖΑ, «ψυχροπολεμικό κλίμα » σε Μαξίμου και Κουμουνδούρου

Την ώρα που ο Αλέξης Τσίπρας ετοιμάζει τις βαλίτσες του για το ταξίδι του στο Βατικανό και τη Ρώμη αναζητώντας -για άλλη μια φορά- την πολιτική διαπραγμάτευση για το θέμα της συμφωνίας με τους θεσμούς, αλλά και την… ευλογία του Πάπα, Μαξίμου και ΣΥΡΙΖΑ ακονίζουν τα μαχαίρια τους, δίνοντας συνέχεια στις πολιτικές ζυμώσεις – διαπραγματεύσεις που συντελούνται εδώ και καιρό στην Κουμουνδούρου.

Της Κατερίνας Καραδήμα

Την ίδια ώρα χωρισμένη «στα δύο» είναι η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ αναφορικά με τη διαφαινόμενη συμφωνία με τους δανειστές. Και μπορεί το Μαξίμου να τηρεί σιγήν ιχθύος για το περιεχόμενο, «τις τεχνικές λεπτομέρειες» όπως χαρακτηριστικά τις ονομάζει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος, το βέβαιο είναι πως οι κυβερνητικοί βουλευτές βρίσκονται σε επιφυλακή και επισήμως δεν… ξεκλειδώνουν τα στόματά τους.

Γεγονός πάντως είναι πως όσο πλησιάζουμε προς την ημέρα της ολοκλήρωσης της περίφημης αξιολόγησης και ανακοίνωσης των μέτρων που τη συνοδεύουν, αλλά και των ξακουστών αντίμετρων, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ οδηγείται σε αδιέξοδο μιας και δεν είναι λίγες οι φόρες το τελευταίο διάστημα που βλέπουμε να επικρατεί ασυνεννοησία μεταξύ του Αλέξη Τσίπρα και των υπουργών του για το περίφημο πια «ούτε ένα ευρώ λιτότητα». Ενδεικτικές είναι οι δηλώσεις τόσου του Ευκλείδη Τσακαλώτου όσο και του Γιώργου Χουλιάρακη, ο οποίος σχεδόν ένα μήνα πριν σε συνέντευξή του είχε τονίσει μεταξύ άλλων ότι «το τίμημα της συμφωνίας θα είναι για κάποιους βαρύ».

ΔΙΧΑΣΜΟΣ…

Αυτή η διαφορετική οπτική του πρωθυπουργού και των στενών συνεργατών του με το οικονομικό επιτελείο φαίνεται πως εδώ καιρό έχει αρχίσει να διχάζει τόσο την Κουμουνδούρου όσο και την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ με αποτέλεσμα οι βουλευτές με αφορμή τη συμφωνία να έχουν χωριστεί στα δύο, σε αυτούς που βλέπουν το ποτήρι… μισοάδειο και σε αυτούς που το βλέπουν μισογεμάτο.

Και ενώ η πορεία της διαπραγμάτευσης είναι σε πρώτο πλάνο για την κυβέρνηση, οι εσωτερικές φωνές – αντιδράσεις από κορυφαία στελέχη, κυβερνητικά και κομματικά, μαρτυρούν πως εδώ και καιρό διεξάγεται ένας ψυχρός πόλεμος μεταξύ Μαξίμου και Κουμουνδούρου όχι μόνο για το σήμερα αλλά και για το αύριο του κόμματος, άρα και των στελεχών του.

ΟΙ ΚΟΥΜΠΑΡΟΙ

Η δήλωση του υπουργού Εσωτερικών Πάνου Σκουρλέτη περί ανάγκης ευρύτατης συναίνεσης για την υπερψήφιση των νέων μέτρων, λίγα 24ωρα από όταν ο σύντροφος (παλαιοί Ρηγάδες και οι δύο) και κουμπάρος του πρώην υπουργός Παιδείας, Νίκος Φίλης, με άρθρο του σε εφημερίδα έδινε συνέχεια στη διαμάχη με την Εκκλησία επαναλαμβάνοντας το πάγιο αίτημα για διαχωρισμό Κράτους- Εκκλησίας δημιούργησε ένα ακόμη επεισόδιο στις παγωμένες σχέσεις του κ. Σκουρλέτη με την κυβέρνηση.

Ο υπουργός Εσωτερικών υπογράμμισε χαρακτηριστικά: «Επειδή ακριβώς αυτά τα μέτρα αφορούν το έτος 2019 και μετά, υπάρχει ανάγκη να ψηφιστούν από μία ευρύτατη πλειοψηφία εντός Βουλής. Μιλάω για μία ευρύτατη συναίνεση. Δεν ξέρω αν θα είναι 180 ή παραπάνω ή λιγότερο, αλλά αντιλαμβάνεστε ότι τα μέτρα αυτά αφορούν την επόμενη κυβέρνηση που δεν γνωρίζουμε ποια θα είναι στο μεγαλύτερό της μέρος. Άρα, δεν μπορούμε να παραγνωρίζουμε αυτή τη διάσταση, της ανάγκης να υπάρξει μία ευρύτερη συναίνεση».

Με δεδομένο ότι ο υπουργός Εσωτερικών είναι παλιά καραβάνα – γνώστης των πολιτικών πραγμάτων τόσο του εσωτερικού της Κουμουνδούρου όσο και των κυβερνητικών επιλογών- είναι βέβαιο πως γνωρίζει ότι τα μέτρα θα είναι πολύ σκληρά γι’ αυτό και κάνει λόγο για συναίνεση. Ακόμη αποκρυπτογραφώντας τις δηλώσεις του καταλαβαίνει κανείς ότι αν δεν υπάρξει συναίνεση, η κυβέρνηση δεν μπορεί να πάρει την ευθύνη μόνη της κι επομένως πρέπει να πάμε σε πρόωρες εκλογές, άρα και σε προετοιμασία για την επόμενη ημέρα…

ΤΟ ΑΔΕΙΑΣΜΑ ΣΚΟΥΡΛΕΤΗ

Έτσι μάλλον δεν έκανε σε κανέναν εντύπωση το… άδειασμα που δέχτηκε από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Δημήτρη Τζανακόπουλο, ο οποίος δήλωσε χαρακτηριστικά ότι η κυβερνητική πλειοψηφία αριθμεί 153 βουλευτές και δεν υπάρχει κανένας λόγος νομικός ή θεσμικός να επιδιωχθεί οποιαδήποτε μεγαλύτερη πλειοψηφία.

Να σημειωθεί πως οι κόντρες Σκουρλέτη – Μαξίμου έχουν αρχίσει από την εποχή που ο υπουργός λίγο πριν τον ανασχηματισμό άφηνε να εννοηθεί πως δεν θα δεχτεί να αλλάξει το υπουργείο Ενέργειας, ενώ κατά τη διάρκεια του πρόσφατου συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ είχε χαρακτηρίσει το 3ο Μνημόνιο «ακραία νεοφιλελεύθερο» που δεν μπορεί να υιοθετηθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Από την πλευρά του ο κ. Σκουρλέτης φροντίζει έτσι ώστε οι δηλώσεις του να μην είναι πάνω από κάποιο όριο και να φέρνει τον πρωθυπουργό σε δύσκολη θέση, αλλά βεβαίως βεβαίως αυτές να έχουν αριστερές καταβολές άρα θέλοντας με αυτόν τρόπο να είναι ευχαριστημένα και τα ώτα της Κουμουνδούρου και όχι μόνο. Επίσης είναι γνωστό ότι ανήκει στην «ομάδα» που εισηγείται εκλογές στον πρωθυπουργό, κάνοντας λόγο πως μια αριστερή κυβέρνηση δεν μπορεί να… ξανα-υπογράψει τέτοια μέτρα…, ενώ δεν είναι λίγοι αυτοί στο Μαξίμου που τον κατηγορούν για προσωπικές επιλογές με το βλέμμα στο μέλλον.

Μέχρι τώρα οι δύο πλευρές πάντως -Σκουρλέτης – Μαξίμου- τηρούν στάση αναμονής μη θέλοντας να ανοίξουν ένα ακόμη εσωκομματικό μέτωπο…

 

ΟΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

Την ίδια ώρα σε ένα ακόμη κομμάτι της κυβέρνησης και της Κουμουνδούρου φαίνεται πως ξύπνησε το… αριστερό προφίλ του με αφορμή τους χώρους των καταλήψεων…

Και ενώ υπάρχει σιγή ασυρμάτου για τα νέα μέτρα που βρίσκονται στο τραπέζι των συζητήσεων και αφορούν νέες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις με μείωση του αφορολόγητου, μείωση των συντάξεων και αύξηση των φόρων τόσο το Τμήμα Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και ο προερχόμενος από τους 53+ βουλευτής Χρήστος Καραγιαννίδης, όσο και ο υφυπουργός Ναυτιλίας Νεκτάριος Σαντορινιός επικρίνουν την επέμβαση των ΜΑΤ και κάνουν λόγο για …καταστολή.

«Η Αριστερά, παραδοσιακά, ξέρει να διεκδικεί χώρους και δικαιώματα με το δικό της τρόπο: με πρόταση, έμπνευση, αλληλεγγύη, με ανθρώπους, κίνημα και ασφαλώς όχι με τα ΜΑΤ», αναφέρει το Τμήμα Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ ο βουλευτής Χρήστος Καραγιαννίδης με ανάρτησή του στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook, τόνιζε χαρακτηριστικά: «Η εισβολή (ξημερώματα) σε αυτοδιαχειριζόμενο χώρο και η εκκένωση του δεν αιτιολογείται. ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ».

Ενώ ο υφυπουργός Ναυτιλίας σε δηλώσεις του σε ραδιοφωνικό σταθμό δήλωσε χαρακτηριστικά: «Όλα αυτά πρέπει να γίνονται σε ένα κλίμα που να μην τορπιλίζει την ασφάλεια της χώρας, αλλά και να μη στερεί πολιτικά δικαιώματα των πολιτών. Όμως οι καταλήψεις δεν είναι δικαίωμα, είναι καταχρηστικό δικαίωμα επομένως εγώ πιστεύω ότι καλώς προχωράμε σε αυτές τις διαδικασίες αρκεί αυτό να μη δημιουργεί εντάσεις και να μη δημιουργεί προβλήματα σε όλους τους πολίτες και σε αυτούς που κάνουν καταλήψεις. Να μην υπάρχουν ζητήματα στέρησης δικαιωμάτων, να μην υπάρχουν ακραίες συγκρούσεις με αυτούς, τέτοιες καταστάσεις δεν τις θέλουμε, δεν τις χρειαζόμαστε αυτή τη στιγμή».

 

«ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ» ΜΠΑΛΑΟΥΡΑ

Όμως και για το θέμα της διαπραγμάτευσης είναι βέβαιο πως υπάρχουν διαφορετικές αντιλήψεις ακόμη και στην ομάδα των 53+ που έχει πάρει τη μορφή της άτυπης εσωκομματικής αντιπολίτευσης για τον πρωθυπουργό. Ενδεικτικά αυτού είναι τα όσα δημοσιεύθηκαν σε κομματική εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ , όπου ο βουλευτής Μάκης Μπαλαούρας και το μέλος της Πολιτικής Γραμματείας Πάνος Λάμπρου μιλούν για τη διαπραγμάτευση έχοντας διαφορετικές οπτικές…

«Αν πέσουμε, δεν θα πέσουμε από το μνημόνιο. Γιατί ο κόσμος βλέπει τις προσπάθειές μας και τις μάχες που δίνουμε, αλλά (θα πέσουμε) από ολιγωρία στα θέματα κοινωνικής και οικονομικής πολιτικής. Θα κριθούμε στα θέματα καθημερινότητας του πολίτη, στην ανατροπή παγιωμένων καταστάσεων που θα ανακουφίσουν χιλιάδες πολίτες. Εκεί δηλαδή που δεν μας εμποδίζει το μνημόνιο και δυστυχώς υπουργοί της κυβέρνησης δεν διαθέτουν την απαιτούμενη αποφασιστικότητα και τόλμη σε αρκετούς τομείς της πολιτικής τους, γιατί τους λείπει μέθοδος και σχέδιο. Η κυβέρνηση πρέπει να γίνει τολμηρότερη…», υποστηρίζει ο βουλευτής Ηλείας του ΣΥΡΙΖΑ.

Από την άλλη πλευρά, ο σκληροπυρηνικός Πάνος Λάμπρου σε άρθρο του θέτει ερωτηματικά με πολλούς αποδέκτες, σημειώνοντας χαρακτηριστικά: «Υπογράφουμε, ανεξάρτητα αν η συμφωνία έρχεται σε απόλυτη σύγκρουση με το πολιτικό μας πιστεύω και έχει ο θεός; Ή μήπως είναι η ώρα επιθετικής πολιτικής πρωτοβουλίας σε ένα νέο, όπως φαίνεται, ωμό εκβιασμό που θα φτωχοποιήσει ακόμη περισσότερο την κοινωνία των πολλών;».