Το προεκλογικό «όπλο» των καταθέσεων

Του Αλέξανδρου Κασιμάτη

Ο  Α. Τσίπρας προκάλεσε πρόωρες εκλογές για να αναλάβει την εξουσία.   Ο Α. Σαμαράς τον αντιμετωπίζει  προεκλογικά κάνοντας δηλώσεις πως η  χώρα είναι ένα κέρμα στον αέρα.  Αν οι πολιτικοί παραμερίζουν  το εθνικό συμφέρον  για το κομματικό, γιατί ένας απλός πολίτης θα ρισκάρει να αφήσει τις καταθέσεις  του ανέγγιχτες; Αν το νόμισμα κάτσει από την ανάποδη πλευρά,  ποιός ρισκάρει τους κόπους μιας ζωής;

Οι  καταθέσεις,  μας αρέσει ή όχι, έγιναν μέρος του προεκλογικού αγώνα. Εδώ είναι βαλκάνια και τέτοιες  υπερβάσεις για το κομματικό συμφέρον τις συνηθίζουμε. Είναι όμως ταυτόχρονα αποτυχία της Κομισιόν και της ΕΚΤ  ότι συμβαίνει αυτό. Διότι αποδεικνύει ότι είναι προβληματική η αρχιτεκτονική  της ευρωζώνης. Τα μέτρα, οι κανονισμοί και  οι μηχανισμοί που εφηύρε η Ευρωζώνη μετά την κρίση του 2008, δεν κατάφεραν να  σταθεροποιήσουν τις κεφαλαιακές ροές μεταξύ των περιφερειών. Αποσταθεροποιείται μια χώρα μέλος και βρίσκεται σε κατάσταση πολιορκίας από πλευράς ρευστότητας. Και στις ΗΠΑ υπάρχουν τεράστιες οικονομικές διαφορές μεταξύ των Πολιτειών, αλλά ακόμη κι όταν πτωχεύουν οι πολιτείες, οι αμερικάνοι δεν τρέχουν να σηκώνουν τα λεφτά τους από τις τράπεζες.

Το ενδεχόμενο ενός Grexit  έχει μεγάλο κόστος. Μπορεί να είναι διαχειρίσιμο αλλά θα είναι ένας σοβαρός κλονισμός. Το 16% του ελληνικού χρέους είναι σε ιδιωτικά χέρια, πάνω από το 50% των ελληνικών μετοχών ανήκουν σε ξένους, 24 δις. είναι το άνοιγμα των γερμανικών τραπεζών. Θα είναι ένα σοκ για τις αγορές. Κυρίως επειδή θα δημιουργήσει ένα προηγούμενο που θα υπονομεύει συνεχώς και σταθερά το μέλλον του ευρώ. Το πιθανότερο είναι ότι οι Ευρωπαίοι θα μετρήσουν το κόστος και δεν θα μας πετάξουν έξω. Θα μας γονατίσουν όμως, κι όπως απέδειξε η περίπτωση της Κύπρου και της Ιρλανδίας, οι χώρες-κυβερνήσεις συνετίζονται από την Ευρωζώνη δια των τραπεζών τους.

Αναδημοσίευση από: protothema.gr