Τι εννοεί ο Γιάν(ν)ης Βαρουφάκης όταν δηλώνει πως θα αγωνιστεί για να αποφευχθεί η χρεοκοπία;

Του Θοδωρή Καλούδη

“Θα αγωνιστούμε να μη χρεοκοπήσει η χώρα” διακήρυξε ο κ. Γιάν(ν)ης Βαρουφάκης, μετα την αποτυχημένη συνάντηση που είχε με τον υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας κ. Β. Σόϊμπλε. Και ομολογώ ότι, ακούγοντας τον, ένοιωσα ένα μούδιασμα. Αναρωτήθηκα αν ήταν μία ακόμα “ανέμελη” δήλωση του ροκ σταρ της Ελληνικής κυβέρνησης ή μια αυθόρμητη απελευθέρωση του κρυφού φόβου του.

Ας καταγράψουμε τα καταιγιστικά γεγονότα των ημερών:

1. Σε ΟΛΕΣ τις συναντήσεις που είχαν τόσο ο πρωθυπουργός όσο και ο υπουργός οικονομικών με τους ηγέτες, υπουργούς και θεσμικούς παράγοντες της Ευρωζώνης εισέπραξαν μεν “τσάϊ και συμπάθεια”, αλλά δέχτηκαν από ΟΛΟΥΣ τους συνομιλητές τους (ακόμα καί από όσους ήλπιζαν να εισπράξουν μία στοιχειώδη “αλληλεγγύη του Νότου”) από ΟΛΟΥΣ λοιπόν δέχτηκαν και μία ομοβροντία δημόσιων δηλώσεων, που είχαν ένα κοινό παρανομαστή: Σεβαστείτε τα συμφωνημένα, σεβαστείτε απόλυτα τις δεσμεύσεις της χώρας σας.

Την κρυάδα αυτή τη δέχτηκαν οι κ.κ. Τσιπρας και Βαρουφάκης αφού άρχισαν φουριόζοι την Ευρωπαϊκή περιοδεία τους χωρίς να μετρήσουν τις δυνάμεις τους και ίσως χωρίς διπλωματική προετοιμασία. Έβαλαν μαξιμαλιστικούς στόχους και -σε ό,τι αφορά τον κ.Βαρουφάκη- περισσή αυτοπεποίθηση και έπαρση, στα όρια της αυθάδειας.

2. Οι αιτιάσεις της Ελληνικής πλευράς στηρίχτηκαν σε τρεις παραδοχές: Πρώτη, στο επιχείρημα της νωπής αντιμνημονιακής εντολής. Δεύτερη, στην “αλλαγή των συσχετισμών” στην Ευρώπη, που “ευνοεί τα Ελληνικά αιτήματα” και τρίτη, στη δυσχερή θέση της Ελληνικής κοινωνίας που έστειλε το μήνυμα “δεν πάει άλλο”.

3. Η κοινή στάση των δανειστών μας κινήθηκε σε τρείς βασικούς άξονες:

– “Δεν έχει μόνο η Ελλάδα νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση που χαίρει της εμπιστοσύνης των πολιτών της. Το ίδιο έχουν όλες οι χώρες”. Συνεπώς “το επιχείρημα σας ότι έχετε νωπή λαϊκή εντολή να εφαρμόσετε το πρόγραμμά σας, είναι μεν σεβαστό, αλλά προσκρούει στην αντίστοιχη λαϊκή εντολή στις κυβερνήσεις όλων των κρατών μελών της Ευρωζώνης να τηρούνται με σεβασμό οι κανόνες και να προστατεύονται και τα δικά τους συμφέροντα.

– “Δεν μπορείτε να δίνετε υποσχέσεις στο λαό σας με χρήματα άλλων“. “Σας έχουμε στηρίξει να περάσετε την κρίση και να μή χρεοκοπήσετε. Σας κουρέψαμε ένα μεγάλο τμήμα του χρέους σας σε μια πρωτοφανή εκδήλωση αλληλεγγύης. Είναι λογικό να γνωρίζουμε πως διαχειρίζεστε τα χρήματα που σας προσφέρουν οι λαοί μας με ασήμαντα επιτόκια, ενω οι ίδιοι δανείζονται με επιτόκια αγοράς.Είναι λογικό να υπάρχει παρακολούθηση και έλεγχος”.

– “Δεν υπάρχει ζήτημα νέου κουρέματος του χρέους. Ξεχάστε το. Δεν υπάρχει στη λογική μας “Ευρωπαϊκή Διάσκεψη” για το χρέος. Εκπληρώστε τις υποχρεώσεις σας και ελάτε να βρούμε λύσεις ανακούφισης από τα επιτόκια και την αποπληρωμή του χρέους σε μια μακροπρόθεσμη βάση. Ελάτε να “διαβουλευτούμε”, αφού όμως αποδείξετε εμπράκτως ότι σέβεστε και εκπληρώνετε στο ακέραιο τις υποχρεώσεις της χώρας”.

(´Οσο για την “αλλαγή των συσχετισμών”, δεν εμφανίζεται ακόμα στις κυβερνήσεις και τους Ευρωπαϊκούς θεσμούς, συνεπώς, ως επιχείρημα, στερείται άμεσης πρακτικής σημασίας)

Και για να μας ξεκαθαρίσουν οι δανειστές μας πως ό,τι λένε το εννοούν, έβαλαν τον προεδρο της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι να σφίξει -με προφανή και αμοραλιστική πολιτική σκοπιμότητα- τα λουριά της χρηματοδότησης της Ελληνικής οικονομίας.

Ο κ. Τσίπρας και η κυβέρνησή του έλαβαν το οδυνηρό μήνυμα. Οι πρώτες παρεξηγήσεις από τους επιφανειακούς δημόσιους χαριεντισμούς έδωσαν προφανώς τη θέση τους σε ισχυρό προβληματισμό. Ακόμα και η γραβάτα- δώρο του φίλου Ρέτζι αποκάλύφθηκε, σε δεύτερη ανάγνωση, πως είχε ισχυρό πολιτικό συμβολισμό: “Σοβαρευτείτε”.

Με την επιστροφή των κ.κ. Τσίπρα-Βαρουφάκη στην Αθήνα, το πολιτικό επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ μελέτησε τα πράγματα. Και το αποτέλεσμα αυτού του προβληματισμού παρουσιάστηκε στην ομιλία του πρωθυπουργου προς την κοινοβουλευτική του ομάδα. Με όποιο τρόπο κι αν το δεί κανείς, η στάση του Αλέξη Τσίπρα δεν μπορεί παρά να χαρακτηριστεί “συγκρουσιακή“. “Η κυβέρνηση ψηφίστηκε για να εφαρμόσει το πρόγραμμά της” είπε. “Τέρμα η τρόϊκα και οι εκβιασμοί. Δεν κάνουμε πίσω”.

Δηλαδή; Τι ακριβώς σημαίνει αυτό; Που πάει το πράγμα;

Εμπρός στην αγχωτική αυτή κατάσταση αναρωτιώμαστε τι θα πράξει η κυβέρνηση;

Θα εμμείνει στην ιδεοληψία, σε ανέφικτες θέσεις και στην κόντρα με την υπόλοιπη Ευρώπη; Θα βάλει ρότα για ολομέτωπη ρήξη; Θα ρισκάρει; ´Η μήπως θα κάνει στροφή στο ρεαλισμό και θα βρεί κάποιο τρόπο να τα μπαλώσει με το εσωτερικό ακροατήριό της; Σε όλη τη χώρα αυτή είναι η συζήτηση. Αυτή είναι η αγωνία.

Την ίδια ώρα Έλληνες και ξένοι αρμόδιοι και αξιόπιστοι παράγοντες προειδοποιούν : “Βιαστείτε. Δεν έχετε χρόνο. Ο τοίχος κάθε μέρα έρχεται και πιό κοντά. Πάρτε πρωτοβουλία και προτείνετε στο Eurogroup και στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο μια διέξοδο, κάποια αποδεκτή λύση. Διαφορετικά πάτε για άτακτη χρεοκοπία.

Ενδεχόμενο που ελπίζει να αποφύγει ο κ. Βαρουφάκης. Και επιθυμεί να μας το πεί ξεκάθαρα. Να μας προειδοποιήσει. Γιατί, διαφορετικά, τι λόγο έχει να το δηλώνει δημόσια;

Είναι ακόμα μια “μπαρούφα”; ´Η μήπως ξέρει κάτι που δεν ξέρουμε;

Γί αυτό και άρχισα να ανησυχώ…

Αναδημοσίευση από 7imeres.gr