Στη δαγκάνα του σχεδίου «Ευρωπαϊκός Νοέμβρης», που έχουν υπογείως εκπονήσει το Βερολίνο και οι δορυφόροι του, κινδυνεύει να πέσει η κυβέρνηση, εάν δεν βρει τρόπο να ισορροπήσει μεταξύ σκληρών μέτρων του προγράμματος και κοινωνικής αντοχής. Τα γεράκια του Σόιμπλε και οι δεκάδες λομπίστες των Βρυξελλών έχουν σχεδιάσει έναν οδικό χάρτη για τις πολιτικές εξελίξεις στις τρεις χώρες με τα μεγαλύτερα πολιτικά και οικονομικά προβλήματα, την Ισπανία, την Πορτογαλία και την Ελλάδα, έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού τους και την Ιταλία. Το σχέδιο προβλέπει να παραμείνουν στον ισχυρό κεντροδεξιό πόλο της ΕΕ οι κυβερνήσεις των χωρών αυτών, κάτι που απαιτεί επιδέξιες κινήσεις λόγω των προβλημάτων που προκύπτουν από τη συμπεριφορά του εκλογικού σώματος. Για τον λόγο αυτόν, έχουν μεγάλη σημασία ο σχηματισμός της νέας κυβέρνησης μειοψηφίας στην Πορτογαλία και η ψήφιση όλων των προαπαιτουμένων στην Ελλάδα, προτού φτάσει το δεκαήμερο που η νέα πορτογαλική κυβέρνηση του Πάμπλο Κοέλιο αμφισβητηθεί στη Βουλή από τα κόμματα του Συνασπισμού σοσιαλιστών και αριστερών που έχουν την πλειοψηφία.

ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ

Η Ελλάδα, με την αριστερή κυβέρνηση και το σκληρό μνημόνιο, είναι το κατάλληλο παράδειγμα για τους υπόλοιπους που αναζητούν κυβέρνηση (Πορτογαλία και Ισπανία) και μάλιστα μέχρι στιγμής δείχνει να έχει επιτυχία η απειλή «Προσέξτε μη γίνετε Ελλάδα»!

Για τον λόγο αυτόν, στο σχέδιο «Ευρωπαϊκός Νοέμβρης» προβλέπεται ο πολιτικός στραγγαλισμός της Ελλάδας, με αστραπιαίες κινήσεις, όπως το χτύπημα της Κόμπρας, για την άμεση εφαρμογή εντός των επόμενων δύο εβδομάδων του πρώτου σκληρού πακέτου μέτρων και μάλιστα με πρόσθετα βάρη λόγω των ελλειμμάτων που εμφανίστηκαν από την υστέρηση εσόδων του φθινοπώρου. Αυτό γίνεται αφενός για να μη δοθεί στην Αθήνα η εντύπωση ότι θα μπορεί να διαπραγματεύεται με άνεση χρόνου ( στην ουσία δεν θα μπορεί καν να διαπραγματεύεται) και αφετέρου για να φτάσουν ως την Πορτογαλία και την Ισπανία τα αποτελέσματα της αριστερής κυβέρνησης που, αντί να εξέλθει των μνημονίων, όπως οι δύο χώρες της Ιβηρικής, εισέρχεται σε ένα τρίτο σκληρότερο πακέτο με αβέβαια αποτελέσματα. Αντίστροφα, στο σχέδιο αυτό προβλέπεται να φτάσουν μέχρι την Αθήνα τα μηνύματα από τις δύο αυτές χώρες, εφόσον καταστεί δυνατόν με τη συνδρομή των Βρυξελλών να αποκτήσουν σταθερές κυβερνήσεις με κεντροδεξιό κορμό. Δηλαδή, σε όλη την Ευρώπη αλλά και τις αγορές το σχέδιο έχει στόχο να κυριαρχήσουν ξανά οι πρωθυπουργοί Ραχόι ( Ισπανία) και Κοέλιο (Πορτογαλία) ως επιτυχημένοι επικεφαλής κυβερνήσεων που πέτυχαν να καταργήσουν στην πράξη τα μνημόνιά τους και να κερδίσουν ξανά την εμπιστοσύνη των πολιτών έσω και με τις αναμενόμενες λόγω φθοράς απώλειες. Στο πλαίσιο αυτό, ο ευρωπαϊκός Νοέμβρης και ο Δεκέμβρης (ισπανικές εκλογές) θα οδηγήσουν την ευρώπη στα Χριστούγεννα με μοναδική αριστερή κυβέρνηση αυτήν του ΣΥΡΙΖΑ, με τελικό στόχο τη γρήγορη αποδυνάμωσή της.

Ο… ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ

ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ: Μόλις προ ημερών, ο πρόεδρος της χώρας Ανίμπαλ Καβάκο Σίλβα, κατόπιν συνεννοήσεως με το ιερατείο του Βερολίνου και των Βρυξελλών, αρνήθηκε να δώσει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον συνασπισμό σοσιαλιστών και αριστερών (συμμετέχει και το Κομμουνιστικό Κόμμα) με την αιτιολογία ότι έχουν τόσο μεγάλες ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές που θα οδηγήσουν τη χώρα σε αστάθεια. Ο πρώην πρωθυπουργός Κοέλιο κέρδισε τα κόμματα αυτά και αναδείχτηκε πρώτος, όμως λόγω εκλογικού συστήματος δεν έχει την απαιτούμενη πλειοψηφία στη Βουλή, παρά μόνον εάν συνεργαστεί με τους σοσιαλιστές, που έχουν πει ότι αυτό θα γίνει μόνο «εάν έρθουν αρειανοί στη γη». Σας θυμίζει κάτι; Λοιπόν ο Κοέλιο πήρε εντολή σχηματισμού κυβέρνησης μειοψηφίας από τον πρόεδρο της χώρας και σε περίπου δύο εβδομάδες αναμένεται το επόμενο κεφάλαιο, καθώς ο συνασπισμός των άλλων κομμάτων ανακοίνωσε ότι θα ρίξει την κυβέρνηση στη Βουλή στην ψήφο εμπιστοσύνης. Ως τότε, ο Σόιμπλε και οι δορυφόροι του θα επιχειρήσουν να μεγαλώσουν τα αδιέξοδα της Αθήνας και να προκαλέσουν μεγάλη κοινωνική οργή με τα νέα ψηφισμένα μέτρα, ώστε να φαίνεται στη Λισαβόνα τι θα συμβεί σε περίπτωση που το αδελφό κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ με τους σοσιαλιστές και το ΚΚ κυβερνήσουν έχοντας υποσχεθεί πολλά από αυτά που υποσχέθηκε και ο ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά. Αντίθετα ο Κοέλιο θα στηριχθεί ως παράγοντας σταθερότητας, με την υπενθύμιση πάντα ότι εκείνος κέρδισε τις εκλογές και όχι οι άλλοι.

ΙΣΠΑΝΙΑ: Το μεγάλο στοίχημα είναι το εκλογικό αποτέλεσμα στην Ισπανία, κι αυτό λόγω της ύπαρξης των πολυσυζητημένων διεθνώς Podemos. Το κόμμα αυτό δεν είναι το μόνο καινούριο στην πολιτική σκηνή της Ισπανίας με δυναμική. Υπάρχει και ένα καινούριο κεντροδεξιάς μορφής, το Ciudadanos, που φαίνεται να έχει απήχηση. Σας θυμίζει κι αυτό κάτι; Οι δημοσκοπήσεις πάντως δείχνουν ότι ο Ραχόι αντέχει και πιθανώς θα κερδίσει τις εκλογές με μια καλή πλειοψηφία στη Βουλή, γι’ αυτό και έναν μήνα πριν από τις εκλογές (20 Δεκεμβρίου) δήλωσε ότι, εάν δεν έρθει πρώτος, δεν πρόκειται να διεκδικήσει να είναι πρωθυπουργός σε περίπτωση συνασπισμού. Ο Ραχόι εκτιμάται ότι δεν θα έχει πια την αυτοδυναμία και από 186 έδρες που πήρε με την συντριπτική νίκη του το 2011 τώρα θα φτάσει τις 133, οπότε θα χρειαστεί κυβερνητικούς συμμάχους.

ΤΟΥΡΚΙΑ: Όλες οι συνταρακτικές πολιτικές εξελίξεις στον ευρωπαϊκό Νότο συνδυάζονται και με το αποτέλεσμα των εκλογών στην Ισπανία αλλά και το αποτέλεσμα των εκλογών της 2ας Νοεμβρίου στην Τουρκία. Εάν το κόμμα του Ερντογάν χάσει τις εκλογές, οι σχέσεις ΕΕ και Τουρκίας θα περάσουν σε άλλη φάση και η Αθήνα θα παρακολουθεί αμήχανη τις εξελίξεις, έχοντας δεχτεί προ ημερών τις πιο σκληρές αποφάσεις Βερολίνου και Βρυξελλών για το προσφυγικό.