Γιωργάκης, ο μικρός. «Δεν έφταιγεν ο ίδιος. Τόσος ήτανε».

Του Ελευθέριου Ανευλαβή

«Το σωστό που ο μικρός το ξεστομίζει, πικραίνει τους τρανούς και φαντασμένους:Οι γαρ πνέοντες μεγάλα τους κρείσσους λόγους πικρώς φέρουσι των ελασσόνων ύπο.». (Ευριπίδης)

Ένας συμπαθής, ψιλόλιγνος, κενολόγος, ομιλών απταίστως τα «αμερικάνικα», την μητρική του γλώσσα, και δυσλεκτικός με την ελληνική γλώσσα. «Ήχος στεκάμενος και κούφιος.». (Γ. Σεφέρης). Άσσος στις ζεϊμπεκιές, κούφιο νταηλίκι, μετά του τότε Υπουργού του, λαύρου σοσιαλιστή και κατόπιν σοσιαληστή, ενοίκου του Κορυδαλλού, γνωστού και με το χαϊδευτικό «Άκης». «Μη βροντοχτυπάς τις χάντρες βρε ΓιωρΓΑΚΗ μου (Θύμιος Γάκης, λήσταρχος του 19ου αιώνα), η δουλειά κάνει τους άντρες κουφιοκεφαλΑΚΗ μου.»

Κήρυκας του «λεφτά υπάρχουν», τα οποία βρήκε στις τσέπες των Ελλήνων εργαζομένων, δημοσίων υπαλλήλων και συνταξιούχων, ο Γιωργάκης ο ροκάς.

Γιωργάκης ο Μικρός, κακή τη μοίρα Πρωθυπουργός της Ελλάδας, διεκήρυττε στις αυλές της Ευρώπης, ό,τι κυβερνά λαό διεφθαρμένον. Ο φθαρμένος. Και ο εξ ίσου ανίκανος και διεφθαρμένος Υπουργός του επί των οικονομικών Παπακωνσταντίνου, υπόδικος πλέον στο Ειδικό  Δικαστήριο, παρομοίαζε την χώρα με τον «Τιτανικό». Παπατζήδες και οι δύο, Παπα(κωνσταντίνου) και Παπα(νδρέου), ύβριζαν και κορόιδευαν τον λαό.

Ικανός Πρωθυπουργός ποτέ δεν υπήρξε ο ΓΑΠ, ο αχθοφόρος του ονόματος του πατέρα του και του παππού του, ρυμούλκησε τη ναυαγισμένη τη χώρα από το λιμάνι του Καστελόριζου στα βράχια του ΔΝΤ (Διεθνές Νομισματικό Τερατοταμείο), μαζί με τους παρατρεχάμενούς του.  Ευλογία το μνημόνιο κραυγάζει, μπουκωμένος, ο μαζί τα φάγαμε, πεφυσιωμένος ασκός, ο Θεόδωρος Πάγκαλος.

Και σήμερα, ο μικρός επίγονος, ανακοινώνει, ο Αριστοφανικός Κινησίας,  την ίδρυση «Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών», μετά των μνημονιακών σφουγγοκωλαρίων του,  αποτελειώνοντας το ημιθανές ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου.

«Αχ Ελλάδα πρώτη χώρα τι γαϊδάρους τρέφεις τώρα.» (Εμμανουήλ  Ροΐδης)

Δεν απαριθμώ άλλα προσόντα που ελλείπουν από τον Γεώργιον Β΄ Παπανδρέου Γ΄ τον Μικρόν, — παιδί, όχι του «κομματικού σωλήνα», όπως ίδιος λέγει, αλλά, παιδί-Υπουργοπρωθυπουργός, παππουδοπατρικής και κυρίως αμερικανομητρικής κατασκευής και προελεύσεως — όχι μόνον για να μην μακρηγορήσω, αλλά διότι θα ήτο, ωσάν να έψαχνα να βρω,  τι άλλο λείπει από χωλόν για να γίνει χορευτής.

«Άριστη δημοκρατία είναι εκείνη που δεν επιτρέπεται στους κακούς να άρχουν «Κρατίστην είναι δημοκρατίαν όπου της πονηροίς ουκ έξεστιν άρχειν….». (Πιττακός, ένας από τους επτά σοφούς).