Ο καλός, ο κακός και οι Χαιρετισμοί

Γράφει ο Λεωνίδας Τσίπης

Κάθε εβδομάδα ο θεατρικός συγγραφέας Λεωνίδας Τσίπης σχολιάζει με τον δικό του τρόπο καυτά θέματα της επικαιρότητας, από την πλευρά του καλού και του κακού.

 

Ο ΚΑΛΟΣ

 

Είμαι καλός, είμαι αγαθός και ταλαιπωρημένος.

Στη χώρα μου είμαι πρόσφυγας πολύ αδικημένος.

Διότι ζω ως πρόσφυγας με φτώχεια στα όριά μου

και από πάνω κοπανούν στα φορολογικά μου,

αύξηση των συνεισφορών, αύξηση στη βενζίνη,

στα τέλη πάλι αύξηση και τι θα μ’ απομείνει;

 

Θέλω μαζί με πρόσφυγες να πάω σ’ άλλα μέρη

κανέναν να μην ξέρω, κανείς να μη με ξέρει.

Θέλω να πάω με τον Ταρζάν κάτω στην Τανγκανίκα

παρά να βλέπω τα τουίτ από τον Καρανίκα.

Κι έτσι όπως με ζορίσανε και μ’ έφεραν στην «τσίτα»

καλύτερα με τον Ταρζάν να κάνω εγώ την Τσίτα.

 

Τσίτα είπα και θυμήθηκα Νταβούτογλου παιδιά!

Σαν τσίτα είναι ο φίλος μας ο Τούρκος, με γυαλιά!

Μια χαμογελαστή μαϊμού που στις Βρυξέλλες φτάνει

κι όταν γυρίζει Άγκυρα άλλα εκείνος κάνει!

Και στέλνει παρατηρητές Τούρκους αξιωματούχους

και άλλους φίνους μπέηδες στη Χίο, τροπαιούχους,

να στείλουν πίσω πρόσφυγες που ’ρχονται από το Αϊβαλί,

αλλά όλους τους κρατούν εδώ! Μα είμαστε τρελοί;

 

Βέβαια είμαστε λαός, λαός φιλοξενίας.

Έτσι μας θέλει ιστορικά ο Φιλοξένιος Δίας.

Αλλά ώς πού θα φτάσουμε; Είμαστε στα όριά μας.

Άνεργα μένουν δυστυχώς ακόμα τα παιδιά μας

και φεύγουν κι αυτά πρόσφυγες σε Λόντον, Βερολίνο,

αφού η κοιλιά συνέχεια μας παίζει μαντολίνο.

 

Κι έτσι και βγει ο κύριος Τραμπ στις ΗΠΑ Πλανητάρχης

θα γίνει του πλανήτη μας αφέντης και στρατάρχης.

Και τότε γράψε αλίμονο… Εκεί να δεις το δράμα!

Και τότε θα εκτιμήσουμε την Προεδρία Ομπάμα!

Έτσι όλη η υδρόγειος καθώς κλωθογυρίζει,

μπαρούτι, στάχτη, μπούρμπερη αδέρφια μου μυρίζει!

Καθώς τρελοί επιβάλλουνε σε μας την εξουσία

και θέλουνε να σπρώξουνε λαούς στη συνουσία!

 

Είμαι καλός… Είμαι καλός αλλά παιδιά φοβάμαι!

Ότι όπως παν τα πράγματα κι εμείς θα τήνε φάμε!

Σας χαιρετώ αναγνώστες μου και φίλοι καρδιακοί!

Σας χαιρετώ γιατί έφτασαν και οι Χαιρετισμοί!

 

 

Ο ΚΑΚΟΣ

 

Σήμερα θα ασχοληθώ και θέμα θα διαλέξω

με πρόσωπα εσωτερικά και πρόσωπα απ’ έξω.

Με άλλα λόγια δηλαδή μας έχουνε ξαφνιάσει

πρόσωπα αλλοπρόσαλλα που ’χουν αφηνιάσει!

 

Με πρώτο και καλύτερο τον Πάνο τον Καμμένο.

Με τον Μουζάλα τα ’βαλε τον καταπικραμένο.

Μια λέξη του εξέφυγε ωσάν παραφωνία

σε μία του συνέντευξη κι είπε «Μακεδονία».

Και ο Καμμένος απειλεί να τον επαραιτήσει

και του Μουζάλα κεφαλή σε δίσκο να ζητήσει,

γιατί αλλιώς αποχωρεί -σε τούτο επιμένει-

άμεσα απ’ την Κυβέρνηση… Πλην όμως παραμένει!

Ωσάν το κύμα του γιαλού που έρχεται και πάει

πρωί δίνει παραίτηση, το βράδυ αυτός γυρνάει.

 

Και παραμένω στα εντός, στα πάτρια εδάφη,

όπου μία υπόσχεση Λεβέντιος ετάφη,

γιατί είπε πως θα άλλαζε αυτός κάθε έξι μήνες

τους βουλευτές του κόμματος και θα ’βαζε τουρμπίνες

σε όλους για να τρέχουνε τη χώρα πάνω κάτω,

μα φαίνεται ξεχάστηκε και πάμε παρακάτω.

 

Και στην Αμέρικα ο Τραμπ, γνήσιος Αμερικάνος,

και με ιδέες φοβερές ωσάν Ρεπουμπλικάνος,

ταράζει τώρα τα νερά σε Αμερική και Ευρώπη

και παίζει με τα νεύρα μας ποδόσφαιρό και τόπι,

καθώς με τις δηλώσεις του σπέρνει παντού το μίσος

του ρατσισμού, του διχασμού καθώς το παίζει Κροίσος!

Έτσι και γίνει Πρόεδρος αυτός ο ξεπλυμένος,

πάει ο πλανήτης! Χάθηκε! Πλανήτης πλανεμένος!

 

Κι έξω από δω ο Νταβούτογλου μας κλείνει συμφωνίες

που είναι όλες διάτρητες και με παραφωνίες.

Μα πάντα χαμογελαστός -χαμόγελο νυφίτσας-

ίδιος κουκλάκι λούτρινο, ίδιος ο «αγκαλίτσας»!

Κρατά δήθεν τους πρόσφυγες στα τουρκικά παράλια

μα έρχονται περισσότεροι! Αυτό κι αν είν’ παράνοια!

 

Τέλος σ’ αυτή τη σύνοδο την ευρωπαϊκή,

προσήλθαν κι οι εικοσιοχτώ κρατών οι αρχηγοί

και όλοι συμφωνήσανε πως τέρμα οι ροές

προσφύγων προς τις χώρες τους και τέρμα οι διαρροές.

Κι όμως ακόμα έρχονται χωρίς αυτοί να νοιάζονται

εις την Ελλάδα μοναχά να τρώνε και να… λιάζονται!

Είδατε πώς μας θεωρούν; Ηλίθιους και βλάκες!

Και της Ευρώπης γίναμε επίσημα οι μ…κες!

 

Και μέσα σ’ όλο το κακό οι τζιχαντιστές «χτυπάνε»

στο Βέλγιο και θύματα αθώα ξανά μετράμε!

Το ξέρω πως σας τάραξα! Επιάσαμε το λόττο!

Είμαι κακός, το δέχομαι! Μα κι Έλληνας γαμώτο!

Και καθώς είν’ Χαιρετισμοί, με τόλμη, ευθυκρισία,

στείλτε όλοι χαιρετίσματα ψηλά στην εξουσία!