Ειδησεογραφικό site

Έρχονται 5 μεγάλες ανατροπές στο ασφαλιστικό. Ποιες θα είναι οι δυσάρεστες εκπλήξεις

86

Ομαδικές απολύσεις, υποκατώτατος μισθός, συνδικαλιστικός νόμος, συλλογικές διαπραγματεύσεις και μονομερής προσφυγή στον ΟΜΕΔ οι δυσάρεστες εκπλήξεις που περιμένουν την υπουργό Εργασίας Έφη Αχτσιόγλου

 Σε πέντε μεγάλες υποχωρήσεις στις εργασιακές σχέσεις φέρεται διατεθειμένη να προχωρήσει η κυβέρνηση στη διαπραγμάτευση με τους εκπροσώπους των δανειστών μας, η οποία βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.

Η κυβέρνηση, απέναντι στον κίνδυνο η διαπραγμάτευση για τα εργασιακά -τα οποία αποτελούν και τον πυρήνα της αξιολόγησης- να οδηγηθεί σε αδιέξοδο με απρόβλεπτες συνέπειες, αναζητά εναγωνίως «έξοδο κινδύνου».

Μάλιστα, παρά το γεγονός ότι οι απαιτήσεις των θεσμών σχετικά με την αλλαγή του εργασιακού χάρτη είναι εν πολλοίς γνωστές, η υπουργός Εργασίας Έφη Αχτσιόγλου με πρόσφατες δηλώσεις της άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο δυσάρεστων εκπλήξεων εκ μέρους των δανειστών μας, εκφράζοντας την εκτίμηση ότι δεν έχουν ανοίξει όλα τα χαρτιά τους…

 

ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ Β΄

Με τα περιθώρια ελιγμών εξαιρετικά περιορισμένα, η Αθήνα φέρεται να εξετάζει τις εξής λύσεις:

 

  • Ομαδικές απολύσεις: Με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου -η οποία ενδεχομένως να ανατρέψει το ισχύον προστατευτικό για τους εργαζόμενους νομοθετικό πλαίσιο- να εκκρεμεί, η κυβέρνηση εξετάζει την ελαστικοποίηση της εργασίας με επιδότηση μέρους του μισθολογικού κόστους από το κράτος σε επιχειρήσεις που σκοπεύουν να προβούν σε ομαδικές απολύσεις, προκειμένου να μην το πράξουν.

 

Επίσης, αναμένεται να γίνουν βήματα υποχώρησης και ως προς την ασφαλιστική δικλίδα του Ανώτατου Συμβουλίου Εργασίας (ΑΣΕ) με εκπροσώπους από όλες τις πλευρές, στο οποίο τον τελικό λόγο σε περίπτωση ισοψηφίας, έχει ο εκάστοτε Γενικός Γραμματέας Κοινωνικής Ασφάλισης (ΓΓΚΑ).

 

Ως εναλλακτική λύση εξετάζεται η διατήρηση του ποσοστού των ομαδικών απολύσεων στο 5% για τις μεγάλες επιχειρήσεις (δηλαδή να μην αυξηθεί/ απελευθερωθεί, όπως ζητούν οι δανειστές μας) με παράλληλη γνωστοποίηση της πρόθεσης για απολύσεις σε εποπτευόμενο οργανισμό, όπως ο ΟΑΕΔ ή ο ΟΜΕΔ.

Καθίσταται σαφές ότι στην περίπτωση αυτή οι ομαδικές απολύσεις θα αποτελέσουν αντικείμενο γραφειοκρατικής αντιμετώπισης, χωρίς να υπάρχει δυνατότητα ουσιαστικής παρέμβασης εκ μέρους του κράτους.

 

  • Υποκατώτατος μισθός: Το υπουργείο Εργασίας ρίχνει τους τόνους σχετικά με την αρνητική στάση του απέναντι στο θέμα, αναζητώντας εναλλακτική επιλογή μεταξύ της καθιέρωσης μισθού που θα υπολείπεται του κατώτατου με ηλικιακά κριτήρια, όπως ισχύει σήμερα ή με κριτήριο την εργασιακή εμπειρία, όπως προτείνει η επιτροπή σοφών.
  • Συνδικαλιστικός νόμος: Από τα μεγάλα «αγκάθια» της διαπραγμάτευσης, αφού η εκτίμηση που υπάρχει είναι ότι θα ασκηθούν έντονες πιέσεις προκειμένου να αλλάξει ο τρόπος προκήρυξης των απεργιών, ώστε να προκηρύσσονται μόνο εάν συναινεί το 50 +1% των εργαζομένων ενός κλάδου, όπως ζητούν οι θεσμοί.

Μάλιστα, προτείνεται από το ΔΝΤ να ισχύει η ίδια ποσόστωση και για την προκήρυξη απεργιών ακόμα και εντός μιας επιχείρησης, μεμονωμένα.

Προκειμένου να βρεθεί σημείο ισορροπίας η κυβέρνηση δεν αποκλείει ενδεχόμενη αποδοχή του θεσμού της ανταπεργίας, αλλά υπό προϋποθέσεις.

Να αποδεχθεί, δηλαδή, μια διαδικασία «αμυντικής ανταπεργίας», που θα επιτρέπει στους εργοδότες να μην αμείβουν τους εργαζόμενους που δεν απεργούν.

Ουσιαστικά, η συγκεκριμένη διαδικασία αφήνει εκτός το μοντέλο της «ενεργητικής» ανταπεργίας που επιθυμούν οι δανειστές -και κυρίως το ΔΝΤ- με την πρόσληψη άλλων εργαζομένων στη θέση των απεργών, από την πρώτη κιόλας στιγμή προκήρυξης μιας απεργίας.

Ταυτόχρονα, όμως, δημιουργεί συνθήκες εργασιακού αυτοματισμού, εγκαθιστώντας διαχωριστικές γραμμές μεταξύ του προσωπικού σε μια επιχείρηση και επομένως θέτοντας υπό αμφισβήτηση την ίδια την απεργιακή κινητοποίηση.

 

  • Συλλογικές διαπραγματεύσεις: Έγκυρες πηγές αναφέρουν ότι στην κατηγορηματική άρνηση των θεσμών απέναντι στο αίτημα της Αθήνας για ενδυνάμωση των κλαδικών συμβάσεων εργασίας, η ελληνική πλευρά επεξεργάζεται προτάσεις για τη λειτουργία σωματείων σε επιχειρήσεις με προσωπικό μικρότερο των 50 ατόμων, τα οποία θα διαπραγματεύονται με την εργοδοτική πλευρά αντί των ενώσεων προσώπων που λειτουργούν βάσει των μνημονιακών προβλέψεων και συνομολογούν επιχειρησιακές συμβάσεις.
  • Μονομερής προσφυγή στον ΟΜΕΔ: Η προστασία του δικαιώματος των εργατικών συνδικάτων να προσφεύγουν μονομερώς στη Διαιτησία σε περίπτωση διαφοράς σχετικά με τις συμβάσεις εργασίας, δείχνει να εγκαταλείπεται από τους αρμόδιους κυβερνητικούς παράγοντες.

Ο ΔΕΚΑΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΑΝΑΤΡΟΠΩΝ

Η ομολογουμένως βαριά ατζέντα των εκπροσώπων των θεσμών περιλαμβάνει:

  1. Κατάργηση 13ου και 14ου μισθού (Δώρα Πάσχα και Χριστουγέννων και επίδομα αδείας).
  2. Μείωση του κατώτατου μισθού από την 1η Ιανουαρίου του 2017, ώστε να διαμορφωθεί κάτω από τα 586 € που ισχύει σήμερα για εργαζόμενους ηλικίας άνω των 25 ετών και κάτω από τα 510 € (για τους έως 25 ετών).
  3. Κατάργηση όλων των προσαυξήσεων και επιδομάτων που προστίθενται στον κατώτατο μισθό (όπως οι τριετίες).
  4. Αμετάβλητο μισθό για ολόκληρο τον εργασιακό βίο.
  5. Νομοθετημένο από την κυβέρνηση -χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των κοινωνικών εταίρων- κατώτατο μισθό κατ’ έτος.
  6. Δυνατότητα συνομολόγησης αποδοχών, μικρότερων του κατώτατου μισθού, μέσω ατομικών συμβάσεων εργασίας.
  7. Οριστική κατάργηση της μετενέργειας των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.
  8. Πλήρη απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, χωρίς όρια και χωρίς διοικητικό βέτο.
  9. Κατάργηση των συνδικαλιστικών διατάξεων (ν. 1264/1982) για τις διευκολύνσεις, τις άδειες και την προστασία των συνδικαλιστών από απολύσεις-μεταθέσεις, καθώς και αλλαγή ολόκληρου του θεσμικού πλαισίου για τις απεργίες. Το μέτρο, θα συνοδεύεται από το δικαίωμα του εργοδότη σε ανταπεργία (lock out).
  10. Γενικευμένη ευελιξία της αγοράς εργασίας με τη θέσπιση και επέκταση όλων των «νέων» μορφών «μικρο-εργασίας», όπως:

α. Mini jobs, midi jobs, mini geld, labor franchising, teleworking.
β. «Συμβάσεις μηδενικών ωρών» ή «έκτακτης ανάγκης» («zero hour contracts»).
γ. «Συμβάσεις λίγων ωρών» («low hour contracts»).
δ. «Συμβάσεις με το τηλέφωνο» («on–call contracts»).
ε. «Λευκές συμβάσεις» («white contracts»).

Ρεπορτάζ: Δημήτρης Κωστάκος

Τα σχόλια είναι κλειστά.