Τρία χρόνια ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, τρία χρόνια «απ’ όλα»

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Του Γιώργου Φιντικάκη

Τρία χρόνια διακυβέρνησης από το ΣΥΡΙΖΑ, τρία χρόνια που το άσπρο γίνεται μαύρο με χαρακτηριστική ευκολία. Τρία χρόνια που περισσότερη σημασία από την ίδια τη πραγματικότητα, έχει η μάχη για το σερβίρισμα της πραγματικότητας.

Έτσι εξηγείται γιατί ακόμη και σήμερα η κυβέρνηση εκτοξεύει επικοινωνιακά πυροτεχνήματα, παρ’ ότι γνωρίζει πως είναι κούφια. Έτσι εξηγείται γιατί προ ημερών επιχείρησε να διαψεύσει ότι έρχεται τσουνάμι πλειστηριασμών ή γιατί ο Πάνος Καμμένος υπόσχεται σε μερίδα πολιτών την εξαγορά των στεγαστικών τους δανείων, παραβιάζοντας κάθε κοινή λογική.

Τα τελευταία τρία χρόνια η κυβέρνηση βρίσκεται σε ένα διαρκή επικοινωνιακό πόλεμο, θεωρεί ότι το σε βάρος της κλίμα μπορεί να αλλάξει με μερικά φιλικά δελτία ειδήσεων και αναγορεύει σε εχθρούς όσους δεν τα υποστηρίζουν.

Η εξήγηση είναι απλή. Συνδέεται με την δυσκολία σημαντικής μερίδας του ΣΥΡΙΖΑ να αφομοιώσουν την ήττα του 2015, την κατάρρευση των πολιτικών μύθων που καλλιέργησε το κόμμα της Αριστεράς, αλλά και τη διάψευση των προσδοκιών μεγάλης μερίδας του ελληνικού λαού. Συνδέεται με τα συνεχή βαφτίσια όρων και εννοιών, όπως το ότι η τρόικα βαφτίστηκε «θεσμοί», το ότι οι έλεγχοι στα υπουργεία μεταφέρθηκαν στο Χίλτον, και το γεγονός ότι η επιτηρούμενη γεμάτη με πλήθος υποχρεώσεων έξοδος μετά τον Αύγουστο, αποκαλείται «ελεύθερη» ή «αυτόνομη».

Σαν άλλος χαμαιλέοντας τρία χρόνια τώρα, η κυβέρνηση παίζει με πολλά πρόσωπα, ακολουθώντας την συνταγή του «απ’ όλα», προκειμένου όσο αυτό είναι δυνατόν, όλοι να μένουν ικανοποιημένοι: Και το αριστερό ακροατήριο, και οι δανειστές στους οποίους πουλάει τη πολυδιαφημισμένη στροφή της στο ρεαλισμό, και οι αγορές.

Είναι η συνταγή αυτή που έχει φέρει την κυβέρνηση εδώ που βρίσκεται, κάνοντάς την να ξεπεράσει βράχια στα οποία η αντιπολίτευση πολλές φορές στοιχημάτισε τη πρόσκρουση της, για να διαψευστεί πανηγυρικά.

Όσο το επιτρέπουν οι ισορροπίες, η συνταγή του «λίγο απ’ όλα» θα συνεχίσει να δουλεύει. Όπου μπορεί η κυβέρνηση θα κάνει συνεχώς τέτοια μικρά άλματα εκτός του πλαισίου ρύθμισης με τους δανειστές. Θα διαψεύδει ότι την επόμενη τριετία πρόκειται να γίνουν 130.000 πλειστηριασμοί, κι ας το λέει η έκθεση συμμόρφωσης της Κομισιόν ή θα τάζει τράπεζα για τα δάνεια των ενστόλων, όπως ο Π. Καμμένος, κι ας έρχεται αυτό σε αντίθεση με κάθε δίκαιο και λογική.

Τρία χρόνια τώρα, έτσι κέρδιζε πόντους στο εσωτερικό ακροατήριο, ακόμη και με ρίσκο να εμφανιστεί στο εξωτερικό ως αστάθμητος παράγοντας. Οι δανειστές άλλωστε έχουν καταλάβει τι παιχνίδι παίζεται στην Ελλάδα, ξέρουν πως μόνο έτσι μπορεί να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο, κάνοντας όπου τους παίρνει τα στραβά μάτια.

Τα παραπάνω ήταν και είναι μια απόλυτα συνειδητή επιλογή για τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Ήταν ο μοναδικός τρόπος να μείνουν στην εξουσία μετά από τόσα «θα» που δεν έγιναν πράξη. Μετά από τόσες αναρίθμητες σβησμένες κόκκινες γραμμές, έπρεπε να βρεθεί μια συνταγή για εκείνο το ακροατήριο που έχει ακόμη ανάγκη να πιστέψει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να υπέστη πολλές πολιτικές ήττες, αλλά «στρατηγικά» παραμένει αήττητος.

Το «απ’ όλα» επομένως ήταν και είναι μια απόλυτα συνειδητή πολιτική επιλογή για το ΣΥΡΙΖΑ, αυτή τον έφερε ως εδώ.

Τρία χρόνια μετά από τόσες διαψεύσεις, το οποιοδήποτε κόμμα θα είχε διαλυθεί, αν δεν φρόντιζε να αναγνωρίζει παρά μόνο την «πατρότητα» των παροχών και των πολιτικών με κοινωνικό πρόσημο.

Όλα τα υπόλοιπα, από πλειστηριασμούς έως αυξήσεις φορολογικών συντελεστών, περικοπές αφορολόγητου, και συντάξεων, έχουν πεταχτεί από τη κυβέρνηση σε μια τάφρο ανευθυνότητας. Ουδείς έχει την πατρότητα. Και στην τάφρο θα μείνουν μέχρι τέλους.

 

ΠΗΓΗ: liberal.gr