Μην «πυροβολείτε» την Εποπτεία

 

 

 

 

 

 

Του Γιώργου Κράλογλου

Φαίνεται πως, ο Αλέξης Τσίπρας, πήρε το μήνυμα των δανειστών ότι  έξοδος από το τρίτο μνημόνιο δεν σημαίνει και έξοδο από την κρίση.

Και αφού η κρίση παραμένει και μας κουνάει το κόκκινο μαντήλι που γράφει (με μεγάλα γράμματα) πλεόνασμα 3,5% (ενώ δεν έχουμε και χειροπιαστά στοιχεία για ανάπτυξη που θα ισοφαρίσει το πρόβλημα) δεν είναι ώρα για νταούλια και «ξόρκια» προς τους δανειστές.

Η κοφτή, ωμή και «ξινή» Λαγκάρντ δεν άφησε ούτε μια χαραμάδα αισιοδοξίας πως το ΔΝΤ θα συνεχίσει το ρόλο του «συνηγόρου» της ελληνικής κυβέρνησης για τη ρύθμιση του χρέους, έχοντας τον  ΣΥΡΙΖΑ ελεύθερο από Εποπτεία.

Γι’ αυτό δεν έφερε αποτέλεσμα το «φλερτ» του Αλέξη Τσίπρα προς την Λαγκάρντ για επιστροφή του ΔΝΤ στην Αθήνα, ως εγγύηση στη μεσολάβηση και του Μοσκοβισί σε μέτρα διόρθωσης του χρέους.

Η «πανούργα» Κριστίν έκλεισε την υπόθεση τραβώντας το αυτί… της Ελλάδας για τις υποχρεώσεις της προς τις μεταρρυθμίσεις.

Μεταρρυθμίσεις όμως οι οποίες οδηγούν, από τον Αύγουστο, σε νέα κρίση, δυστυχώς απ’ ευθείας στα πορτοφόλια εκείνων που κατάφεραν να σταθούν στα πόδια τους κατά τη λαίλαπα των τριών μνημονίων της 7ετίας 2010-2017.

Για παράδειγμα, τι εισπράττουν οι επιχειρήσεις που στάθηκαν στις «Θερμοπύλες της οικονομίας» και δεν έπεσαν;

Εισπράττουν μείωση του αφορολόγητου αφού τον Μάιο του 2018, έρχεται η απόφαση για εφαρμογή του μέτρου το 2019 (αντί για το 2020) εφόσον, το ΔΝΤ σε συνεργασία με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς και τις ελληνικές αρχές, συμφώνησαν στην ανάγκη για πρωτογενή πλεονάσματα 3,5%.

Που είναι δυνατόν λοιπόν να βλέπουν, στον ΣΥΡΙΖΑ, καθαρή έξοδο και την ανάπτυξη (με μοναδικό όπλο την έξοδο στις αγορές) όταν σε λίγες ημέρες, μέσα στον Φεβρουάριο, αυτοματοποιείται η είσπραξη οφειλών από το Δημόσιο και τα Ταμεία.

Για ποια καθαρή έξοδο και ανάπτυξη να μιλήσουμε όταν τον Μάιο του 2018, θα ψηφιστεί η αναπροσαρμογή συντελεστών ΕΝΦΙΑ και η διεύρυνση της φορολογικής βάσης, ώστε τα εκκαθαριστικά του Αυγούστου να μην έχουν μεταβολή στους βεβαιωμένους φόρους (σε σχέση με φέτος) οπότε τα έσοδα να παραμείνουν στα 2,65 δισ. ευρώ.

Τι θα γίνει με το αλαλούμ τουριστικών εσόδων στα νησιά όταν πάμε σε πλήρη κατάργηση της έκπτωσης σε Λέσβο, Χίο, Σάμο, Κω και Λέρο μέχρι τέλος Ιουνίου 2018.

Και πάμε και στην φτωχοποίηση και του λαού. Σε 40 ημέρες το αργότερο θα έχουν επανυπολογισθεί οι συντάξεις για να έχουμε μειώσεις το 2019. Από τον Ιανουάριο του 2019 μάλιστα, ενώ τον Ιούνιο έρχεται και η απόφαση περικοπής του ΕΚΑΣ από το 2019.

Πως θα βρουν καιρό για τσάμικα στην κυβέρνηση όταν πρέπει, μέχρι το τέλος Αυγούστου, να αποδείξουν πως δρομολογήθηκαν αποκρατικοποιήσεις 3,2 δισ. ευρώ, όπως φρόντισε να επιβεβαιώσει και το προχθεσινό Eurogroup ο Ευκλείδης Τσακαλοώτος.

Αυτά πρέπει να τα βαστάμε στην παλάμη του ενός χεριού για να βγούμε από το τρίτο μνημόνιο και να μην υπογράψουμε τέταρτο. Γιατί με αυτό το μάτι βλέπουν οι δανειστές την έξοδό μας από τα μνημόνια.

Με το άλλο χέρι (θεωρητικά) πρέπει να περιμένουμε να κρατάμε κάποιες «νόρμες» για το χρέος αν θέλουμε να έχουμε την άνεση για πανηγύρια και τσάμικα…

Αλλά ποια είναι τα έως τώρα δεδομένα που διαμορφώνουν προοπτική ρύθμισης του χρέους; Δεδομένα όμως τα οποία να επιτρέπουν να μιλάμε για καθαρή έξοδο και από την Επιτροπεία (βεβαίως μετά τον Ιούνιο όπου η τέταρτη αξιολόγηση θα έχει δείξει ποιος είναι ο πραγματικός δρόμος που μας ανοίγεται).

Το ΔΝΤ δηλώνει ότι δεν έχουν εκπληρωθεί ακόμα οι προϋποθέσεις (μεταρρυθμίσεις, αποκρατικοποίηση, κουρέματα) για επαρκή ελάφρυνση του χρέους προκειμένου να καταστεί βιώσιμο. Και στο τραπέζι τα μόνα σενάρια μιλούν για εξυπηρέτηση του χρέους είτε ετησίως σε ποσοστό του ΑΕΠ, είτε με τη σύνδεση της αποπληρωμής με την ανάπτυξη. Σενάρια όμως που είναι του πίνακα… και του αέρα…

Με όλα αυτά που ίσως παραπέμπουν σε έξοδο από το μνημόνιο αλλά ταυτόχρονα και σε είσοδο σε κρίση με παραπέρα φτωχοποίηση (από την οποία μόνο ένας ορυμαγδός ιδιωτικών επενδύσεων και μια πραγματική ανάπτυξη θα μας βγάλουν) η Εποπτεία ίσως αποδειχθεί όχι μόνο χρήσιμη αλλά και χρησιμοποιήσιμη… Ο δε Αλέξης Τσίπρας (που ξέρει πολύ καλά το μάθημα «συνεργάσιμος και χρήσιμος») καλό θα ήταν να τα ξεχάσει τα ενάντια… στην Εποπτεία σύντροφοι… Φρονιμότερο θα ήταν (για το καλό της οικονομίας) να την «αξιοποιήσει». Έστω και με πολιτικό κόστος.

 

ΠΗΓΗ: capital.gr