Του Θάνου Παπαδόπουλου: Το Διάστημα και η Δημοκρατία δεν έχουν όρια και σύνορα

Αποκαλύπτει επίσης τον πρωτόγονο τρόπο που αντιλαμβάνονται οι Έλληνες πολιτικοί το εύρος και το βάθος της εκτελεστικής εξουσίας.

Στην περίπτωση του Διαστημικού Οργανισμού, τα ξεφτέρια της κυβέρνησης δεν διανοήθηκαν ποτέ ότι μπορούσαν να εγκαταλείψουν στα χέρια επιστημόνων και ειδικών τις εξουσίες για:

1. Τους διορισμούς στη διοίκηση και τη στελέχωση του Οργανισμού

2. Την εκπροσώπηση στους διεθνείς διαστημικούς και επιστημονικούς οργανισμούς

3. Τη διαχείριση των κονδυλίων της κυβέρνησης και κυρίως των κονδυλίων της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας

4. Τις σχέσεις με τις ιδιωτικές επιχειρήσεις του Διαστήματος που θα… καταναλώσουν τα παραπάνω κονδύλια κλπ.

Τι σημαίνουν όλα αυτά σε μια συνολική πολιτική θεώρηση της υπόθεσης και του θεσμού;

Σημαίνουν ότι τα παιδιά με τα κουβαδάκια της κυβέρνησης θέλησαν να δημιουργήσουν έναν ακόμη γραφειοκρατικό μηχανισμό Διαστήματος για βιτρίνα, ώστε ν’ απορροφούν κονδύλια από την Ευρωπαϊκή Ένωση και να τα διαχειρίζονται οι ίδιοι κατά το δοκούν και συμφέρον. Επίσης, ότι θέλησαν να εξαπατήσουν έναν διαπρεπή και διεθνούς κύρους επιστήμονα για να τον χρησιμοποιήσουν ως αχυράνθρωπο για τις… δουλειές τους. Πρόκειται για μια αντίληψη που διεθνώς απορρέει από τον σταλινισμό και εθνικώς από τον… Αλή Πασά! Διαφορετικά, γιατί να διορίσουν σε 7μελές Δ.Σ. 4 εκπροσώπους εταιρειών; Εναν μόνο έπρεπε να βάλουν, που θα εκπροσωπεί όλες τις επιχειρήσεις του χώρου και μάλιστα θα είναι κι αυτός τεχνοκράτης και ειδικός επιστήμονας…

Αλλά οι φωστήρες του ΣΥΡΙΖΑ είχαν άλλο σκοπό, όπως φαίνεται από τα πεπραγμένα τους. Ο σκοπός τους ήταν τα στελέχη τους ν’ αποκτήσουν προνομιακές σχέσεις κι εξαρτήσεις με τις λίγες επιχειρήσεις του Διαστημικού χώρου. Επειδή πρόκειται για έναν νέο τομέα επιχειρηματικής δράσης στον οποίο τα παλαιά κυβερνητικά κόμματα δεν είχαν προλάβει (ίσως) να βάλουν πόδι! Είναι φανερό ότι πρέπει ν’ αποδώσουμε όλον αυτόν τον πονηρό σχεδιασμό στον Ν. Παππά και στον βοηθό του Β. Μαγκλάρα, όπως επίσης και την επέκταση του υπουργείου Προπαγάνδας σε υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης… Τότε που προσπάθησε να χειραγωγήσει την πληροφόρηση με την επιλογή καναλαρχών μέσα από ένα γελοίο σύστημα, αλλά απέτυχε οικτρά.

Ένα θεμελιώδες λάθος, που κάνουν όσοι Έλληνες έρχονται από το εξωτερικό με επιστημονικό κύρος, είναι ότι θεωρούν πως οι έννοιες Αξιοκρατία, Αξιολόγηση, Αριστεία είναι γνωστές και κατανοητές στην Ελλάδα. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έχει διακηρύξει με το στόμα δύο υπουργών Παιδείας ότι αποκηρύσσει και θα καταργήσει την Αριστεία και φυσικά την Αξιολόγηση και την Αξιοκρατία που είναι οι προϋποθέσεις της Αριστείας. Ο τελευταίος μάλιστα, που παραμένει ακόμη υπουργός, έχει διακηρύξει ότι οι διαγωνισμοί καταπιέζουν τους νέους και δεν τους επιτρέπουν να πάνε διακοπές ή για φλερτ και ποτά. Ο υπουργός του Αλκοόλ, του Σεξ και του Χαβαλέ θεωρεί ότι ο καλύτερος τρόπος διορισμού και προαγωγής είναι το ρουσφέτι προφανώς. Όπως και ο Ν. Παππάς.

Η αξιολόγηση από την άλλη είναι τόσο απεχθής στους έξυπνους Έλληνες, που η κυβέρνηση δεν μπόρεσε (ή δεν θέλησε) να την επιβάλει ούτε στη Δημόσια Διοίκηση. Η αντίδραση των κρατικών συντεχνιών ΑΔΕΔΥ, ΟΛΜΕ, ΔΟΕ κλπ. από τη μια και από την άλλη ο φόβος της κυβέρνησης μην τυχόν χαλάσει το χουζούρι των «δικών μας παιδιών» και χάσει καμία ψήφο έφερε την παράλυση και τη ματαίωση. Και με το δίκιο τους βέβαια. Αν εφαρμοστεί η Αριστεία και η Αξιολόγηση τότε τι θα γίνουν τα κομματόσκυλα και οι παρέες τους, τι θα γίνουν οι αφισοκολλητές και τα παπαγαλάκια της κομματικής προπαγάνδας; Τι θα γίνει η διαιώνιση του οθωμανικού ρουσφετιού; Με Αριστεία και Αξιολόγηση όλοι αυτοί δεν θα ‘χουν στον ήλιο μοίρα. Ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές…

Όσο για την Αξιοκρατία πρέπει να γνωρίζουν όλοι ότι αυτή τη λέξη δεν την ξέρουμε στην Ελλάδα. Μόνο ακουστά την έχουμε από πολιτικούς σε περίοδο εκλογών. Έτσι δεν ξέρουμε ούτε τι σημαίνει, ούτε τι εννοεί. Αν πάντως εννοεί να επικρατούν οι άξιοι σε κάθε τομέα, τότε δεν έχουμε καθόλου απ’ αυτό. Τον Δ. Νανόπουλο, εξέχουσα προσωπικότητα διεθνούς κύρους, που τον προσκάλεσαν να έρθει να διδάξει στην Ελλάδα 32 πανεπιστημιακοί, τον απέρριψαν έξι βλοσυροί και απαίδευτοι κήνσορες του Πανεπιστημίου Αθηνών, κάνοντας τη χώρα διεθνώς ρεζίλι. Τον Α. Γεωργίου της ΕΛΣΤΑΤ, που για πρώτη φορά έδωσε ακριβή στατιστικά στοιχεία, χωρίς αστερίσκους, πασχίζουμε να τον κλείσουμε… φυλακή! Επίσης, ξαποστείλαμε από ‘κει που ήρθανε τους διακεκριμένους επιστήμονες που ήρθαν ν’ αναλάβουν τη διοίκηση των ελληνικών πανεπιστημίων με δική μας πρόσκληση και νόμο κλπ. κλπ.

Γενικά, στη μαύρη τρύπα του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορούν ακόμη να καταλάβουν ότι στη Δημοκρατία η τάση είναι η Αποκέντρωση και ότι αυτός είναι ο δρόμος και για την Ισότητα και για την κοινωνική Δικαιοσύνη. Γι’ αυτό στον πρωτογενή διαχωρισμό των εξουσιών σε Νομοθετική, Εκτελεστική και Δικαστική, με τον καιρό προστέθηκαν και νέοι διαχωρισμοί. Πρώτα η δημοτική και περιφερειακή Τοπική Αυτοδιοίκηση. Στη συνέχεια τα συνδικάτα και τα επιμελητήρια, τα κόμματα και οι σύλλογοι. Τώρα προστέθηκαν οι Ανεξάρτητες Αρχές και οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ) κλπ. κλπ. Το μοντέλο διοίκησης που έχουν στο μυαλό τους οι ΣΥΡΙΖΑίοι, ωστόσο, προβλέπει ότι όλα πρέπει να τα ελέγχει οι αρχηγός του κόμματος και πρωθυπουργός με την Αυλή του, όπως παλιότερα οι Λουδοβίκοι και οι Βερσαλλίες…

Δεν είναι δυνατόν στον 21ο αιώνα να μην αντιλαμβάνονται αυτοί οι νεόκοποι «αριστεροί» ότι η εκτελεστική εξουσία δεν μπορεί να επιτίθεται στη Δικαιοσύνη. Ή ότι η κεντρική κυβέρνηση δεν μπορεί να στερεί αρμοδιότητες από την εκλεγμένη δημοκρατικά Τοπική Αυτοδιοίκηση. Ή να εμποδίζει το αυτοδιοίκητο των πανεπιστημίων ή των τεχνοκρατικών και επιστημονικών οργανισμών κλπ. Το μεγάλο και συγκεντρωτικό κράτος πέθανε και όσο δεν το θάβουμε, η αποσύνθεσή του δηλητηριάζει και μολύνει τη δημοκρατία και την κοινωνία. Βέβαια, το αυταρχικό, γραφειοκρατικό και διεφθαρμένο κράτος δεν το ανακάλυψε, ούτε το ίδρυσε ο ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά, ο ΣΥΡΙΖΑ το υπερασπίζεται, προσπαθεί να το διαιωνίσει και να το επεκτείνει. Κι αυτό είναι έγκλημα κατά της Δημοκρατίας.