Του Π. Καρκατσούλη: Πολιτικά θνησιγενής για το Ποτάμι η αποχώρησή του από το Κίνημα Αλλαγής

Το Ποτάμι αποφάσισε την «απεμπλοκή» του από το Κίνημα Αλλαγής. Διαφώνησα με την απόφαση αυτή την οποία θεωρώ πολιτικά εσφαλμένη για τους ακόλουθους λόγους:

Σήμερα, μετά από την εμπειρία διακυβέρνησης της χώρας, επί τετραετία σχεδόν, από τον ΣΥΡΙΖΑ επείγει η απομάκρυνσή του από την εξουσία. Μάλιστα, επειδή στην προκειμένη περίπτωση δεν πρόκειται περί μιας κοινής εναλλαγής αστικών κομμάτων στην εξουσία, αλλά για την απομάκρυνση ενός πολιτικά ατυπικού μορφώματος, επικίνδυνου για τους θεσμούς της δημοκρατικής και φιλελεύθερης πολιτείας μας, η απομάκρυνσή του καθίσταται κατεπείγουσα προτεραιότητα.

Θεωρώ ότι αποτελεί χρέος κάθε πολιτικής δύναμης που δέχεται τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας και τη μεταρρυθμιστική ατζέντα που πλήττει τον πελατειακό κρατισμό, να αντιπολιτεύεται σθεναρά τον ΣΥΡΙΖΑ, που κινείται στον αντίποδα αυτών των προσανατολισμών.

Το Κίνημα Αλλαγής έχει ζητήσει την διενέργεια εκλογών το ταχύτερο, εκτιμώντας ότι η παραμονή του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία βλάπτει την εθνική οικονομία και τη χώρα περισσότερο από ότι μπορεί να την βλάψουν οι έκτακτες εκλογές. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένας κομματικός σχηματισμός ο οποίος φλερτάρει διαρκώς με πρακτικές κακοποίησης των θεσμών (δικαιοσύνη, ανεξάρτητες αρχές, δημόσια διοίκηση) που συμβαδίζουν με έναν πρωτοφανή ενδοτισμό όχι μόνο στα οικονομικά αλλά και στα εθνικά θέματα. Κοινός παρονομαστής της φαινομενικά αλλοπρόσαλλης πολιτικής του είναι η παραμονή του στην εξουσία έναντι οιουδήποτε τιμήματος.

Το Κίνημα Αλλαγής έχει αποσαφηνίσει μια σαφή αντι-ΣΥΡΙΖΑ στρατηγική σε ότι αφορά τις παρεμβάσεις του στο θεσμικό οικοδόμημα και την λειτουργία των θεσμών. Συνεπώς, το Ποτάμι δεν θα έπρεπε να επιμένει στην απολίτικη και ανιστόρητη στρατηγική των ίσων αποστάσεων μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ αλλά να ενισχύσει την προσπάθεια των δημοκρατικών δυνάμεων για την ταχύτερη απαλλαγή μας από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι εξαιρετικά σημαντικό να ηττηθεί όχι μόνο το πολιτικό κόμμα ΣΥΡΙΖΑ αλλά και ο πυρήνας των ιδεών και αντιλήψεών του για την διακυβέρνηση της οικονομίας και της κοινωνίας. Το κόμμα αυτό συσπειρώνει τις χειρότερες πρακτικές του πελατειασμού, υποδεχόμενο και τα εμβληματικά πρόσωπα της πελατειακής και ρουσφετολογικής διακυβέρνησης. Η ήττα του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να είναι, εν ταυτώ, και οριστική ήττα και αποδοκιμασία των πρακτικών του παρελθόντος.

Εξ ίσου σημαντικό είναι να ηττηθούν οι πολιτικές που φέρουν ένα αριστερό πρόσημα, πλην όμως δεν αποτελούν ζέουσες επεξεργασίες πολιτικής αλλά ιδεοληψίες. Είναι ο πυρήνας των δοξασιών και πεποιθήσεων που βλέπουμε να εφαρμόζονται στα εθνικά θέματα. Οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για το «μακεδονικό» ή το «τσάμικο» είναι σύστοιχες προς τις θέσεις της αλήστου μνήμης τρίτης κομμουνιστικής διεθνούς. Αυτές οι τριτοδιεθνιστικές απόψεις, πασπαλισμένες μ’ έναν κακοχωνεμένο δικαιωματισμό, στον οποίο ομνύουν οι νεώτεροι Συριζαίοι, οδήγησαν σε μια πρωτοφανή «good diplomacy» εθελοδουλείας, απεμπόλησης των εθνικών θέσεων, ελαφρά τη καρδία, και ανάληψης υποχρεώσεων που μπορεί να αποβούν, στο μέλλον, εξαιρετικά επώδυνες για την Ελλάδα.

Το Ποτάμι θα έπρεπε να στοιχηθεί πίσω από την πατριωτική στάση του Κινήματος Αλλαγής στο εθνικό ζήτημα αντί να συνδράμει τα ιδεοληπτικά ράκη των Τσίπρα-Κοτζιά.

Αντιλαμβάνομαι τις οργανωτικές δυσλειτουργίες στο Κίνημα Αλλαγής. Αξιολογώ, ωστόσο, τα προβλήματα αυτά ως ήσσονος σημασίας συγκρινόμενα με την ενδυνάμωση του κεντρώου φιλελεύθερου χώρου στον οποίο το Ποτάμι όμνυε. Η επιλογή της αποχώρησής του είναι αντίθετη στις ιδρυτικές του αρχές και διακηρύξει και πολιτικά θνησιγενής.