Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου: Ο τραπεζικός Γολγοθάς είναι μπροστά

 

Οικονομία χωρίς υγιές τραπεζικό σύστημα δεν μπορεί να υπάρξει. Και το μείζον ζήτημα είναι ότι για τις τράπεζες τα προβλήματα είναι μπροστά…

Η νόσος των κόκκινων δανείων αποδείχθηκε ανίατη μέχρι στιγμής. Παρά τις προσπάθειες που έχουν καταβληθεί σε διαφορά επίπεδα. Δεν χρειάζεται να το αναλύσουμε, είναι γνωστά σε όλους. Και στα επιχειρηματικά δάνεια και στα στεγαστικά και στα καταναλωτικά. Τι πλατφόρμες, τι funds, τι ειδικές ρυθμίσεις και σχεδιασμοί, τι πλειστηριασμοί, όλα έχουν αποδειχθεί μετρίως ή ολίγον αποτελεσματικά. Και έχει και ένα άλλο μείον η υπόθεση. Τα κόκκινα δάνεια είναι σαν τη Λερναία Ύδρα. Ένα λύνεται… δυο προκύπτουν… ή θα προκύψουν. Με βάση την επερχόμενη οδηγία για τα…  ας πούμε μερικώς εξυπηρετούμενα, που θα θεωρούνται κόκκινα…. Ο νοών νοείτω.

Τέλος πάντων, ο σκοπός δεν είναι να αναλύσουμε το πρόβλημα. Έχει αναδειχθεί επαρκώς από τα ρεπορτάζ. Ο σκοπός είναι να γίνει αντιληπτό από όλους ότι ο κλονισμός του τραπεζικού συστήματος και η παρατεταμένη αδυναμία του να συμβάλει στη χρηματοδότηση της ανάπτυξης, στην εξυγίανση και ενίσχυση της επιχειρηματικότητας και στη στήριξη της αποσαθρωμένης από τα χρέη κοινωνίας αποτελεί μία πυρηνική βόμβα στα θεμέλια της ούτως ή άλλως ασταθούς οικονομίας.

Και αυτό οφείλουν να το κατανοήσουν όλες οι πλευρές. Πολιτικές, κομματικές, θεσμικές. Οι τράπεζες δεν προσφέρονται για σπέκουλα. Κάθε είδους. Γιατί το πρόβλημα αν δεν αντιμετωπιστεί θα σκάσει στα χέρια όλων. Οποίος και αν θα κυβερνά. Με αυτό το δεδομένο προκαλεί εντύπωση η πλήρης αδυναμία συνεννόησης μεταξύ κυβέρνησης, ΤΧΣ και Τραπέζης της Ελλάδας καθώς και η απουσία κάθε επαφής μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης για να βρεθεί η καλύτερη δυνατή λύση. Αντιθέτως…

Φτάσαμε δε στο σημείο να τίθενται υπό επεξεργασία δυο διαφορετικά μοντέλα για τα κόκκινα δάνεια. Άλλο από το ΤΧΣ και την κυβέρνηση, άλλο από την ΤτΕ. Το ότι κυβέρνηση και ΤτΕ είναι… στα μαχαίρια είναι γνωστό. Ωστόσο οφείλουν να αφήσουν στο πλάι τη σύγκρουσή τους και να συνεργαστούν. Δεν υπάρχει ούτε χώρος ούτε χρόνια για προσωπικές βεντέτες. Στο μέτωπο των τραπεζών μόνο χαμένοι μπορούν να βγουν, όχι νικητές.

Η κατάσταση είναι πραγματικά κρίσιμη και δεν μπορεί να χαθεί άλλος χρόνος. Μία κοινή γραμμή έχει πολύ μεγαλύτερη πιθανότητα να υπερβεί ενστάσεις πχ από την DGComp και τον SSM. Όπως πχ με το ζήτημα της κρατικής ενίσχυσης. Την ώρα που οι ελληνικές τράπεζες είναι πλήρως αποκλεισμένες από τις αγορές, χρηματιστηριακά έχουν υποστεί οδυνηρή καθίζηση, κεφάλαια επενδυτικά δεν προκύπτει ότι μπορούν να βρεθούν πχ για αυξήσεις κεφαλαίου, ενώ αποτυγχάνει και η πώληση βασικών assets. Ας συνειδητοποιήσουν όλοι ότι ο Γολγοθάς είναι μπροστά και ας σταθούν στο ύψος των περιστάσεων.

 

ΠΗΓΗ: capital.gr