Το αίτημα του Metropolitan και ο φωτογραφικός νόμος

Τα πρώτα ακούσματα που είχα ως νέος δημοσιογράφος για τον μετέπειτα μεγάλο και τρανό μάνατζερ του νοσοκομείου Metropolitan ήταν ότι επρόκειτο περί ενός κορυφαίου Έλληνα νταλαβερτζή (με την καλή έννοια του όρου), προς αποφυγήν παρεξηγήσεων. Θυμάμαι κάτι φίλοι μου, που ζήλευαν τον Σπυρίδη, επικαλούνταν τις σχέσεις που διατηρούσε με σειρά εκπροσώπων του Τύπου και γενικώς των ΜΜΕ, λες και ήθελε να διαδεχτεί τη γοητεία στο παραγοντιλίκι του συχωρεμένου του Ψυχάρη. Όταν μεγάλωσα, κατάλαβα τον λόγο που το παλιό αφεντικό του Metropolitan έκανε παρέα με τους δημοσιογράφους. Μέσω αυτών έπιανε στασίδι στον νυν και κυρίως στον επόμενο πρωθυπουργό και κυρίως στον νυν και στον επόμενο υπουργό Υγείας. Όσοι κυκλοφορούν στον χώρο της Υγείας έχουν να λένε για τις διαχρονικά στενές σχέσεις του Σπυρίδη με τους υπουργούς Υγείας. Τους είχε από κοντά, λες και ήταν άρρωστοι και έχρηζαν νοσηλείας.

Εσχάτως διαπιστώνω ότι ο Σπυρίδης και επί των ημερών του CVC ζει και βασιλεύει και τον κόσμο κυριεύει. Για να ακριβολογώ -αν και επιφανής ΠΑΣΟΚος, από αυτούς της παλιάς κοπής-, τα έχει βρει (με την καλή έννοια πάντα) και με την κυβέρνηση του Κυριάκου. Κι όταν λέω τα έχει βρει, δεν μένω σε καμιά κοινωνική σχέση, αλλά σε σοβαρές δουλειές. Για παράδειγμα, το παλιό αφεντικό του Metropolitan πάλευε επί χρόνια να νομιμοποιήσει την αυθαιρεσία του κτιρίου που δεν είναι όμορο και που ενώνεται με μια υπόγεια διάβαση με το κεντρικό κτίριο του Metropolitan. Πλήρωσε σε χρόνο, για να μην παρεξηγηθώ, εκατομμύρια μέχρι να δει το φως το αληθινό. Όπως μαθαίνω, το φως θα το δει σε λίγες μέρες, δεδομένου ότι οι αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Υγείας, που εποπτεύει ο συναγωνιστής Άδωνις, έχουν λάβει απόφαση να νομιμοποιήσουν την αυθαιρεσία Σπυρίδη. Για να ακριβολογώ, αν και ο νόμος αναφέρει ότι νομιμοποιούνται τα όμορα κτίρια, οι αρμόδιοι του υπουργείου, κάνοντας διασταλτική ερμηνεία του νόμου, προχωρούν κανονικά και με το απαραίτητο άλμα στο… γράμμα του νόμου στην αποκατάσταση του πάγιου αιτήματος Σπυρίδη.

Επειδή ποτέ δεν πίστεψα (πείτε με ρομαντικό) ότι επί των ημερών της κυβέρνησης Μητσοτάκη γίνονται χάρες σε επιχειρηματίες, άρχισα να ψάχνω δεξιά κι αριστερά μήπως και καταλάβω πώς ο Σπυρίδης κατάφερε να νομιμοποιήσει ένα κτίριο που δεν είναι όμορο. Βλέπετε, μ’ ενδιαφέρει γιατί επί δύο χρόνια ψάχνω να βρω μια άκρη να βάλω πέντε-έξι τραπεζάκια απέναντι από τα γραφεία του powergame.gr, στην πράσινη αυλή του Αγίου Σώστη στη Συγγρού. Από τη στιγμή που το πέτυχε το Metropolitan, νομίζω ότι πλέον ανοίγει ο δρόμος και για μένα. Μάλιστα, δεν σας κρύβω ότι χθες κιόλας φώναξα εργολάβο για να μου κάνει προσφορά για την κατασκευή υπόγειας σήραγγας. Πάντως, πρέπει να σας πω ότι εκτός από τον Σπυρίδη, εσχάτως βγάζω το καπέλο και στα παλικάρια του CVC, που, όπως μου λένε, έχουν βρει αυτόνομη άκρη στο Μαξίμου, διεκπεραιώνοντας τα δίκαια (όπως είναι του λαού, έτσι και των funds) αιτήματά τους. Κατά τη διάρκεια του ρεπορτάζ ανακάλυψα και μια φωτογραφία, ενός νόμου, που είναι φτυστή για την περίπτωση του Metropolitan. Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, αποκρούω κάθε υποψία που θέλει τον Σπυρίδη να έχει διαδραματίσει παρασκηνιακό ρόλο στην κατάρτιση του σχετικού νόμου. Επειδή πρόκειται για φωτογραφία, είπα να την κάνω και μια αναπαραγωγή.

 

 

Πηγή: Big Mouth/ Powergame.gr