Τα πλάνα Τσίπρα μετά την αξιολόγηση

Της Κατερίνας Καραδήμα

Σήμερα, με τον ΣΥΡΙΖΑ να είναι ο ρυθμιστής των πολιτικών εξελίξεων και συγκυβέρνηση με τους ΑΝΕΛ, ο Αλέξης Τσίπρας, στο περιθώριο της επίλυσης των καυτών ζητημάτων (αξιολόγηση – προσφυγικό – μεταναστευτικό), είναι αποφασισμένος να… σφίξει τα λουριά τόσο στην Κουμουνδούρου όσο και στην Κοινοβουλευτική Ομάδα ζητώντας συμπαγή στάση από όλα τα μέλη.

Κυρίως ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ζητά τόσο από τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής όσο και από τους βουλευτές να υπάρχει ενιαία στάση σε κοινοβουλευτικές ψηφοφορίες μείζονος σημασίας, συνεννόηση με το προεδρείο της Κ.Ο. αναφορικά με την κατάθεση τροπολογιών κ.ο.κ., περιορισμός εμφανίσεων στα ΜΜΕ και υποχρέωση διατύπωσης της συλλογικής απόφασης στην περίπτωση που κάποιος έχει διαφορετική ατομική προσέγγιση και κυρίως … υπακοή στις αποφάσεις της Κεντρικής Επιτροπής της Κουμουνδούρου.

Και μπορεί να έχουμε δει ανά καιρούς τον πρωθυπουργό σε ρόλο μασέρ είτε σε βουλευτές είτε στα αρμόδια κομματικά όργανα προκειμένου να αποκλειστούν τυχόν «διαρροές» κατά τη διάρκεια κρίσιμων ψηφοφοριών, το βέβαιο όμως είναι πως το επόμενο χρονικό διάστημα οι μαοϊκοί, τροτσκιστές, ευρωκομμουνιστές, ανένταχτοι αριστεροί θα κληθούν να δηλώσουν κομματική πίστη και συνέπεια στις αποφάσεις της Κεντρικής Επιτροπής και της κυβέρνησης.

ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΑΣΧΑ

Σε ό,τι αφορά μάλιστα τα εσωτερικά της Κουμουνδούρου, το συνέδριο του κόμματος που ήταν να πραγματοποιηθεί στα μέσα Φεβρουαρίου, φαίνεται πως θα μετατεθεί για μετά το Πάσχα. Και μπορεί ο Αλέξης Τσίπρας να είχε ζητήσει κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στο πρώτο συνέδριο του κόμματος -χρησιμοποιώντας τα λόγια του αγαπημένου του Αντόνιο Γκράμσι- ο ΣΥΡΙΖΑ να γίνει ένα κόμμα «κόμμα εκτός κράτους» υπογραμμίζοντας, μεταξύ άλλων, «δηλαδή, ένα κόμμα που δεν απορροφάται από το κράτος, δεν κρατικοποιείται με τη μαζική μεταπήδηση των στελεχών του στον κρατικό μηχανισμό, δεν αποκόπτεται από τις κοινωνικές τάξεις που εκπροσωπεί και δεν εκφυλίζεται σε κρατικό όργανο», η πραγματικότητα όμως είναι πολύ διαφορετική, με τελευταίο συμβάν την πρόσληψη (μεταξύ άλλων) του κ. Καρανίκα στη θέση του συμβούλου του πρωθυπουργού.

Μπορεί επισήμως το Μαξίμου να μη σχολιάζει τις ανακοινώσεις – αντιρρήσεις του κόμματος τόσο σε σχέση με τα νομοσχέδια και την κυβερνητική πολιτική όσο και από τις δηλώσεις π.χ. συμπαράστασης στις κινητοποιήσεις των φορέων που αντιδρούν στα κυβερνητικά σχέδια, το βέβαιο όμως είναι πως στο επόμενο χρονικό διάστημα θα υπάρξει επιχείρηση… νουθεσίας των κομματικών στελεχών κάτω από το πρίσμα, κυρίως, πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να γίνει η αριστερή παρένθεση στην πολιτική ζωή της χώρας.

ΣΤΑΣΗ ΑΝΟΧΗΣ

Μάλιστα ο πρωθυπουργός, μιλώντας με στενούς συνεργάτες του, ανά καιρούς έχει πει ότι «δεν μπορεί να κατανοήσει… τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που ακόμα δεν μπορούν να κατανοήσουν ότι η κυβέρνηση υπέγραψε μνημόνιο». Και μπορεί μέχρι σήμερα τόσο ο πρωθυπουργός όσο και το Μαξίμου να μην έχουν απαντήσει στις επιθέσεις που δέχονται από τους πρώην συνεργάτες τους (Κωνσταντοπούλου, Βαρουφάκης, Λαφαζάνης) τηρώντας στάση… συντροφικής ανοχής, αλλά η πιθανότητα να βγουν στην αντεπίθεση δεν μοιάζει απίθανη, αφού, πέρα από τον στιγμιαίο εκνευρισμό που προκαλεί η στάση των πρώην συντρόφων, θεωρείται αναγκαίο να υπάρξει ηχηρή απάντηση από την πλευρά του Μαξίμου.

Ο Μάρτης του 2016 βρίσκει τον Αλέξη Τσίπρα κουρασμένο και κυρίως προβληματισμένο σε σχέση με τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα.

ΤΑ ΑΝΟΙΧΤΑ ΜΕΤΩΠΑ

Ασφαλιστικό, κάλυψη δημοσιονομικού κενού 2016-2018, διαχείριση κόκκινων δανείων και επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων ζητάνε λύση και μάλιστα άμεσα προκειμένου να κλείσει το συντομότερο δυνατό η αξιολόγηση. Το Μέγαρο Μαξίμου θεωρεί δεδομένο ότι η κυβερνητική πλειοψηφία θα υπερψηφίσει τα μέτρα, με δεδομένο και το γεγονός του ανοιχτού παράθυρου για τη διεξαγωγή διαλόγου σχετικά με το χρέος από τον ίδιο τον επικεφαλής του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ.

Με δημοσκοπήσεις που κάνουν λόγο για πολύ χαμηλές πτήσεις της συγκυβέρνησης, καθυστέρηση στην αξιολόγηση και τη χώρα σε συνθήκες οικονομικής κρίσης και με το προσφυγικό – μεταναστευτικό να εξαπλώνεται, ο πρωθυπουργός μοιάζει πια να αναζητά λύσεις από τη νεότερη γενιά των Συριζαίων παροπλίζοντας επί της ουσίας την παλιά φρουρά των ιστορικών στελεχών της Κουμουνδούρου.

Την ίδια ώρα, τα ιστορικά στελέχη (Δραγασάκης, Φλαμπουράρης) δείχνουν αδυναμία να κατανοήσουν τις κινήσεις του Μαξίμου. Επισήμως, βεβαίως, δεν μιλούν και δεν εκφράζουν αντιρρήσεις, αλλά καθόλου τυχαίες δεν είναι οι ολοένα και πιο συχνές… απουσίες τους τόσο από τα ΜΜΕ όσο και από την υπεράσπιση της κυβερνητικής πολιτικής. Και ενώ ο Γιάννης Δραγασάκης διατηρεί ακόμη τη θέση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης, το βέβαιο είναι πως ο 70άρης πολιτικός κράτα ουσιαστικές αποστάσεις από τις τελευταίες εξελίξεις που πλήττουν το Μαξίμου και τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ -ΑΝΕΛ.

Αν και έπειτα από μεγάλο χρονικό διάστημα σιωπής σε πρόσφατη συνέντευξή του δήλωσε ότι «δεν συζητάμε ούτε νέες περικοπές, ούτε νέα μέτρα. Όριό μας είναι η συγκεκριμένη συμφωνία, την οποία έχουμε υπογράψει και την οποία τηρούμε», πολλοί λένε ότι επί της ουσίας υπερασπίστηκε τις πάγιες θέσεις της αριστεράς στέλνοντας ταυτόχρονα μήνυμα στον Αλέξη Τσίπρα εκ μέρους των ιστορικών στελεχών της Κουμουνδούρου.

ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ

Υπενθυμίζεται ότι ο κ. Δραγασάκης στο παρελθόν είχε δράσει πολλάκις καταλυτικά προκειμένου να αποσβήσει -είτε δημόσια είτε παρασκηνιακά- τις φωτιές που είχαν ανάψει τόσο κυβερνητικά στελέχη όσο και στελέχη της Κουμουνδούρου. Λέγεται πως ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης είναι εκείνος ο οποίος έπεισε τον πρωθυπουργό για την στροφή στον ρεαλισμό και ίσως να είναι το μόνο πρόσωπο -μετά τον Αλέκο Φλαμπουράρη- που όχι μόνο δεν μιλά στον πληθυντικό στον Αλέξη Τσίπρα , αλλά με αφορμή -και όχι μόνο- τις συντροφικές προσλήψεις, ασκεί κριτική στον πρωθυπουργό.

Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και ο Αλέκος Φλαμπουράρης, ο οποίος μοιάζει να νοσταλγεί τα χρόνια πριν από τον Σεπτέμβριο του 2015 (εκλέχτηκε βουλευτής), όταν μοίραζε τον χρόνο του ανάμεσα στην Κουμουνδούρου και την Αίγινα συζητώντας, μεταξύ τυρού και καλού σκωτσέζικου αλκοόλ, την αριστερή προοπτική της χώρας. Να σημειωθεί πως οι δύο άνδρες όχι μόνο ανήκουν στη γενιά των ιστορικών στελεχών της Κουμουνδούρου, αλλά είναι και οι δύο γνωστοί για την ευγένεια που τους διέπει και, κυρίως, για το γεγονός πως οι ενδυματολογικές επιλογές τους απέχουν μακράν από αυτές των υπολοίπων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και, κυρίως, κρατούν ουσιαστικές αποστάσεις από αυτές των σφυρηλατημένων -πολιτικά- στην πλατεία Εξαρχείων. Έτσι, καθόλου τυχαία δεν είναι η αποστροφή τους τόσο για τις ανά καιρούς ενδυματολογικές προτιμήσεις όσο και για τις αριστερότερες θέσεις ορισμένων βουλευτών και στελεχών της Κουμουνδούρου.

Ο ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ

Την ίδια ώρα, άξιον αναφοράς είναι το γεγονός ότι ο Παναγιώτης Κουρουμπλής εξελίσσεται ως ένας από τους πιο στενούς συνεργάτες του πρωθυπουργού. Αν και προερχόμενος από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ, ο υπουργός Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης όχι μόνο αναβαθμίστηκε από το Μαξίμου, αλλά τυγχάνει της πλήρους αποδοχής και από τη συντριπτική πλειοψηφία της πλατείας Κουμουνδούρου. Μάλιστα, ο κ. Κουρουμπλής τον τελευταίο καιρό έχει σηκώσει -και με επιτυχία, όπως διαρρέει το Μαξίμου- την επικοινωνιακή πολιτική της κυβέρνησης (αγροτικό, φορολογικό), ενώ καθόλου τυχαία δεν ήταν τα λόγια του αναφορικά με τον πρωθυπουργό και τη ρύθμιση του χρέους. «Η Ιθάκη του Τσίπρα είναι η ρύθμιση του χρέους. Ο Τσίπρας να ξέρετε πως είναι πολύ σκληρός για να πεθάνει και θα καταφέρει να βγάλει τη χώρα από το αδιέξοδο. Όλοι όσοι βάλλουν εναντίον της κυβέρνησης θα πρέπει να κάνουν υπομονή τέσσερα χρόνια και τότε θα δούμε», έχει δηλώσει χαρακτηριστικά επιβεβαιώνοντας επί της ουσίας τον… άτυπο ρόλο του κυβερνητικού εκπροσώπου.

Τέλος, με βάση και την άτυπη μάχη μεταξύ των παλιών και νέων συνεργατών του πρωθυπουργού, πληροφορίες κάνουν λόγο για τη μία και μοναδική κίνηση που δεν έχει κάνει ο κ. Τσίπρας ως πρωθυπουργός: Αυτήν του ανασχηματισμού, την οποία την τοποθετούν -καλώς εχόντων των πραγμάτων- αμέσως μετά το Πάσχα (ολοκλήρωση της αξιολόγησης).