Μαύρες τρύπες

Του Χριστόδουλου Στεφανάδη

Μαύρη τρύπα είναι το σημείο εκείνο του Διαστήματος όπου κάποτε υπήρχε ο πυρήνας ενός γιγάντιου άστρου. Το πεδίο βαρύτητας που υπάρχει στην περιοχή της είναι τόσο μεγάλο, ώστε τίποτα, ούτε ακόμα και το φως, να μην μπορεί να ξεφύγει από εκεί. Ο όρος «μαύρη τρύπα» επομένως αναφέρεται σε μια περιοχή του σύμπαντος από την οποία τίποτα δεν μπορεί να επιστρέψει και κάθε ουράνιο σώμα που πέφτει μέσα της εξαφανίζεται.

Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι, αν μπορούσαμε να συμπιέσουμε τη Γη στο μέγεθος ενός κερασιού, θα την είχαμε μετατρέψει σε μια μαύρη τρύπα. Φυσικά δεν υπάρχει καμία γνωστή διαδικασία που θα μπορούσε να κάνει αυτή τη μετατροπή.d Με αυτή λοιπόν την έννοια χρησιμοποιείται και ο όρος «μαύρη τρύπα». Τρύπα γιατί μια τέτοια περιοχή απορροφά σαν διαστημική ρουφήχτρα οτιδήποτε την πλησιάσει και μαύρη γιατί ούτε καν το φως δεν έχει τη δυνατότητα να δραπετεύσει από την επιφάνειά της για να καταγραφεί από τα μάτια μας ή από τα διάφορα άλλα όργανα που διαθέτουμε.

Οι έννοιες αυτές είναι δύσκολο ή και αδύνατο να κατανοηθούν από τον ανθρώπινο νου.
Πριν από 136 χρόνια όμως, μέσα από τα άπειρα πειράματα της φύσης που δημιούργησαν την εξέλιξη του ανθρώπου, γεννήθηκε ένας επιστήμονας του οποίου ο εγκέφαλος μπόρεσε να δει το σύμπαν πολύ πέρα από την εποχή του. Ηταν ο Αλμπερτ Αϊνστάιν, ο οποίος 100 χρόνια πριν διατύπωσε τη θεωρία ότι οι μαύρες τρύπες παράγουν βαρυτικά κύματα όταν ένα άστρο καταποντιστεί μέσα τους.

Αυτά τα βαρυτικά κύματα, όπως και τα κύματα που παράγονται στην επιφάνεια του ήρεμου νερού όταν πέσει μια πέτρα μέσα, ταξιδεύουν στο σύμπαν.

Τέτοια κύματα, που ξεκίνησαν από μια μαύρη τρύπα του αχανούς σύμπαντος πριν από 1,3 δισεκατομμύρια χρόνια, έφτασαν στη Γη. Και ανιχνεύτηκαν από επιστήμονες στην Αμερική, μεταξύ των οποίων και μία Ελληνίδα! Με αυτόν τον τρόπο επιβεβαιώθηκε και η θεωρία του μεγάλου επιστήμονα 100 χρόνια μετά…

Εκτός όμως από την Αστροφυσική, ο όρος «μαύρη τρύπα» χρησιμοποιείται μεταφορικά και στην καθημερινή ζωή θέλοντας να υποδηλώσει μια περιοχή στην οποία δεν υπάρχουν φως και διαφάνεια, μια περιοχή όπου κάθε ενέργεια -νόμιμη ή παράνομη- δεν αφήνει ίχνη…
Η χώρα μας σήμερα είναι διάτρητη από μαύρες τρύπες που δημιουργούνται συνεχώς τις τελευταίες δεκαετίες με αυξανόμενο ρυθμό.

Μαύρες τρύπες στην οικονομία, στην αξιοκρατία, στην Υγεία, στην Παιδεία, στα εξοπλιστικά συστήματα, στη διαφάνεια, στις επιδοτήσεις, στα δημόσια έργα, στις πολιτικές δράσεις…
Με τον ρυθμό, όμως, που δημιουργούνται αυτές οι μαύρες τρύπες ίσως στο τέλος να ενωθούν σε μία, εντός της οποίας θα βυθιστεί όλη η χώρα μας.

Ορισμένοι αστροφυσικοί, όπως ο Στίβεν Χόκινγκ, πιστεύουν ότι οι μαύρες τρύπες του Διαστήματος μπορεί να είναι περιοχές όπου εξαφανίζονται τα πάντα γύρω τους, αλλά ίσως να είναι και η μόνη δίοδος για την έξοδο από το γνωστό σύμπαν και τη μετάβαση σε κάποιον άλλο αστρικό κόσμο…

Αν η χώρα μας βυθιστεί τελικά στη μαύρη τρύπα της παρακμής, κατ’ ανάλογο τρόπο είτε θα εξαφανιστεί είτε θα μεταβεί σε κάποιον άλλο κόσμο: σε μια κοινωνία ευνομούμενη, με αξιοκρατία, αλληλεγγύη, ευγενή άμιλλα, παραγωγικότητα και απόλυτη δημοκρατία.
Πιστεύω ότι θα συμβεί το δεύτερο!…

* Αναδημοσίευση από το Protothema.gr.