Κατερίνα Μισιχρόνη «Προσπαθώ να αντισταθώ στην «κατηφόρα» της κρίσης»

«Το πώς θα διαμορφώσεις τη ζωή σου είναι καθαρά προσωπική δουλειά και απαιτεί τόνους δουλειάς, επιθυμίας, πίστης, υπομονής και τόλμης» δηλώνει στο «Κ» η ηθοποιός Κατερίνα Μισιχρόνη.

Στην Πέννυ Κροντηρά

Μια δυναμική και ταλαντούχα καλλιτέχνις που συνεχώς θέτει νέες επαγγελματικές προκλήσεις στον εαυτό της όπου σε συνδυασμό με την εξωτική και συνάμα φινετσάτη ομορφιά της δύσκολα την προσπερνάς.

Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με την υποκριτική;

Σε κάποιο σημείο ένιωσα ότι εκτός από τη σωματική φωνή, χορεύτρια ούσα, επιθυμώ ως καλλιτέχνης να γνωρίσω και το λόγο. Νομίζω ότι αυτή η συνειδητοποίηση με οδήγησε στην απόφασή μου να ασχοληθώ και με την υποκριτική.

Τι θαυμάζεις στο χώρο;

Θαυμάζω τους φωτεινούς ανθρώπους, χωρίς κόμπλεξ, αυτούς που είναι γενναιόδωροι στην ψυχή, που τους αρέσει να συν-εργάζονται καθώς και τους τίμιους και συνεπείς εργοδότες.

 

Ψυχολογία, χορός, υποκριτική… πώς συνδυάζονται μεταξύ τους;

Αισθάνομαι ότι και οι τρεις αυτοί τομείς περιέχουν κώδικες, διαφορετικούς ο καθένας, που ωστόσο όλοι εκφράζουν και οδηγούν στην ίδια πρωταρχική ανάγκη: τη σφοδρή επιθυμία μου για επικοινωνία.

Ποια τα επαγγελματικά σου σχέδια;

Στις 6 Ιανουαρίου ξεκινάμε στο «Χώρος» θέατρο την παράσταση  «θα πεθάνω αν πεθάνεις» σε σκηνοθεσία Έλενας Πέγκα. Θα ακολουθήσουν 5 παραστάσεις στη Θεσσαλονίκη στο θέατρο «Αυλαία» και λίγες ακόμη στην Καβάλα.

 

Πες μου λίγα λόγια για το ρόλο σου;

Σε αυτήν την παράσταση ενσαρκώνω την Αυρηλία. Ένα νέο κορίτσι με έντονα συναισθήματα, γρήγορο ρυθμό και πολλές αντιφάσεις. Ένας δύσκολος αλλά και πολύ γεμάτος κατά τη γνώμη μου ρόλος.

 

 Το έργο αφορά την αθωότητα των νέων ανθρώπων. Θεωρείς ότι μπορεί να προστατευτεί ή έχει χαθεί;

Εξαρτάται από το ποσό ικανός ή δουλεμένος είναι κάποιος ούτως ώστε να μπορέσει ουσιαστικά να αυτοπροστατευθεί. Δεν είναι εύκολο να διατηρήσεις την ουσιαστική αθωότητα, μια καθαρή καρδιά καθώς μεγαλώνεις αλλά πιστεύω ότι μέσα από προσωπική δουλειά, είναι εφικτό και θαυμάσιο.

«Προδοσίες», πώς είναι η συνεργασία με τους συντελεστές;

Πολύ καλή! Παρότι οι συνθήκες της συγκεκριμένης δουλειάς είναι πολύ εντατικές, υπάρχει πάντα το στοιχείο της χαράς και της αλληλοεκτίμησης στη συγκεκριμένη δουλειά.

 

Είσαι και επιχειρηματίας… παράγεις και εξάγεις ελαιόλαδο. Θα μπορούσες να αφήσεις το χώρο της υποκριτικής;

Μου αρέσει πολύ να κάνω τα πράγματα αλληλοσυμπληρωματικά, οπότε η απάντηση είναι όχι.

Απομυθοποιώντας το χώρο σε Ελλάδα και Αμερική, ποια τα συμπεράσματα;

Το συμπέρασμα, ανεξαρτήτως εδάφους, είναι το ίδιο. Το πώς θα διαμορφώσεις τη ζωή σου είναι καθαρά προσωπική δουλειά και απαιτεί τόνους δουλειάς, επιθυμίας, πίστης, υπομονής και τόλμης.

Τι σε φόβισε περισσότερο στο αμερικάνικο όνειρο; Υφίσταται;

Ίσως ο εαυτός μου. Αναμετρήθηκα αρκετά μαζί του, άλλες φορές ήταν ευχάριστο και αποκαλυπτικό και άλλες πάλι επώδυνο. Όλα τα όνειρα υφίστανται αρκεί να τα πιστέψεις και να έχεις την επιθυμία και την αντοχή να τα υποστηρίξεις και να μην τα εγκαταλείψεις.

Μπορείς να πεις κάποια από τις αναμετρήσεις που είχες ή τις δυσκολίες που αντιμετώπισες;

Μια από τις μεγαλύτερες δυσκολίες που αντιμετώπισα ήταν το ότι βρέθηκα ξαφνικά σε ένα τόσο διαφορετικό κοινωνικό, επαγγελματικό και καλλιτεχνικό σύστημα, όπως το αμερικανικό. Για να μπορέσω να ενταχθώ και να προσαρμοστώ στο συγκεκριμένο περιβάλλον έπρεπε να αλλάξω πολλά πράγματα στον τρόπο σκέψης μου, στην οπτική που έβλεπα μέχρι τότε τα πράγματα αλλά και να ενδυναμώσω το μυαλό και την ψυχή μου. Και φυσικά, το γεγονός ότι τους πρώτους μήνες δεν είχα δουλειά ήταν δύσκολο, πολύ. Ούσα όμως σε απόσταση αυτή τη στιγμή, αναγνωρίζω το ποσό πολύτιμο είναι τελικά να προκαλείς, με στόχο την εξέλιξη, τον εαυτό σου. Ειλικρινά είναι ένα ανεκτίμητο ταξίδι.

 

Ως άνθρωπος λειτουργείς κυρίως με το συναίσθημα ή τη λογική;

Ακούω σχεδόν πάντα το συναίσθημά μου, τουλάχιστον το αναγνωρίζω. Νομίζω ότι κάποια χρόνια πριν ήμουν πολύ πιο παρορμητική, τον τελευταίο καιρό μαθαίνω πως να εντάσσω και τη λογική στις αποφάσεις μου χωρίς όμως να απομακρύνομαι από την καρδιά μου.

 

Δουλειά και προσωπική ζωή… πώς τα ιεραρχείς;

Δίνω μεγάλη βαρύτητα και σημασία στην προσωπική μου ζωή. Πιστεύω πολύ τόσο στον έρωτα όσο και στη φιλία, οπότε προτεραιότητά μου είναι να έχω πρώτα υγιείς ανθρώπινες διαπροσωπικές σχέσεις και τα υπόλοιπα έπονται! Θέλω να είμαι παρούσα για τους ανθρώπους που νοιάζομαι και αγαπώ. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά!

Μια μέρα εκτός δουλειάς πώς είναι για εσένα;

Με βόλτες, σινεμά, μουσική, σιωπή, βιβλία και αγαπημένους φίλους.

 

Τι θα άλλαζες στον τρόπο που ζεις αν ήταν δυνατό;

Θα ήθελα να είχα τη δυνατότητα για μεγαλύτερες παύσεις. Κάποιες  φορές να διαχειρίζομαι λίγο καλύτερα το χρόνο μου.

 

Ρεαλίστρια ή ιδεαλίστρια; Ποια η εικόνα της γυναίκας το 2017;

Δεν ξέρω ποια ακριβώς είναι η εικόνα της γυναίκας του 2017, μπορώ όμως να απαντήσω ποια πρωταρχικά στοιχεία θαυμάζω σε μια γυναίκα διαχρονικά: τη γενναιοδωρία, το ψυχικό εύρος και σθένος, την ευγένεια και κατά συνέπεια την κομψότητα, την τρυφερότητα, την κατανόηση και το χιούμορ που συνεπάγεται η συναισθηματική νοημοσύνη.

Ποιοι οι στόχοι και τα όνειρά σου;

Στόχος μου είναι να δημιουργώ τις συνθήκες που με εμπνέουν και με ικανοποιούν τόσο σε προσωπικό όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο. Να ψάχνω αφορμές για προσωπική εξέλιξη και να φροντίζω να έχω τη δυνατότητα προσωπικών επιλογών.

 

Πώς νιώθεις ως πολίτης της χώρας εν μέσω κρίσης;

Σε κάποιες στιγμές παγωμένη, βαθιά λυπημένη, άλλες πάλι φορές με κυριεύει ένα αίσθημα ντροπής αλλά προσπαθώ πολύ να αντισταθώ σε αυτήν την «κατηφόρα» φροντίζοντας να κάνω το καλύτερο δυνατό πρώτα σε ατομικό και έπειτα σε συλλογικό επίπεδο