Ήρθε η ώρα του κέντρου

 Του Γιάννη Αντύπα

Ομολογώ ότι έχω υπάρξει οπαδός. Ομολογώ ότι ακόμη και σήμερα έχω προτιμήσεις. Αλλά, δεν αντέχω άλλο τον διχασμό. Δε μπορώ να κουβεντιάζω το 2017 για το πόσο κόστισαν τα έργα επί ΠΑΣΟΚ τη δεκαετία του 90′, πόσο πληρώσαμε τα χρυσά παιδιά της ΝΔ το 2004 και την λυπητερή του Γιάνη Βαρουφάκη το 2015.

Δεν ξεχνώ τίποτα, δεν σβήνω τίποτα, αλλά οφείλουμε επιτέλους να συζητήσουμε για το μέλλον.

Κουράστηκα από το «εμείς» και «εσείς». Τους… τεμπέληδες του δημοσίου και τους… κλέφτες του ιδιωτικού τομέα. Τους μπλε, τους πράσινους και τους κόκκινους. Πρέπει όλοι να δούμε ξανά τον ρόλο μας. Στη βάση προτεινόμενων λύσεων και όχι με θεωρίες για τη φύση των προβλημάτων.

Έχει έρθει η ώρα του κέντρου. Με την έννοια που έχει το κέντρο ως σημείο συνάντησης, όλων των τάξεων και όλων των ομάδων μιας κοινωνίας. Με την έννοια της μέσης οδού, της λύσης που θα συμφέρει όλους από λίγο. Και που όλοι θα χάνουν από κάτι. Καλή συμφωνία είναι αυτή που όλοι κάτι έχουν αφήσει πίσω τους όταν φεύγουν από το τραπέζι, λένε οι παλιοί έμποροι.

Πιστεύω ότι μπορούμε να συμφωνήσουμε στα βασικά:

Πρώτον, ότι πρέπει να πληρώνουν φόρους όλοι. Από το πρώτο ευρώ.

Δεύτερον, ότι για να έχουμε υγεία, συντάξεις και παιδεία όλοι, θα πρέπει να πληρώνουν όλοι.

Τρίτον, ότι για να έχουμε δρόμους, πρέπει όλοι να πληρώνουν. Όχι να πληρώνει ο φορολογούμενος της ΕΕ τα τούνελ των εθνικών μας οδών και εμείς εδώ να τους κάνουμε και κριτική.

Με άλλα λόγια, για να φθάσουμε στο όλοι πρέπει να περάσουμε από το εγώ. Να δει ο καθένας τις δικές του ευθύνες. Αλλιώς, πάντα θα μας φταίνε οι άλλοι. Καλό επιχείρημα για τα καφενεία, αλλά στη ζωή δεν οδηγεί πουθενά. Δεν φτιάχνει ούτε δρόμους, ούτε νοσοκομεία, ούτε σου πληρώνει τα εισιτήρια για τις διακοπές.

*Αναδημοσίευση από το Protothema.gr.