Η πνευματική αποστέωση του Έλληνα από τον κύριο Φίλη

«Πώς επιθυμούν την Ελλάδα του αύριο οι πρόσκαιροι διαχειριστές μιας αγανακτισμένης λαϊκής εντολής;»  Ας σταματήσουν ορισμένοι «επαμφοτερίζοντες πολιτικοί μεγαλόσχημοι» τα ιδεολογικά τους πειράματα εις βάρος των ναμάτων της Ρωμιοσύνης και του Έθνους, ερήμην της μεγάλης πλειοψηφίας του κυρίαρχου Λαού

 

Του Γρηγόρη Καλοκαιρινού

 

Όλες τις δυσκολίες που βρήκε διαχρονικά στο δρόμο της η Ρωμιοσύνη, τις αντιμετώπισε με καρτερία, σύνεση και επιστροφή στις ακλόνητες ρίζες της, από τις οποίες, όποτε απομακρυνόταν, ήταν προδιαγεγραμμένη πάντα η πολυδιάστατη κατηφόρα της. Είχε, έχει και θα έχει όμως ες αεί ο Ρωμιός μπουντέλια προαιώνια να τον στηρίζουν, τα οποία, όταν τα αναζητήσει και επιστρέψει σε αυτά, μετά τα μύρια κατά καιρούς λάθη του, τον αναβαπτίζουν. Χρειάζεται μόνον μια αποφασιστική «βαθιά βουτιά» στα νάματα της Πίστεως, της Παραδόσεως και της κραταιάς Ιστορίας του και φυσικά, στο σύνολο των Αξιών που περιέχουν, για να σταματήσει η κατρακύλα και να μπει ξανά στην ανηφορική πορεία των πεπρωμένων του. Στα δύσκολα συνέρχεται από «ευδαίμονας διαθέσεις», έριδες και πάθη, ανατάσσει εαυτόν και ορθοποδεί. Στα εύκολα τα κάνει μαντάρα.

 

Εδώ και μερικά χρόνια το Έθνος των Ελλήνων βρίσκεται και πάλι σε περιδίνηση και, ως εκ τούτου, σε κατηφόρα, για την οποία, αρκετοί ημεδαποί και αλλοδαποί ισχυρίζονται πως είναι, σχεδόν, χωρίς επιστροφή, επικεντρώνοντας το όλο πρόβλημα στα άθλια οικονομικά της Χώρας. Δεν έγινε από κανέναν -εκτός σπανίων περιπτώσεων που αγνοήθηκαν- προσπάθεια αναζητήσεως των ουσιαστικών λόγων οι οποίοι οδήγησαν στη σημερινή χρηματο-οικονομική εξαθλίωση. Συνδέουν τα πάντα οι… ειδήμονες , αποκλειστικά και μόνον με αριθμούς. Έχει δε «ιστορηθεί» και «εξυφανθεί» εντέχνως και σκοπίμως στην ψυχοσύνθεση του Λαού αυτή η λεηλασία που υφίσταται, κατά μοναδικό τρόπο από εκείνα τα κέντρα που επιθυμούν να κάνουν δικό τους τσιφλίκι την Ελλάδα. Έτσι, από τον πρώτο έως τον έσχατο των πολιτών, έχουν πειστεί, ότι το ζήτημα εστιάζεται μόνον στα ελλειμματικά Ταμεία του Κράτους και στα άδεια πορτοφόλια πλέον των περισσοτέρων Ελλήνων. Κανείς δεν πάει τη σκέψη του λίγο πιο πέρα. Δεν ψάχνει το γιατί και πώς φθάσαμε στην τραγική κατάσταση να ξεπουλάμε τον Τόπο μας έναντι πινακίου φακής.

ΗΘΙΚΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ Η ΚΡΙΣΗ

Και όμως, το πρόβλημα δεν είναι οικονομικό. Η καταβαράθρωση της οικονομίας μας είναι αποτέλεσμα ηθικής και όχι οικονομικής κρίσεως. Επί τουλάχιστον τέσσερις δεκαετίες, έχει αρχίσει σταδιακώς το «ξήλωμα» των συνιστωσών εκείνων που συναποτελούν τη συνισταμένη του ιστορικού ήθους της Φυλής των Ελλήνων από αρχαιοτάτων χρόνων. Και οι συνιστώσες αυτές, οι οποίες έχουν διαμορφωθεί κατά το μακραίωνο διάβα της Ρωμιοσύνης, είναι η Ελληνική Παιδεία, η γνώση της Ιστορίας που διδάσκει και καθοδηγεί όλες τις γενιές και οι απλές Ορθόδοξες Πατερικές πνευματικές παρακαταθήκες. Μέσα από τη μελέτη και όχι από την απλή επιφανειακή ανάγνωσή τους, αναδύονται αξίες μοναδικές και αποκαλύπτονται υγιείς και καρποφόροι τρόποι Ζωής. Φρόντισαν όμως «κάποιοι» διά της μεθόδου της «σαλαμοποιήσεως», σιγά-σιγά, αθόρυβα και μεθοδικά, να αποστεώσουν τη νεολαία από τον πνευματικό πλούτο που έχει κληρονομήσει και να επικεντρώσουν το ενδιαφέρον της στην τεχνική και επιστημονική επαγγελματική γνώση, πείθοντας, ειδικά μετά την μεταπολίτευση, γονιούς και παιδιά, πως μοναδικό μέλημά τους θα πρέπει να είναι η επαγγελματική αποκατάσταση, η οποία και θα τους αποφέρει και τα ανάλογα οφέλη, έτσι ώστε να έχουν μπροστά τους μια «λαμπερή» ζωή. Πέτυχαν με αυτόν τον τρόπο, να εξοστρακίσουν κάθε πνευματικό εφόδιο που θα ήταν απολύτως αναγκαίο για να στεριώσουν οι νέες γενιές μια πραγματικά επιτυχημένη και συγχρόνως όμως, ευτυχισμένη ζωή.

ΑΠΟΣΤΕΩΝΟΥΝ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΞΙΕΣ

 

Περιττά λοιπόν τα Κλασσικά Κείμενα, περιττός ο Όμηρος, περιττός ο Θουκυδίδης, περιττά τα μηνύματα περί Ελευθερίας της Αντιγόνης, γιατί επιθυμούν και οι «μέσα και οι έξω» να διαφεντεύουν έναν άβουλο λαό. Η γνώση γύρω από τέτοια θέματα είναι επικίνδυνη για τα συμφέροντά τους. Περιττή η εμβάθυνση στην ιστορική σημασία των Θερμοπυλών, του Μαραθώνα, της Σαλαμίνας. «Κακά» παραδείγματα για τον Λαό, γιατί οι Έλληνες δεν πρέπει πια να φυλάσσουν την πατρίδα τους με τόση θέρμη. Δεν το… επιτρέπει η «παγκοσμιοποίηση». Για Βυζάντιο, σχεδόν ούτε λέξη. Έπρεπε να εμφανιστεί ένας ξένος, ο σερ Στίβεν Ράνσιμαν, για να κάνει παγκόσμιο κτήμα γνώσεως τη Βυζαντινή Ιστορία. Γνώση επίσης απόμακρη τα Δερβενάκια, το Μανιάκι, οι ναυμαχίες Μιαούλη και Κανάρη, η Μπουμπουλίνα, ο Υψηλάντης και, κυρίως, ο Κολοκοτρώνης. Σε κανένα από τα ανύπαρκτα ιστορικά σχολικά …εγχειρίδια δεν συμπεριλαμβάνεται η συγκλονιστική ομιλία προς τους νέους του Γέρου του Μοριά στην Πνύκα, στις 8 Οκτωβρίου 1838.

 

Μήπως όμως πληροφορούνται οι νεοέλληνες για το πώς υπερδιπλασιάστηκε η Ελλάδα το 1912 – 13; Για το Καλπάκι, το Πόγραδετς, την Κορυτσά, το Ρούπελ; Γνωρίζουν επί της ουσίας τα χριστιανικά μηνύματα για τον άνθρωπο; Στα σχολεία μας αυτά αποτελούν …επιβαρυντικές για τον μαθητή γνώσεις, οι οποίες του αποσπούν ενδιαφέρον και χρόνο από τη ζητουμένη ύλη των πανελληνίων εξετάσεων, που θα τον οδηγήσουν σε μια στείρα γνώση συγκεκριμένης επιστήμης, με στόχο την επαγγελματική του αποκατάσταση. Από πνεύμα και ψυχή που είναι απαραίτητο να συνυπάρχουν και να συνοδοιπορούν σε μια υγιά ανθρώπινη κοινωνία, δεν γίνεται εδώ και δεκαετίες, ούτε λόγος. Γιατί το «κράμα» της επαγγελματικής και πνευματικής γνώσεως δημιουργεί ικανούς και ταυτόχρονα σκεπτόμενους πολίτες.

ΤΑ «ΞΕΝΑ ΑΟΡΑΤΑ ΜΥΑΛΑ»

Το κακό είναι ότι στην πνευματική αποστέωση του Ρωμιού, δεν έχουν συμβάλει μόνον «ξένα αόρατα μυαλά», αλλά και ντόπια, με κυρίαρχα εκείνα πολιτικών, όλων των κομμάτων και ιδεολογικών αποχρώσεων. Είτε από αγνωσία, είτε από αδιαφορία, είτε από εξωτερικές επιδράσεις, είτε, τέλος, από ιδεοληψίες και αγκυλώσεις, έβαλαν οι περισσότεροι το λιθαράκι τους στην σημερινή κατάντια της Ελληνικής Παιδείας.

 

Από το 1974 μέχρι σήμερα, λίγοι ήσαν οι υπουργοί με θετική ή ουδέτερη προσφορά. Οι πολλοί, εκούσια ή ακούσια, τα έφεραν όλα στο πλην μηδέν. Μια μικρή αναφορά σε δύο χαρακτηριστικά αλλά και σημαντικότατα παραδείγματα:

– Στη Γαλλία για να εγκρίνουν οι πνευματικές – εκπαιδευτικές αρχές την ένταξη στο γαλλικό λεξικό μίας λέξεως, ενδέχεται να περάσουν και 20 χρόνια. Σε ένα βράδυ στην Ελλάδα ο καθόλα ευπρεπής Γεώργιος Ράλλης, ως υπουργός Παιδείας, πιεζόμενος από την ανάλογη αντιπολιτευτική προπαγάνδα, εξοστράκισε τα Αρχαία Ελληνικά και την καθαρεύουσα γλώσσα από τα σχολειά μας, δηλώνοντας μάλιστα με ύφος στομφώδες: «Σήμερα κηδεύουμε την καθαρεύουσα»!!! Ενώ έπρεπε να πει: Σήμερα κηδεύουμε το μέλλον της Ελλάδος.

– Ως υπουργός Παιδείας στην κυβέρνηση του πατέρα του, ο κ. Γιωργάκης Παπανδρέου, είχε δηλώσει: «Είμαι υπέρ της ήσσονος προσπαθείας των μαθητών». Όταν επομένως ο καθ΄ ύλην υπεύθυνος προτρέπει τον μαθητικό κόσμο να μελετά λιγότερο για να μην …κουράζεται, τα λόγια περιττεύουν. Το νεαρό παιδί, τι θα πράξει μετά από τέτοιες «συμβουλές»;

Ο ΣΗΜΕΡΙΝΟΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

 

Ακολουθώντας ακόμη πιο ακραίες επιλογές ο σημερινός υπουργός Παιδείας κ. Νίκος Φίλης, εμφανίζεται ισοπεδωτικός και απόλυτος. Οι μεταρρυθμίσεις που προτείνει, εάν τελικώς εφαρμοστούν, θα αποτελέσουν ταφόπλακα για την πνευματική ελληνική Παιδεία, την Ιστορία και την Παράδοσή μας. Είναι ένας περίεργος άνθρωπος με γνωστές ιδεοληψίες. Από τη μία θέλει να σταματήσει η προσευχή στα σχολεία, καθώς και ο εκκλησιασμός των ελληνοπαίδων μαθητών. Ζήτησε μάλιστα να ξεκρεμαστούν από τις σχολικές αίθουσες τα εικονίσματα. Και από την άλλη, ξεπερνώντας τον τυπικό ρόλο του υπουργού και Θρησκευμάτων, συμμετέχει άδοντας ηχηρά, όποτε επισκέπτεται Ορθόδοξη Εκκλησία. Δεν παρευρίσκεται απλώς ως οφείλει. Συμμετέχει ενεργά!!! «Φως ιλαρόν…» έψαλε με στεντόρεια φωνή ο κ. υπουργός, κατά την πρόσφατη τελετή επαναλειτουργίας του Μητροπολιτικού Ναού των Αθηνών. Μένουν ενεοί όσοι τον ακούνε, γιατί φαίνεται να γνωρίζει άριστα Ύμνους, τροπάρια και άλλα, ενώ είναι γνωστές οι ιδεολογικές εμμονές που τον ακολουθούν. Πρόκειται περί διχασμένης ψυχής; Δεν μπορεί να κουβαλάει στο DNA του τόσο σημαντικό πλούτο, ίσως και από παιδικά κατάλοιπα και να επιζητεί ταυτόχρονα, με κάθε τρόπο, να τον στερηθεί αυτόν τον πλούτο η σημερινή νεολαία της Πατρίδος μας. Είναι ένα θέμα που θα πρέπει να απασχολήσει και τον ίδιο, άλλα και τον κ. Τσίπρα.

 

Έχει αντιληφθεί ο κ. Φίλης, πως με το «έργο» του στο κορυφαίο υπουργείο που του έχει ανατεθεί, προσπαθεί να ακυρώσει την Ορθόδοξο Πίστη, την Ιστορία, τις Αξίες αιώνων και εξ αυτών, την Παράδοση ολοκλήρου του Ελληνισμού; Γνωρίζει, πως η κατάργηση του εκκλησιασμού, της σχολικής Προσευχής, των Θρησκευτικών μαθημάτων, καθώς και η απαγόρευση των παρελάσεων κατά τις Εθνικές Εορτές, αυτό και μόνον προοιωνίζουν, και μάλιστα, τάχιστα; Τόσο σοβαρές, καθοριστικές αποφάσεις ανήκουν αποκλειστικά και μόνον στον ελληνικό Λαό. Επομένως, τα όσα πράττει ένα μέλος μιας κυβερνήσεως που συγκέντρωσε ένα ποσοστό του μισού περίπου Λαού το οποίο προσήλθε στις κάλπες, δεν έχει κανένα δικαίωμα να παίζει επικίνδυνα παιχνίδια με το μέλλον μιας πονεμένης Πατρίδος. Η πρόσφατη Βουλή των Εφήβων, ελπίζουμε εξάλλου, πως κάτι θα δίδαξε στον κ. Φίλη. Εάν όμως νομίζει ότι τους νεαρούς βλαστούς της χώρας τους κάλυψαν οι απαντήσεις του, είναι μακριά νυχτωμένος. Γι΄αυτό και έσπευσαν εξάλλου να τον προστατεύσουν κομματικές «φωνούλες», χαρακτηρίζοντας τα άδολα αυτά παιδιά, σαν …δεξιάκια… Ντροπή ! Η Ορθοδοξία, η Πατρίδα, η Παράδοση, η Ιστορία του Έθνους, δεν ανήκουν σε κόμματα και ιδεολογικά μορφώματα και δεν έχουν βεβαίως ταμπέλες. Μία και μοναδική είναι η ταμπέλα τους και γράφει: ΛΑΟΣ.

Η «ΚΑΤΑΛΗΨΗ» ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ

 

Ολοκληρώνουμε με άλλη μία αχαρακτήριστη ενέργεια του κ. Φίλη, η οποία χρεώνεται και στην ανυπαρξία Εθνικής Εξωτερικής Πολιτικής. Ασφαλώς, ο κάθε υπουργός και Θρησκευμάτων, μπορεί και πρέπει όταν απαιτείται, να επισκέπτεται ευκτηρίους οίκους θρησκευτικών μειονοτήτων που βρίσκονται στην Ελλάδα. Όμως, όταν έχει ειβάλει ο Ιμάμης στην Αγιά Σοφιά, η επίσκεψη του κυρίου υπουργού σε τέμενος κατά την τελετή λήξεως του ραμαζανιού, όχι μόνον προκλητική για τον Λαό μας είναι, αλλά δείχνει και την αδιαφορία της εξωτερικής μας πολιτικής, ή την ανευθυνότητα. Φαντάζεται ο κ. Φίλης, τι θα γινόταν, εάν ένας ορθόδοξος κληρικός έμπαινε σε τζαμί της Θράκης μας και τελούσε Θεία Λειτουργία;

 

Τα επιχειρήματα δε, των διαφόρων ομοϊδεατών του υπουργού Παιδείας για προσπάθεια να εκλείψει η μισαλλοδοξία, είναι κάλπικα. Σε πολλές από τις λεγόμενες εκσυγχρονισμένες ευρωπαΐκές χώρες, απαγορεύεται η μαντίλα που φορούν οι μουσουλμάνες. Στην Ελλάδα κυκλοφορούν ελεύθερα και κανείς δεν ενοχλείται. Όσο για τους αλλοθρήσκους ή αθέους μαθητές, ας μην προσέρχονται στους ναούς και ας μην προσεύχονται. Είναι απόλυτο δικαίωμά τους. Όχι όμως γι΄αυτούς, να στερούνται τα παιδιά μας τον εκκλησιασμό, την προσευχή και τις εθνικές παρελάσεις.

 

Το συμπέρασμα λοιπόν από τα όσα αναφέρθηκαν, βγαίνει αβίαστα: Η απομάκρυνση επί 40 και πλέον χρόνια από τις ρίζες της Ρωμιοσύνης, μας αποστέρησε τις πνευματικές και ιδεολογικές αξίες αιώνων, οδηγώντας μας σε ηθική σήψη. Έτσι κυριάρχησε του Πνεύματος η Ύλη, με αποτέλεσμα την θεοποίηση του χρήματος. Και αυτές οι …θεοποιήσεις είναι βραχύβιες και έχουν οδυνηρές συνέπειες…