Ειδησεογραφικό site

Ο καλός ο κακός και ο δήθεν ανίκητος …σουλτάνος

88

Γράφει ο Λεωνίδας Τσίπης Κάθε εβδοµάδα

ο θεατρικός συγγραφέας Λεωνίδας Τσίπης

σχολιάζει µε τον δικό του τρόπο καυτά θέµατα της επικαιρότητας

 

 

Ο ΚΑΛΟΣ

 

Μπήκαμε στον Υδροχόο και εφύγαν οι Ιχθείς.

Μπήκαμε σ’ άλλον αιώνα, κι άνθρωπε, ό,τι κι αν πεις,

και σε ό,τι είχες ελπίσει για τη νέα εποχή

τώρα βλέπεις ότι μόνο με νηστεία, προσευχή

δεν αλλάζει αυτός ο κόσμος! Δεν αλλάζει ο ντουνιάς!

Δικαιώνεται όπως πάντα ο ληστής και ο φονιάς.

 

Ξέρω, είναι καλοκαίρι… Ξέρω, πρέπει να γελάμε…

Κι όχι να ‘χουμε χειμώνα κι όλοι να μοιρολογάμε.

Μα όταν βλέπουμε τριγύρω ρημαγμένες χώρες πάλι

όπως είναι η Τουρκία που δε σήκωσε κεφάλι,

και εβγήκανε στους δρόμους τανκς και μ’ όπλα στρατιώτες

κι ο Ερντογάν τους στρατηγούς του θα εκτελέσει σαν προδότες

τότε ετούτος ο αιώνας με τις παγκοσμιοποιήσεις

θα ‘ναι αιώνας ρημαγμένος και χωρίς να δίνει λύσεις.

 

Όταν χούντες μες στους δρόμους επιβάλλουνε το νόμο

τότε βγαίνει απέναντί τους ο λαός μέσα στο δρόμο

και τα τανκς τα σταματάει με το σώμα του και πάλι

κι ο μεσαιώνας γυρίζει στην παγκόσμια παραζάλη.

 

Και στη Νίκαια, στη Γαλλία, σε γιορτή δημοκρατίας,

θερμοκέφαλοι, χαμένοι από μυαλό, φαιάς ουσίας,

κάτω απ΄ το μηδέν και βάλε, ήτοι απάνθρωποι λοιπόν,

έρχονται κι αυτοί σα ζόμπι κάπου απ’ το παρελθόν

και σκοτώνουν τον κοσμάκη που ανέμελα γιορτάζει

και με φορτηγό-ψυγείο έρχεται και τους ρημάζει.

 

Επιστρέψαμε και πάλι μ’ όλο αυτό το σκοτωμό

στου Μεσαίωνα τους χρόνους, μέσα στο σκοταδισμό.

Κι όσοι είχανε πιστέψει σε μιλένιουμ στον κόσμο,

με γεράνια, με λουλούδια, με βασιλικό και δυόσμο,

τώρα τούτα τα λουλούδια τα αφήνουν στους νεκρούς,

θύματα τρομοκρατίας μες στους δύσκολους καιρούς.

 

Θα ‘θελα συμπατριώτες, εγώ ως άνθρωπος καλός,

να ευχηθώ τώρα σε όλους «ευτυχία», μα δυστυχώς,

έχουμ’ ένα καλοκαίρι τόσο απρόσμενα θερμό

και υπομονή συστήνω μες στο δύσκολο καιρό.

 

Μακριά από μας αυτά… Μακριά από μας η βία…

Κι οι Έλληνες που κουβαλάν μια τέτοια ιστορία,

πάντα πιστεύουν στο καλό… Δεν σηκώνουν αστεία.

Γιατί εδώ γεννήθηκε παιδιά, η Δημοκρατία.

 

 

 

Ο ΚΑΚΟΣ

 

Ε ρε, τι έγινε ξανά! Μες στην Τουρκία τρέλα!

Από την Πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλα!

Τανκς, στρατιώτες, στρατηγοί, με αστέρια εις τους ώμους,

εβγήκαν πάλι παγανιά στους τούρκικους τους δρόμους.

Χούντα και άγιος ο Αλλάχ, παντού «αμάν, αμάν»,

και την κοπάνησε ξανά ο κύριος Ερντογάν!

 

Μα μόλις εμαγκώσανε στρατιώτες ο λαός

ο Ερντογάν εγύρισε πολύ πιο στιβαρός!

Και τώρα απ’ το μέγαρο το παίζει ο ματσαράγκας,

δήθεν πάλι σουλτάνος, ανίκητος και μάγκας!

 

Δημοκρατία έχουνε οι γείτονες βεβαίως,

αλλά ο Σουλτάνος το κανε φέουδο τελευταίως.

Και κάποιοι θερμοκέφαλοι και με στολές κοράκια

ορμίσανε για να τον φαν’, τα μικρο-λοχαγάκια.

Μα είναι γάτα ο Ερντογάν και βρήκε πάλι λύση

και τώρα είναι έτοιμος να… οθωματοποιήσει,

όλους αυτούς τους άμυαλους που η εξουσία λούζει

και θα τους κάνει μάγκες μου ο κ…ος τους να τσούζει!

 

Κι ο ISIS ξαναχτύπησε στη Νίκαια και πάλι!

Ρε τι επάθανε αυτοί οι φίλοι μας οι Γάλλοι!

Πάλι θρηνούνε θύματα… Μας φαίνεται σαν ψέμα,

κι η Νίκαια πλημμύρισε τους δρόμους από αίμα.

 

Τι καλοκαίρι και αυτό! Το λέω με τόση πίκρα!

Κρίμα, γιατί θα γκρίνιαζα μονάχα για τον Τσίπρα!

Καλύτερα να τα σουρνα σε Φίλη, Τσακαλώτο,

παρά σ’ αυτά τα θέματα του ζόφου, ρε γαμώτο!

 

Όχι, δεν είμαι ρε κακός, μα στεναχωρημένος!

Καταβάθος ευαίσθητος πολίτης ο καημένος!

Γι’ αυτό συμπατριώτες μου χωρίς διόλου να φταίμε,

μακριά από μας τώρα όλα αυτά, μακριά από μας να λέμε!

Μονάχα η ζέστη ας μας χτυπά! Μονάχα σαραντάρια!

Σ’ αυτήν εσυνηθήσαμε, είμαστε παλικάρια!

Πηγαίντε ρίξ’τε μια βουτιά κι η σκέψη μη σας πρήζει,

αφήστε μόνη της τη γη, μονάχη να γυρίζει!

 

Υ.Γ.: Τώρα την ύστατη στιγμή εβγήκε μία φήμη

ότι το πραξικόπημα πνίγηκε πριν να γίνει!!

Γιατί ήταν πραξικόπημα «μαϊμού», αμάν, αμάν,

αυτό το ξέρει μόνο ο Αλλάχ κι ίσως ο Ερντογάν!

 

Τα σχόλια είναι κλειστά.