Η ΝΔ άλλαξε σελίδα

Του Σπύρου Γκουτζάνη

Η καθαρή νίκη του Κυριάκου Μητσοτάκη σηματοδοτεί αλλαγή σελίδας στη ΝΔ, καθώς συνιστά ήττα όχι μόνο του Βαγγέλη Μεϊμαράκη αλλά και του Κώστα Καραμανλή που ενεπλάκη ενεργά και του καραμανλισμού.

Το πιο αντιπροσωπευτικό στιγμιότυπο της μακράς προεκλογικής αντιπαράθεσης ήταν η κοινή φωτογραφία των τριών, Κυριάκου Μητσοτάκη, Απόστολου Τζιτζικώστα και Άδωνι Γεωργιάδη, από τα Θεοφάνεια στην συμπρωτεύουσα: τρεις πολιτικοί της νεότερης γενιάς που συνασπίστηκαν και εξέφρασαν το αίτημα για ανανέωση και σκληρή αντιπολίτευση στον Αλέξη Τσίπρα, ενάντια στον Βαγγέλη Μεϊμαράκη που εξέφραζε την καραμανλική παράδοση του κόμματος και την συναινετική και μετριοπαθή αντιπολιτευτική διάθεση απέναντι στην κυβέρνηση.

Για να βγει αυτό το αποτέλεσμα συνέβαλλαν πολλά. Κατ αρχήν αυτή καθεαυτή η μακρά προεκλογική περίοδος στην οποία ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης έκανε αρκετά λάθη και απογοήτευσε την κομμματική βάση. Επίσης, ότι η καραμανλική πτέρυγα θέλησε να φρενάρει τις εξελίξεις και να μεταθέσει την ανανέωση σε δεύτερο χρόνο. Έτσι δεν επέλεξε ένα νέο πρόσωπο να την εκφράσει και ακολούθως διχάστηκε από την σκληρή αναμέτρηση του πρώτου γύρου με τον Απόστολο Τζιτζικώστα. Από την ενδοκαραμανλική αντιπαράθεση του πρώτου γύρου βγήκε κερδισμένος ο Κυριάκος Μητσοτάκης που τελικώς με έξυπνες κινήσεις πήρε μαζί του τους ψηφοφόρους και την δεύτερη Κυριακή. Ο δε Κυριάκος Μητσοτάκης μπορεί ακόμη να μην έχει πείσει για τα ηγετικά του προσόντα, σίγουρα όμως έδειξε ότι είναι ένας πολιτικός της νέας γενιάς με καθαρό εκσυγχρονιστικό λόγο και σαφείς θέσεις, με επιμονή, συνέπεια και εργατικότητα.

Εάν τα πράγματα πάνε όπως δείχνουν είναι η πρώτη φορά που ο νεοφιλελευθερισμός, που εκφράζει ο κ. Μητσοτάκης όσο κι αν το αρνείται, γίνεται κυρίαρχη άποψη σε ένα μεγάλο κόμμα. Εκ πρώτης άποψης ο Αλέξης Τσίπρας θα προτιμούσε τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη και την συναινετική αντιπολίτευση που θα του ασκούσε. Σε δεύτερη ανάγνωση το νεοφιλελεύθερο και νεοσυντηρητικό πλαίσιο του Κυριάκου Μητσοτάκη που ενισχύεται και από τους δεξιούς που τον έχουν πλαισιώσει, τον Άδωνι Γεωργιάδη τους σαμαρικούς και τον ίδιο τον πρώην πρωθυπουργό, βοηθά τον ΣΥΡΙΖΑ να εμφανιστεί ως ο μόνος πόλος του πολιτικού συστήματος που ακόμη και με μνημονιακή πολιτική διαθέτει κοινωνική ευαισθησία και μεριμνά για τα συμφέροντα των αδυνάτων. Ο κ. Μητσοτάκης εκφράζει μία ελίτ που έχει συνταχθεί με την μνημονιακή αναδιάρθρωση της οικονομίας και της κοινωνίας και με τις έξωθεν δυνάμεις που πιέζουν την χώρα προς αυτή την κατεύθυνση. Το να αποκτήσει εκ των υστέρων κοινωνική ευαισθησία μάλλον είναι αδύνατο. Μπορεί όμως να γίνει η ΝΔ πόλος έλξης όλων των διάσπαρτων νεοφιλελεύθερων δυνάμεων από το Ποτάμι μέχρι το ΠΑΣΟΚ και να βρουν οι εκτός χώρας έναν αξιόπιστο και δικό τους συνομιλητή.

Μέσα από αυτό το πρίσμα μπορεί ο κ. Μητσοτάκης να εξέφρασε την ανάγκη ανανέωσης του κόμματος και τα αντιαριστερά και “αντί-τσιπρικά” αισθήματα της ΝΔ, ωστόσο δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι με τον νεοφιλελεύθερο λόγο, δίχως τα κοινωνικά στοιχεία της λαϊκής δεξιάς, θα διατηρήσει ένα μεγάλο κόμμα σε τροχιά εξουσίας.

Αναδημοσίευση από protothema.gr