Οι μάσκες έπεσαν

Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου

Τι είπε η ΕΛΣΤΑΤ; Αυτό που γνωρίζουμε όλοι. Αυτό που πραγματικά συμβαίνει στην ελληνική οικονομία και που προσπαθούν να «μεταμφιέσουν» σε ανάπτυξη και σε success story οι ευκαιριακές αποδόσεις μίας πολιτικής που καταστρέφει μέρα με την ημέρα την αγορά, την επιχειρηματικότητα, την κοινωνία. Η ύφεση που ανακοινώθηκε στο δ’ τρίμηνο του 2016 διάλυσε το κυβερνητικό παραμύθι.

Το εντυπωσιακό βέβαια της υπόθεσης είναι ότι ο Αλέξης Τσίπρας λίγες ώρες μόλις νωρίτερα από το «χαστούκι» μέσω ΕΛΣΤΑΤ θριαμβολογούσε για την επιστροφή της χώρας σε ρυθμούς ανάπτυξης. Τώρα όμως το σενάριο δεν βγαίνει. Δεν συνεκτίμησε, ίσως λόγω άγνοιας, ίσως λόγω επιπολαιότητας, ίσως λόγω κακής πληροφόρησης, ότι τα τρυκ, οι συγκυριακές εικόνες και η δημιουργική λογιστική, δεν μπορούν να αποδίδουν επί μακρόν. Και το χειρότερο δεν είναι ότι η ανακοίνωση της ΕΛΣΤΑΤ διέλυσε την πλασματική εικόνα. Το χειρότερο είναι εκείνο που έρχεται.

Γιατί η αποδόμηση του αναπτυξιακού σεναρίου δεν θα σταματήσει εδώ. Γιατί βρισκόμαστε ήδη σε μία χρονιά όπου η υπεραπόδοση για παράδειγμα των φόρων θα τεθεί υπό μεγάλη αμφισβήτηση. Η υπερφορολόγηση μπορεί προσωρινά να αποδίδει, όμως σε βάθος χρόνου γυρίζει μπούμερανγκ αφού εξαντλεί αγορά, επιχειρήσεις και πολίτες. Δείτε τι έγινε το περασμένο φθινόπωρο όταν αναγκάζονταν πολλοί να εξοφλούν την εφορία μέσω πιστωτικών καρτών!

Αυτό πολύ απλά σημαίνει ότι η φοροδοτική τους δυνατότητα εξαντλήθηκε. Κατέφυγαν στο έσχατο μέτρο. Επί της ουσίας δανείστηκαν και μάλιστα με εντελώς ασύμφορο επιτόκιο (όπως αυτό των πιστωτικών καρτών) για να ανταποκριθούν στις φορολογικές τους υποχρεώσεις. Πώς θα πληρώσουν την επόμενη φορά, όταν αυτή η δυνατότητα θα έχει ήδη εξαντληθεί; Τα όσα συμβαίνουν γύρω από το χαράτσι των ελεύθερων επαγγελματιών που αδυνατούν να ανταποκριθούν, δεν τους λέει κάτι; Η εκτόξευση των τραπεζικών επισφαλειών; Τα νέα λουκέτα;

Τα πράγματα δυστυχώς είναι απλά. Πέρα από τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ και ανεξάρτητα από τους ειδικούς παράγοντες που διαμόρφωσαν την εικόνα του δ’ τριμήνου. Η οικονομία αργοπεθαίνει υπό το βάρος των capital controls, της έλλειψης ρευστότητας, της υπερφορολόγησης, της δραματικής μείωσης της επενδυτικής δραστηριότητας, της ασφυκτικής και λάθος στοχευμένης υπερρύθμισης. Σχεδόν δεν υπάρχει πλέον Έλληνας που να μην χρωστά κάτι. Στην εφορία, στην τράπεζα, σε ασφαλιστικό ταμείο… Η κατάσταση είναι δραματική, η χώρα θυμίζει Τιτανικό που βυθίζεται και την ίδια ώρα η κυβερνητική ορχήστρα παίζει… σαν να μη συμβαίνει τίποτα.

Τι «θύμισε» η ανακοίνωση της ΕΛΣΤΑΤ; Τίποτε το περίεργο. Το αυτονόητο. Δεν εκπλήσσουν κανέναν τα περί ύφεσης. Σιγά μη νομίζαμε ότι βρισκόμαστε σε ανάπτυξη… Δεν χρειάζεται ούτε οικονομικό πτυχίο, ούτε μεταπτυχιακές σπουδές, ούτε καν ιδιαίτερη εξυπνάδα. Δηλαδή δεν την βλέπει κανείς γύρω του την ανεργία που δεν μειώνεται πλέον και εξακολουθεί να καλπάζει; Τους πεσμένους τζίρους σε εμπόριο και υπηρεσίες; Δεν ξέρει ο κάθε πολίτης πόσο του κοστίζει το προσωπικό του Μνημόνιο; Πόσο δύσκολα τα βγάζει πέρα μήνα με το μήνα;

Το κυβερνητικό αφήγημα ξεφτίζει μάλιστα σε μία κρίσιμη ώρα. Την ώρα που επιχειρείται να βρεθεί χρυσή τομή στη διαπραγμάτευση έναντι των πρόσθετων απαιτήσεων που προβάλλει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Το οποίο να θυμίσουμε όταν διαφώνησε με τα στοιχεία για την πορεία της ελληνικής οικονομίας, αντιμετώπισε με σχετική οργή και… χλεύη. Διότι για δικούς του βεβαίως λόγους είπε την αλήθεια… Αυτή που πονά…

 

ΠΗΓΗ: capital.gr