Οι έγκλειστοι της ενημέρωσης

Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου 

Αν δεν ήταν τραγικά προβληματική για μία χώρα που υποτίθεται ότι σέβεται τις δημοκρατικές διαδικασίες και τη διαφάνεια, η διαδικασία του διαγωνισμού για τις τηλεοπτικές άδειες θα μπορούσε να είναι ακόμη και κωμική. Κωμικοτραγική. Δεν έχει προηγούμενο σε έναν διαγωνισμό να μπορεί να παραμείνουν έγκλειστοι ακόμη και για 48 ώρες οι συμμετέχοντες.

Έχει χαρακτηρισθεί ο διαγωνισμός αυτός παρωδία, αλλά μάλλον είναι πολύ επιεικής όρος. Είναι μία τραγωδία για την δημοκρατία σε αυτή τη χώρα και μία πρωτοφανής καταστρατήγηση των κανόνων λειτουργίας της αγοράς από την αρχή μέχρι το τέλος. Από την ουσία της απολυταρχικού τύπου απόφασης ως προς τον αριθμό των αδειών, την αντισυνταγματική προκήρυξη του διαγωνισμού από την Βουλή και όχι από το ΕΣΡ, μέχρι τις τεχνικές ελλείψεις και το έλλειμμα στην πιστοποίηση της διαδικασίας.

Όμως αυτά που θα συμβούν στη Γραμματεία Ενημέρωσης αυτό το διήμερο είναι πραγματικά χωρίς προηγούμενο. Νοσηρά. Τέτοιο σενάριο και θεατρινισμός δεν μπορεί να φτιάχτηκε με γνώμονα τη διαφάνεια. Εκτός και αν αποτελεί κατάλοιπο γνώσης που μεταφέρεται και διαχέεται στους… «νοσταλγούς», από διαδικασίες άλλων εποχών σε άλλα καθεστώτα. Όσο πιο απλή και ξεκάθαρη είναι μία διαδικασία, τόσο μεγαλύτερη είναι η εγγύηση της διαφάνειάς της. Κάνεις έναν διαγωνισμό για να παραχωρήσεις ένα δημόσιο αγαθό ή υπηρεσία ή άδεια ή εταιρεία ή ακίνητο; Καλείς τους υποψήφιους να υποβάλλουν σφραγισμένα προσφορές. Όποιος πλειοδοτήσει παίρνει την άδεια. Τόσο απλά. Και μπορείς για να μεγιστοποιήσεις το όφελος να καλέσεις τους αμέσως επόμενους να βελτιώσουν την προσφορά τους.

Όλα αυτά τα συνωμοτικά και μεσαιωνικά, που κλείνεις τους ανθρώπους σε ξεχωριστά δωμάτια χωρίς επικοινωνία με… Θεό και ανθρώπους, επί ώρες και ώρες μειώνοντας έτσι εμμέσως πλην σαφώς και την αξιοπρέπειά τους επιδεικνύοντας την δική σου ισχύ, σε ένα περιβάλλον οχυρωμένο γύρω γύρω από διμοιρίες ματ λες και απειλούνται… επεισόδια, όλοι αυτοί οι θεατρινισμοί, τι σχέση έχουν με τη διαφάνεια; Γιατί τέτοια ταλαιπωρία; Γιατί τόση μυστικοπάθεια; Γιατί να μην είναι όλα στη φόρα;

Μόνο δύο λόγοι μπορούν να έρθουν στο μυαλό ενός λογικά σκεπτόμενου ανθρώπου. Ο ένας ότι με το σόου που στήνεται, επιχειρείται μία επίδειξη δύναμης με στόχο να περάσει αυτό και ως μήνυμα -πέραν της κομματικής πελατείας- και προς τους υποψήφιους διαχειριστές της επικοινωνίας μέσω των καναλιών. Ο δεύτερος και ελπίζουμε ότι δεν θα επιβεβαιωθεί, είναι ότι μέσα από την πολυπλοκότητα και τα διάφορα στάδια της διαδικασίας να υπάρξει «παράθυρο» για οποιουδήποτε είδους… παρέμβαση. Αν δεν είναι τίποτε από αυτά, δεν υπάρχει και κανένας λόγος να καταντήσουν τους 8 (πλέον) υποψήφιους επενδυτές, κάτι σαν έγκλειστους σε καθεστώς απομόνωσης. Σκοταδισμός…