Γιατί ο Αλέξης Τσίπρας αγωνιά για τις εκλογές στην ΔΗΣΥ

Του Θανάση Μαυρίδη

Αν δεχτούμε την θεωρία των παράλληλων κόσμων, τότε σίγουρα θα υπάρχει ένας κόσμος στον οποίον ο ήλιος θα είναι πράσινος και ο Αλέξης Τσίπρας θα είναι πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και μέλος της ευρωπαϊκής σοσιαλιστικής ομάδας. Στον πραγματικό κόσμο η μάχη της κεντροαριστεράς δεν έχει λήξει. Μία έκπληξη στις εκλογές της ΔΗΣΥ μπορεί να ανατρέψει τα δεδομένα και να προκαλέσει ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όλη αυτή η ιστορία αντιμετωπίστηκε αρχικά από την ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ ως «σιγουράκι». Πίστεψαν ότι τα πράγματα θα ακολουθούσαν την εξής σειρά: Θα έπαιρναν την αξιολόγηση, όπως και την πήραν και στην συνέχεια οι δείκτες της Οικονομίας θα τρελαινόντουσαν. Η ανάπτυξη θα ερχότανε, ο μεγάλος ηγέτης θα μοίραζε επιδόματα στον λαό και ο ΣΥΡΙΖΑ θα επέστρεφε στα θριαμβευτικά ποσοστά του 2015. Την ίδια ώρα η αίσθηση αυτοσυντήρησης του παλαιού ΠΑΣΟΚ και με την βοήθεια ενός «εσωτερικού σπρωξίματος» το ΠΑΣΟΚ θα γινότανε μία κανονική θυγατρική. Ξέρετε τι λένε για τα σχέδια, τον Θεό και τον ιερό Του γέλωτα…

Η ανάπτυξη δεν ήρθε, τα ταμεία του κράτους είναι άδεια, η πέμπτη φάλαγγα έμεινε από καύσιμα και αυτά τα παλιόπαιδα στο ΠΑΣΟΚ αποδεικνύονται για άλλη μία φορά πολύ σκληρά για να πεθάνουν. Είναι σαν να βλέπεις κάποιο θρίλερ στον κινηματογράφο! Ο Συριζαίος μόλις έχει ξαπλώσει τον κουρασμένο Πασόκο στο πάτωμα και είναι βέβαιος για την νίκη του. Αλλά ο Πασόκος αποκτά μία μεταφυσική δύναμη και σηκώνεται και πάλι στα πόδια του. Σαν να μην έχει συμβεί το παραμικρό. Πιο ξεκούραστος από ποτέ. Πιο δυνατός και πιο ψηλός. Είναι τόσο απίστευτη η μεταμόρφωση που ο Συριζαίος είναι αυτός που μοιάζει πλέον με το ποντίκι που συνάντησε την πεινασμένη γάτα…

Οι περισσότεροι θεωρούν ότι η Φώφη έχει την νίκη στο τσεπάκι της! Είναι αλήθεια ότι η Φώφη τα έχει πάει μέχρι σήμερα περίφημα. Δεν της το είχαμε! Να μην εμφανιζόμαστε μετά Χριστόν Προφήτες! Από την άλλη, μας είναι δύσκολο να φανταστούμε μία μεγαλοπρεπή πορεία με την Φώφη. Μας έχει διαψεύσει μέχρι σήμερα. Είναι πιθανόν να συνεχίσει να μας διαψεύδει. Κι επειδή έχουμε σήμερα έφεση στα κινηματογραφικά, να πούμε ότι ένα τέτοιο ενδεχόμενο μοιάζει με εκείνο το σενάριο που η τάδε κολεγιακή ομάδα είναι τελευταία στο πρωτάθλημα και ξαφνικά αρχίζει μία ξέφρενη πορεία και παίρνει το πρωτάθλημα. Πόσες φορές μπορεί να συμβεί αυτό, μετά το Euro 2004; Άντε και μετά την Παπαρίζου στην Eurovision;

Όλα θα εξαρτηθούν από τον αριθμό των ψηφοφόρων. Αν οι ψηφοφόροι είναι λίγοι, τότε ο κομματικός μηχανισμός του ΠΑΣΟΚ θα προτιμήσει την Φώφη που είναι και δικό τους παιδί. Αν ο αριθμός αυξηθεί, τότε η Φώφη θα πρέπει να εύχεται νίκη από την πρώτη Κυριακή. Οποιαδήποτε αποτέλεσμα θα θυμίζει την μάχη Βαγγέλη – Κυριάκου. Την Φώφη ή την ψηφίζει κανείς ή δεν την ψηφίζει. Αν ήταν να την ψηφίσει στην δεύτερη Κυριακή θα την είχε ψηφίσει και στην πρώτη. Αυτός που έχει ψηφίσει κάποιον άλλον υποψήφιο, έχει λόγο να μην ψηφίσει Φώφη και στην δεύτερη. Ή καλύτερα έχει περισσότερους λόγους να μην την ψηφίσει, από το να την ψηφίσει. Ακόμη κι αν οι εκλεκτοί τους της πρώτης Κυριακής τους ζητήσουν να ψηφίσουν την Φώφη. Αυτός που θα πάει, λοιπόν, σε μία νέα αναμέτρηση με την Φώφη την δεύτερη Κυριακή, μπορεί να είναι ο επόμενος εφιάλτης του Αλέξη Τσίπρα. Με μία ίσως εξαίρεση. Και ως προς το εφιάλτης και ως προς την βεβαιότητα ότι η Φώφη θα χάσει οπωσδήποτε στον δεύτερο γύρο. Η εξαίρεση λίγο πιο κάτω…

Ποιος μπορεί να είναι αυτός; Μέχρι στιγμής ως ο πλέον επικρατέστερος εμφανίζεται ο δήμαρχος Καμίνης και αμέσως μετά ο Σταύρος Θεοδωράκης. Ενδιαφέρουσες περιπτώσεις και οι δύο. Προσωπικά θα πόνταρα περισσότερα στον Σταύρο Θεοδωράκη. Είτε επειδή τον συμπαθώ περισσότερο (μην υποτιμάμε την δύναμη της υποκειμενικότητας), είτε επειδή είναι ένας άνθρωπος που έχει την ικανότητα να βρίσκει λύσεις την δύσκολη στιγμή. Ο Σταύρος έχει πάντως μία αντικειμενική δυσκολία. Το Ποτάμι, το δικό του Ποτάμι, δεν είναι εκείνο που ήταν. Αν μπορέσει να τους μεταπείσει να χάσουν δύο Κυριακές και να τον ψηφίσουν, τότε όλα είναι πιθανά! Δύσκολο.

Ο Γιώργος Καμίνης είναι ο μετριοπαθής κεντρώος – σοσιαλιστής – κάτι άλλο. Η αλήθεια είναι ότι όταν προσπαθώ να τακτοποιήσω τον δήμαρχο, χάνομαι! Δεν θα ζητούσα από τον κ. Πάγκαλο, πάντως, να κάνει το ίδιο! Κινδυνεύουμε να καταλήξει στο «κύριος Τίποτα» και να μας προκύψει ένας νέος Δημήτρης Αβραμόπουλος. Άδικο; Μέχρι στιγμής δεν έχω καταλάβει τι περισσότερο θα προσφέρει στην χώρα ο κ. Καμίνης, όταν έχει ήδη αφήσει τα διαπιστευτήριά του στον Δήμο της Αθήνας. Πιστεύω ότι ο Γιώργος Καμίνης είναι ο ιδανικός δεύτερος για την Φώφη. Είναι η μόνη ίσως περίπτωση που μπορεί να βγάλει Γεννηματά στον πρώτο γύρο, Γεννηματά στον δεύτερο και Γεννηματά τελικό.

Κι από τους άλλους; Ποιος θα μπορούσε να κάνει την έκπληξη και να φτάσει στην δεύτερη Κυριακή; Τα Μέσα και το διαδίκτυο «παίζουν» Νίκο Ανδρουλάκη. Είναι νέος, έχει σύγχρονο λόγο και συγκεντρώνει αρκετές από τις λεγόμενες μεταρρυθμιστικές φωνές. Οι δημοσκοπήσεις, επίσης, του δίνουν κάποιες πιθανότητες. Το μειονέκτημά του είναι ότι μέχρι τώρα δεν βλέπουμε πολύ κόσμο στις συγκεντρώσεις του. Ή καλύτερα, ο κόσμος που τον παροτρύνει μέσω facebook παραμένει στην ασφάλεια του σαλονιού του σπιτιού του.

Ο Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος ήταν ο προηγούμενος αντίπαλος της Φώφης στις εκλογές για το ΠΑΣΟΚ και ηττήθηκε. Το ερώτημα είναι αν ο κόσμος που τον στήριξε σε εκείνη την φάση θα το κάνει και τώρα. Δεν φαίνεται να υπάρχει τέτοιο ρεύμα αυτή την στιγμή. Αν συμβεί κάτι και αλλάξει αυτή η κατάσταση, είναι κάτι που μένει να το δούμε. Επίσης, είναι γνωστό ότι στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση ο κ. Κωνσταντινόπουλος δέχτηκε την αμέριστη συμπαράσταση του Βαγγέλη Βενιζέλου.

Ο κ. Ραγκούσης είναι ένας άνθρωπος που ξεκίνησε με καλύτερους οιωνούς! Στην πορεία δεν φαίνεται να επιβεβαίωσε τις προβλέψεις των φίλων του. Η αξιωματική αντίθεσή του στον Κυριάκο Μητσοτάκη και σε οποιαδήποτε προοπτική συνεργασίας, δεν φαίνεται να έχει μεγάλο ακροατήριο σε αυτή την φάση.

Και φτάνουμε στον καθηγητή Γιάννη Μανιάτη. Μπορεί ο Γιάννης Μανιάτης να αποτελέσει την έκπληξη; Προς το παρόν αυτό δεν φαίνεται, δεν υπάρχει αυτή η εντύπωση στους ψηφοφόρους. Αλλά! Υπάρχει ένα ενδιαφέρον στοιχείο. Στις δημοσκοπήσεις είναι φανερά πίσω από Θεοδωράκη και Καμίνη, αλλά ορατός στις έρευνες. Δεν είναι εξαφανισμένος σε ένα τυπικό 2% ή 3%. Με άλλα λόγια είναι η έκπληξη που μπορεί να συμβεί! Έκπληξη θα είναι ο οποιοσδήποτε άλλος πέραν της αρχικής τριάδας. Αλλά υπάρχουν εκπλήξεις που μπορούν να συμβούν και εκπλήξεις που θα ήταν η έκπληξη της έκπληξης. Ο Γιάννης Μανιάτης θα μπορούσε, όπως και ο Νίκος Ανδρουλάκης. Ειδικά για τον Γιάννη Μανιάτη θα πρέπει να σημειώσουμε ότι προς το παρόν το «μήνυμα» του πάσχει. Κι ένα επόμενο θέμα είναι αν θα καταφέρει να συγκεντρώσει την υποστήριξη κάποιου ισχυρού εσωκομματικού μηχανισμού για να αυξήσει τις δυνάμεις του και τις πιθανότητές του να περάσει στον επόμενο γύρο. Προς το παρόν, πάντως, δεν φαίνεται να μπαίνει.

Στο διά ταύτα! Με Φώφη ο Αλέξης δυσκολεύεται, αλλά δεν πεθαίνει κιόλας. Με Καμίνη αισθάνεται μία σχετική ασφάλεια. Με Θεοδωράκη βλαστημά την ώρα που δεν τον επέλεξε για κυβερνητικό εταίρο και προτίμησε τον Πάνο τον Καμμένο. Με Ανδρουλάκη και Μανιάτη, αναγκάζεται να κάνει υπερωρίες με το επιτελείο του, όπως τότε με την διαπραγμάτευση των 17 ωρών, για να καταλάβει πως του συνέβη αυτό, όταν πίστεψε ότι το ΠΑΣΟΚ το είχε στο τσεπάκι του.

Η μόνη περίπτωση που ο Αλέξης Τσίπρας θα πανηγυρίζει σύντροφοι του ΠΑΣΟΚ είναι αν συμβεί κάτι και δεν κάνετε τις εκλογές. Τότε δεν θα χρειαστεί να μιλήσουμε άλλη φορά για την κεντροαριστερά. Θα έχουμε φέρει το παράλληλο σύμπαν για το οποίο συζητούσαμε στην αρχή σε πλήρη ταύτιση με το δικό μας. Σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να το πάρουμε απόφαση, ότι όλοι μαζί παλεύουμε μία μάχη δίχως μία πιθανότητα νίκης. Όσο ο λαϊκισμός παραμένει ισχυρός, η χώρα αυτή δεν πρόκειται να βγει από την κρίση. Μέχρι το να χαθεί…

 

ΠΗΓΗ: liberal.gr