Εκτός Ελλάδος παραμένει ο Δ. Παπαδημητρίου

Του Γιώργου Κράλογλου 

Ίσως και να είναι δύσκολο να αποβάλλει την αμερικάνικη νοοτροπία και τις «θεωρίες του πίνακα» ο ελληνοαμερικανός καθηγητής υπουργός Οικονομίας Δ. Παπαδημητρίου που ονειρεύεται επενδύσεις στην Ελλάδα. Και μάλιστα μέσα στο 2017. Ας αναζητήσει πρώτα τους λόγους που δεν επενδύουν και φεύγουν από την Ελλάδα επενδυτές και επιχειρηματίες. Και ευκόλως θα αντιληφθεί τι συμβαίνει και δεν στέκονται ούτε αριστερές αποταμιεύσεις…

Με τα όσα έχω διαβάσει για την επιστημονική διαδρομή του υπουργού Οικονομίας Δ. Παπαδημητρίου ούτε που διανοούμαι να αμφισβητήσω τις γνώσεις, το επιστημονικό κύρος και την εμπειρία του (επί αμερικανικού εδάφους).

Από την άλλη μου είναι αδύνατον να ερμηνεύσω τις ονειρώξεις του. Την μια θα κατακτούσε τον παράδεισο… με τη δραχμή ή κάποιο συγγενικό διπλό νόμισμα. Την άλλη θεωρεί ότι η κρίση στην Ελλάδα τελειώνει… και έρχεται το θαύμα του QE για πάσα νόσο και πάσα αφραγκία…

Τώρα βλέπει επενδύσεις και επενδυτές στην Ελλάδα. Επενδύσεις, έτσι γενικά, χωρίς να μας λέει ποιοι θα έρθουν και γιατί θα έλθουν να βάλουν τα λεφτά τους στην Ελλάδα που ανταγωνίζεται τη Βενεζουέλα ως η μοναδική αριστερή οικονομία των Βαλκανίων.

Γιατί θα επενδύσουν το 2017-2018 που θα «σφάζονται» κυβέρνηση, αξιωματική αντιπολίτευση και άλλα κόμματα που αγωνιούν να μην χάσουν χώρο στη Βουλή με τους κορυφαίους μισθούς και τα προνόμια…

Απάντηση υπάρχει. Και δεν την δίνει ο κομισάριος Οικονομίας Δ. Παπαδημητρίου. Την δίνει ο πρωθυπουργός του Αλέξης Τσίπρας. Όχι με λόγια. Με πράξεις. Με θεαματικές πράξεις.

Ας έλθουν οι επενδυτές που θέλουμε εμείς στην Ελλάδα και θα δείτε μια κυβέρνηση και ένα ΣΥΡΙΖΑ που ούτε περνάει από το μυαλό σας.

Ας κάνει το πρώτο βήμα η διαπλοκή να βρει λεφτουδάκια ξένων αγνώστων κεφαλαιούχων και να τα φέρει στην Ελλάδα και ποιος θα σκάσει για τη «βιτρίνα» του επενδυτή και τους από πίσω… από τα λεφτουδάκια.

Ας μπουν στην Ελλάδα νέα «τζάκια» να ψωνίσουν κάποιες ξέμπαρκες εφημερίδες, ραδιόφωνα και άλλα ΜΜΕ και τότε θα μας πείτε αν έχουμε άδικο να μιλάμε για «επενδυτές»…

Αυτή είναι η απάντηση. Και αυτά υπάρχουν ως όνειρα και ελπίδες για επενδύσεις πίσω από τις ενορχηστρωμένες δηλώσεις της κυβέρνησης (το Σαββατοκύριακο που πέρασε) για επενδύσεις που έρχονται και  επενδυτές που φτιάχνουν ουρά… μπας και χάσουν τις ευκαιρίες που προσφέρει η μοναδική αριστερή κυβέρνηση των Βαλκανίων.

Αλλά όταν μιλάμε για επενδύσεις σε ένα κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του Βορρά ή του Νότου, πρέπει να εννοούμε εκείνες τις επενδύσεις και εκείνους τους επενδυτές που τις γνωρίζουμε, στην Ελλάδα, μόνο από τη διεθνή ειδησεογραφία…

Λογικά οφείλουμε να ελπίζουμε σε εκείνους τους πολυεθνικούς ομίλους, τους γνωστούς μας μόνο από τις εισαγωγές, που σε ορισμένες περιπτώσεις καλύπτουν μέχρι και το 97% των αναγκών μας.

Και δεν χρειάζεται να είναι οι αυτοκινητοβιομηχανίες, οι πετρελαϊκές αδελφές, οι χημικοί κολοσσοί, οι βιομηχανίες ελαστικών και αξεσουάρ αυτοκινήτων, μηχανών-μηχανημάτων ή αγροτικών εργαλείων και οχημάτων.

Αυτές ήλθαν στην Ελλάδα και έκαναν ό,τι μπορούσαν οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. να τις διώξουν. Αξιοποιώντας και τη συνδρομή κόκκινων και ροζ αριστερών.

Ας μείνουμε σε αυτά που ξέρουμε. Σε αυτά που μπορούμε να συνεχίσουμε. Σε ό,τι διαθέτουμε και σε εκπαιδευμένο δυναμικό και έτοιμο εργατικό προσωπικό.

Η μεταλλουργία, η αξιοποίηση του υπεδάφους της χώρας από το μετάλλευμα μέχρι τους υδρογονάνθρακες, η ανάνηψη της χαλυβουργίας, τα οικοδομικά υλικά, η ναυπηγική βιομηχανία, το χαρτί, το ξύλο, η πληροφορική και η τεχνολογία (στην έκταση που έχει ήδη παρουσία στην Ελλάδα) είναι κλάδοι που θα μπορούσαν να αντλήσουν ενδιαφέρον με συγκεκριμένα κίνητρα.

Και δεν χρειάζονται ούτε νέα χρηματοδοτικά μέτρα ούτε πολλές ελαφρύνσεις για να μαζευτούν αξιόπιστοι επενδυτές. Συνέχεια, συνέπεια του κράτους χρειάζεται. Και ιδίως σταθερότητα οικονομικής πολιτικής μια 10ετία.

Έτσι θα εμφανιστούν οι πραγματικοί επενδυτές και όχι μεσάζοντες ή «διακινητές» κεφαλαίων «παλαιά κοπής» των κυβερνήσεων Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ που αναπαράγει τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ.

Επενδυτές επιλεγμένους από την κινητικότητα επενδύσεων προς τις χώρες του Βορρά, του Νότου και της Ανατολικής Ευρώπης (που αποφεύγουν την Ελλάδα) οφείλουμε να κοιτάξουμε αν μιλάμε για σοβαρές επενδύσεις. Όχι πάντως από την κινητικότητα των μεσαζόντων, των κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών, και των ύποπτων κεφαλαιούχων γνωστών ως «περιπατητές» σε αριστερές κυβερνήσεις για να στήνουν τα δήθεν «success story”. Από αυτούς χορτάσαμε… με «άλλους» αριστερούς…

ΠΗΓΗ: capital.gr