Δεν έχουμε ακόμα το μοντέλο της επόμενης μέρας

 

 

 

 

 

 

Του Παναγιώτη Μπουσμπουρέλη

Ενας σημαντικός δείκτης που ανακοινώθηκε τις προηγούμενες ημέρες έχει να κάνει με την αύξηση των εξαγωγών κατά 15%.

Παράλληλα στο Bloomberg δημοσιεύτηκε ένα θέμα που ανέφερε ότι η παραγωγή μετάλλων στην Ελλάδα αυξήθηκε κατά 21% λόγω του έργου του TAP, που συνδέει το Αζερμπαϊτζάν με την Ιταλία διαμέσου Ελλάδας. Τα δεδομένα αυτά έχουν μεγάλη σημασία για την προσπάθεια ανάκαμψης της οικονομίας και αποδεικνύουν ότι η πραγματική παραγωγή στηρίζεται σε στρατηγικές συμφω­νίες.

Οι συμφωνίες αυτές θα έχουν συνέχεια, ωστόσο είναι αποτέλεσμα μιας συνολικής γεωπολιτικής ανάπτυξης που είτε «πληρώνει» είτε «δεν πληρώνει». Το μεγάλο project του EastMed είναι η επόμενη φάση που μπορεί να ενισχύσει πολλαπλά την ελληνική οικονομία. Στην κατεύθυνση αυτή και με την εμφανή βούληση της αμερικανικής πλευράς να κλείσει το Σκοπιανό, έχει μεγάλο ενδιαφέρον αν αυτό θα επιτευχθεί, πώς και, κυρίως, αν θα υπάρξουν μελλοντικά ανταλλάγματα.

Παράλληλα, στο πρόγραμμα βρίσκεται μια σειρά έργων όπως το IGB που θα συνδέσει την Ελλάδα με τη Βουλγαρία, το FSRU στην Αλεξανδρούπολη κ.ά.

Την ίδια ώρα ξεκινούν οι έρευνες για τους υδρογονάνθρακες δυτικά της Κρήτης όσον αφορά τα σεισμικά δεδομένα και έπεται αυτή τη χρονιά η ανάθεση για τις πολυθρύλητες έρευνες. Πολύ σημαντικό ζήτημα η αναδιάρθρωση της ΔΕΗ, που, αν επιτευχθεί, θα μπορέσει να τροφοδοτήσει με ανταγωνιστικό ύψος ρεύματος την παραγωγή. Η πορεία της οικονομίας, πέραν της επιστροφής στις αγορές και της ανάκαμψης της ρευστότητας, χρειάζεται στρατηγικές για να μπορέσει η χώρα να περάσει στο επόμενο μοντέλο. Αν γυρίσουμε στις δεκαετίες του 1990 και του 2000, θα δούμε ότι βασικοί άξονες ήταν τα έργα υποδομής, οι Ολυμπιακοί Αγώνες και τέτοιου τύπου κατευθύνσεις.

Παράλληλα, η αλόγιστη προσφορά χρήματος σε κατανάλωση, στεγαστικά και δαπάνες του Δημοσίου δημιούργησε μια υπαρκτή μεν ανάκαμψη που οδηγούνταν από τη ρευστότητα και κατά συνέπεια είχε ημερομηνία λήξης και κρίσης.

Στην κατεύθυνση αυτή, πέρα από σταθεροποιητικά προγράμματα διαρκείας και αναχρηματοδοτήσεις ομολόγων με στόχο να αποπληρώνεται το δημόσιο χρέος και να τακτοποιείται το δημοσιονομικό, η οικονομία δεν έχει καλύψει βασικά κενά της. Η εσωτερική υποτίμηση ακόμη δεν έχει αποδώσει, αντίθετα οδήγησε σε φαύλο κύκλο με τη μείωση της ζήτησης και το βάθεμα της ύφεσης, καθώς μακροχρόνια οι εξαγωγές δεν ανέκαμψαν όπως περίμεναν οι εταίροι-πιστωτές.

Ετσι, με την πτώση της ενδογενούς ζήτησης ο φαύλος κύκλος ενισχύθηκε.

Ενα κρίσιμο ζήτημα έχει να κάνει με την αγορά ακινήτων και τους πλειστηριασμούς. Εχει πολύ μεγάλη σημασία, εκτός από τη σωτηρία των τραπεζών, και η ανάκαμψη αυτής της αγοράς. Διότι είναι μεγάλο το απόθεμα των κτιρίων και όσο ο χρόνος κυλάει απαξιώνει τις κατασκευές. Και εκεί η έλλειψη πλάνων είναι φανερή – αν, δε, ο SSM αποφασίσει να μην επιτρέψει τελικά στις τράπεζες να αγοράζουν ακίνητα κατά τους πλειστηριασμούς, το πρόβλημα θα μεγαλώσει. Το πρώτο βήμα, όμως, πρέπει να είναι η εξομάλυνση και η επιστροφή της ρευστότητας στο σύστημα, καθώς η πιστωτική επέκταση μετά από μία δεκαετία δεν έχει γυρίσει σε θετικό έδαφος.

 

 

ΠΗΓΗ: protothema.gr