Άρχισαν τα δύσκολα

 

 

 

 

 

Του Πέτρου Λάζου

Δημοσιοποιήθηκε εχθές το απόγευμα,  στην Washington D.C. η έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για την Παγκόσμια Οικονομική Προοπτική (World Economic Outlook).

Όπως ήταν αναμενόμενο, οι απόψεις των στελεχών του Ταμείου για το μέλλον της Ελληνικής οικονομίας, δεν είναι καθόλου θετικές και οι εκτιμήσεις τους άκρως δυσοίωνες. Οι χαμηλές επιδόσεις του 2017 οδήγησαν, όπως ήταν φυσικό, σε ποσοστιαία μείωση των στόχων ανάπτυξης για τα επόμενα δύο χρόνια, κατά περισσότερο από 25%!

Ευτυχώς, βελτιώθηκαν ελαφρά οι μακροχρόνιες εκτιμήσεις για το έτος 2022 το οποίο, ως το τελευταίο με στόχο πρωτογενούς πλεονάσματος 3,5%, αποτελεί ορόσημο για την μακροχρόνια πορεία της οικονομίας. Αυτό είναι και το μοναδικό θετικό σημείο για την Ελλάδα, στην έκθεση.

Πολλοί θα ισχυριστούν πως οι θέσεις του ΔΝΤ δεν πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά και να μην προκαλούν ανησυχίες. Επικαλούμενοι προφανώς, τα γνωστά λάθη των στελεχών του Ταμείου στον καθορισμό των πολλαπλασιαστών επίδρασης των δημοσιονομικών μέτρων κατά το δεύτερο Μνημόνιο.

Όποιος υιοθετήσει αυτήν την στάση, θα διαπράξει τεράστιο λάθος!

Κατ’ αρχήν διότι το Ταμείο, ως κατ’ εξοχήν ανεξάρτητος οργανισμός, προχώρησε σε αυτοκριτική, αναγνώρισε τα λάθη και θέσπισε εσωτερικές διαδικασίες πρόληψης λαθών αυτού του τύπου. Το (εσωτερικά ανεξάρτητο) τμήμα εσωτερικού ελέγχου (Office of Independent Audit), είναι διαβόητο για τον τρόπο που ασκεί τα καθήκοντα του και φροντίζει για την εφαρμογή των συμπερασμάτων του.

Όμως, ο πιο σημαντικός λόγος που οι απόψεις του ΔΝΤ πρέπει να ληφθούν υπόψη σοβαρότερα από ποτέ, είναι η απήχηση την οποία έχει στις αγορές. Όσα λάθη και αν κάνουν τα στελέχη του, όσο μεγάλες διαφορές και αν καταγραφούν μεταξύ εκτιμήσεων και πραγματικών αποτελεσμάτων, η αξιοπιστία των εκθέσεων και των λεγομένων των στελεχών του Ταμείου, παραμένει σε εξαιρετικά υψηλά επίπεδα, στην αντίληψη όσων συμμετέχουν στις αγορές.

Ο λόγος απλός. Οι εκτιμήσεις του Ταμείου, παρά τις κατά καιρούς αστοχίες, έχουν αποδειχτεί διαχρονικά εύστοχες. Διότι, αντίθετα από τα θρυλούμενα στην χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας, δεν έχει τόση σημασία εάν η πρόβλεψη όριζε π.χ. ως εκτιμώμενη ανάπτυξη ποσοστό αύξησης του ΑΕΠ 1% και το τελικό αποτέλεσμα ήταν 1,2%.

Αυτό που έχει σημασία είναι εάν έχει υπάρξει έγκαιρη προειδοποίηση των όποιωνεξελίξεων, σε οποιαδήποτε οικονομία. Έστω και με έμμεσο αλλά πάντα σαφή τρόπο. Όποιος παρακολουθούσε τις εκθέσεις του ΔΝΤ για την Ελληνική και την παγκόσμια οικονομία στο διάστημα 2005-2010, καταλαβαίνει πολύ καλά τι έχει σημασία.

Ενώ λοιπόν οι εκτιμήσεις του Ταμείου προοιωνίζουν σαφώς δυσκολότερες ημέρες απ’ ότι αναμενόταν, η Ελλάδα μετά την 20^η Αυγούστου 2018 θα είναι υποχρεωμένη να δανείζεται από την ελεύθερη αγορά.

Η οποία ελεύθερη αγορά, συνυπολογίζοντας ΚΑΙ στις εκτιμήσεις του ΔΝΤ, θα κοστολογήσει τον κίνδυνο της Ελληνικής οικονομίας σαν μεγαλύτερο. Με αποτέλεσμα να ζητήσει μεγαλύτερες αποδόσεις για να δανείσει, τόσο το Ελληνικό κράτος, όσο και το τραπεζικό σύστημα. Πράγμα που σημαίνει ότι  το κόστος χρήματος για τις επιχειρήσεις στην Ελλάδα, θα είναι σημαντικά ψηλότερο.

Αυτό μπορεί μόνο να μεταφραστεί, σε αποχή επενδυτών και απουσία επενδύσεων. Δηλαδή, σε πλήρη έλλειψη του κρισιμότερου συστατικού της συνταγής για την μελλοντική επιτυχία της πραγματικής οικονομίας στην Ελλάδα.

Το πρόβλημα, στο ανεκπαίδευτο μάτι, μοιάζει καθαρά οικονομικό. Στην πραγματικότητα όμως, δεν είναι!

Αύξηση των ρυθμών ανάπτυξης, ελκυστικότητα για τους επενδυτές, αύξηση της παραγωγικότητας κ.λπ., είναι ζητήματα των οποίων οι λύσεις, για περιπτώσεις όπως η Ελλάδα, είναι απλές και γνωστές. Απαιτούν όμως οπωσδήποτε, πολιτική βούληση!

Ισχυρή και αταλάντευτη πολιτική βούληση, η οποία δεν θα υποχωρήσει μπροστά στο πολιτικό κόστος, δεν θα λιγοψυχήσει στις πιέσεις των συμφερόντων και θα «σπάσει (μπόλικα) αυγά για να κάνει ομελέτα».

Με την σημερινή, ιδεοληπτική και «κολλημένη» κυβέρνηση να έχει σαν μοναδικούς στόχους την άγρα ψήφων, την προστασία συντεχνιών και την προάσπιση μειοψηφικών συμφερόντων, δεν μπορεί να διατηρηθούν σημαντικές ελπίδες.

Ούτε για ν’ αλλάξουν κάποτε οι εκτιμήσεις του ΔΝΤ, ούτε για το μέλλον της Ελληνικής οικονομίας γενικότερα…

 

 

ΠΗΓΗ: capital.gr