2018: Πρόκληση και αυταπάτες

Tου Δημήτρη Παπακωνσταντίνου

Η μεγάλη πρόκληση για τον καινούριο χρόνο, το 2018, είναι αναμφίβολα η πολυαναμενόμενη «έξοδος» από τα Μνημόνια. Η κυβέρνηση, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, «πουλάει» στην κοινή γνώμη και σε μια ταλαιπωρημένη για επτά χρόνια κοινωνία όχι μόνο την έξοδο από το Μνημόνιο, αλλά την «καθαρή» έξοδο, δηλαδή το τέλος κάθε μνημονιακής δέσμευσης…

Η ευαισθησία της στο θέμα αυτό χτυπάει «κόκκινο» κάθε φορά που κάποιος τολμά να σηκώσει το… πέπλο. Και να εξηγήσει ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερη αυταπάτη από αυτήν της «καθαρής» εξόδου.

Όταν, μάλιστα, τολμήσει κάτι τέτοιο εξηγώντας το γιατί η οικονομία είναι ασφαλέστερο να υποστηριχθεί από μια προληπτική γραμμή στήριξης, τότε γίνεται στόχος προσωπικών επιθέσεων.

Τελευταίο παράδειγμα μιας τέτοιας στοχοποίησης ο διοικητής της ΤτΕ, ο Γ. Στουρνάρας. Βασισμένος σε όσα αποτυπώνονται στην Ενδιάμεση Έκθεση ως προβλέψεις για την οικονομία της χώρας, τόλμησε να επισημάνει την ανάγκη για μια τέτοια εξασφάλιση απέναντι στις αγορές μετά το τέλος του προγράμματος. Η συνέχεια είναι γνωστή…

Απέναντι στις κυβερνητικές αυταπάτες, όμως, υπάρχει η αδυσώπητη αλήθεια. Και αυτή είναι μια πραγματική πρόκληση για το 2018 και τη διετία που ακολουθεί.

Όπως αποτυπώνεται η εικόνα στον Προϋπολογισμό, στα στοιχεία που προκύπτουν από τις Εκθέσεις της ΤτΕ και της ΕΛΣΤΑΤ, η οικονομία που ολοκληρώνει τον Αύγουστο του 2018 το τρίτο πρόγραμμα στήριξης κάθε άλλο παρά έτοιμη να σταθεί στα πόδια της εμφανίζεται.

Το σταθερά αρνητικό επενδυτικό περιβάλλον, η ασθενής εξαγωγική δραστηριότητα, η αδυναμία παραγωγικής συγκρότησης της οικονομικής δραστηριότητας και η άγρια φορολογική της επιβάρυνση είναι χαρακτηριστικά που δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αισιοδοξίας, για τη στιγμή που αυτή η οικονομία θα βρεθεί μόνη της χωρίς την προστασία των προγραμμάτων στήριξης στην ελεύθερη αγορά.

Οι διαρθρωτικές αλλαγές, τόσο αυτές που έχουν νομοθετηθεί όσο και αυτές που απομένει να περάσουν από τη Βουλή, σε καμία περίπτωση δεν έχουν αναδομήσει το κράτος και τους κυβερνητικούς θεσμούς σε τέτοιο επίπεδο που να μπορούν να αντέξουν την εκ νέου πολιτική τους αλλοτρίωση. Η «έξοδος» με αυτούς τους όρους παραμένει μια αυταπάτη. Και μια επικίνδυνη πρόκληση…

 

ΠΗΓΗ: capital.gr