Όνειρα θερινής νυκτός στη ΝΔ – Κατασκευάζουν σενάρια – Ρεπορτάζ στο «Καρφί»

Toυ Γιάννη Χρηστάκου

Στο μαρτύριο της σταγόνας υποβάλλονται τα στελέχη της ΝΔ παρακολουθώντας με αγωνία τις εξελίξεις με τις διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης. Αξιωματούχοι της Συγγρού και βουλευτές που στηρίζουν αυτή την περίοδο την ηγετική ομάδα του Αντώνη Σαμαρά βλέπουν την κυβέρνηση Τσίπρα να καταβάλλει αγωνιώδεις προσπάθειες για να ξεπεράσει την παγίδα των μνημονιακών μέτρων και στρέφουν τη σκέψη τους στην επόμενη μέρα, βάζοντας ορόσημα για την κατάρρευση της συμμαχίας ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Αυτή τη στιγμή η ΝΔ είναι παγιδευμένη στη ρητορική που έχει αναπτυχθεί από την πρώτη στιγμή ότι «σύντομα θα κληθεί να παίξει τον ιστορικό της ρόλο». Στο επικοινωνιακό πεδίο, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει καταφέρει να περάσει το μήνυμα ότι ο Αντώνης Σαμαράς περιμένει και εύχεται να αποτύχει ο πρωθυπουργός για να επιβεβαιωθεί σε αυτά που έλεγε προεκλογικά. Η πραγματικότητα είναι ότι μέχρι στιγμής οι ερασιτεχνικοί χειρισμοί της κυβέρνησης σε μια σειρά από ζητήματα στην άσκηση της διακυβέρνησης και κυρίως η οργή που έχει προκαλέσει στους εταίρους δημιουργούν συνθήκες… δημιουργικής αδράνειας στο καζάνι της Συγγρού. Ωστόσο, πολλά από τα έμπειρα στελέχη του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης βλέπουν λίγο πιο μακριά και εκτιμούν ότι ο Αλέξης Τσίπρας δεν τα έχει πάει και τόσο άσχημα. Αυτό γιατί, σύμφωνα με τη δική τους πολιτική ματιά, ο Τσίπρας έχει καταφέρει αφενός να δείξει στο εσωτερικό ότι πράγματι ύψωσε ανάστημα απέναντι στο Βερολίνο και τους αιμοσταγείς δανειστές και αφετέρου να δίνει υποσχέσεις αμοιβαίας συνεργασίας και εμπιστοσύνης στο Βερολίνο, κερδίζοντας κάτι πολύ πιο πολύτιμο από τον χρόνο που πιστεύουν οι απλοί παρατηρητές: τη δυνατότητα να οικοδομεί ένα πιο «ελαφρύ» μνημόνιο από αυτό που είχε η προηγούμενη κυβέρνηση.

ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΩΣ ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ

Σε αυτόν τον κύκλο των συζητήσεων έχει εισέλθει και το στρατηγείο της Συγγρού, αναλύοντας τη στρατηγική του πρωθυπουργού και της κυβέρνησής του. Το συμπέρασμα στο οποίο κινούνται οι περισσότεροι είναι ότι ο Τσίπρας δεν θα καταφέρει στο τέλος τίποτα περισσότερο από το να υπογράψει μια νέα δανειακή σύμβαση, με το μνημόνιο που τη συνοδεύει ως είθισται (αφού το μνημόνιο «Memorandum Of Understanding» δεν έχει ημερομηνία λήξης). Τη βεβαιότητα για την κατάληξη αυτή την αντλούν από τις πληροφορίες που έρχονται από την ΕΕ και το ΔΝΤ αλλά κυρίως από την εμπειρία που έχουν αποκτήσει μετά από συνεχείς και κρίσιμες διαπραγματεύσεις που έχουν κάνει με τους δανειστές. Ωστόσο, με πολύ κομψό τρόπο αλλά ορατό από όσους καταλαβαίνουν το χρονικό όριο των δύο τριών μηνών που έδωσε αρχικά η Συγγρού στον Αλέξη Τσίπρα και την κυβέρνησή του, πήρε κι αυτό χρονική παράταση και τοποθετείται πια στον Αύγουστο. Η νέα ερμηνεία είναι ότι ο Αλ. Τσίπρας φαίνεται διατεθειμένος να υπογράψει τη νέα δανειακή σύμβαση τον Ιούνιο, αφού δεν μπορεί και να κάνει αλλιώς, αλλά η κυβέρνησή του δεν θα αντέξει το βάρος της ψήφισης νέων μέτρων μετά και τις πρώτες δύο αξιολογήσεις που θα έχει υποστεί από την τρόικα ή αλλιώς το Brusseles Group τον Μάρτιο και τον Απρίλιο.

Ο ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ
Από την άλλη πλευρά του λόφου βρίσκονται τα στελέχη εκείνα της ΝΔ που πιστεύουν ότι αυτό το ωραίο παραμύθι θα λάβει τέλος ακριβώς εκεί μέσα στο καυτό καλοκαίρι. Και τούτο διότι, σύμφωνα με τους υποστηρικτές αυτής της πολιτικής ανάλυσης, η κυβέρνηση Τσίπρα δεν κάνει τίποτα άλλο παρά αυτό για το οποίο η πλειοψηφία των Ελλήνων την εμπιστεύτηκε: να συμφωνήσει για το επόμενο μνημόνιο, με την προσδοκία να υπάρξει και κάποια ελάφρυνση των μόνιμων υποζυγίων αλλά και την απαίτηση για περισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη. Αυτό πιστεύουν ότι το έχει καταλάβει απόλυτα ο ΣΥΡΙΖΑ, όχι όμως και η ΝΔ, που εξακολουθεί να επιχειρηματολογεί στα «ψεύδη» και την πολιτική εξαπάτηση εκ μέρους του κ. Τσίπρα. Μόνο που έτσι, όπως λένε, η κυβέρνηση με τα όποια λάθη και παραλείψεις που συγχωρούνται, όπως συγχωρήθηκαν και σε προηγούμενες κυβερνήσεις, θα μπορέσει να προχωρήσει σε ένα μνημονιακό περιβάλλον που θα έχει βαφτίσει «πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων» και θα έχει ελαφρύνσεις στα φτωχά και μεσαία στρώματα.
Εκείνο που λείπει και από τη συγκεκριμένη ανάλυση είναι τα οικονομικά μεγέθη και οι διαπραγματευτικές δυνατότητες τον καιρό που μία κυβέρνηση συνάπτει συμφωνία με δανειστές. Εάν δηλαδή η κυβέρνηση φτάσει τον Μάιο να συζητά με τους εταίρους για ένα νέο πρόγραμμα έχοντας «ξύσει τον πάτο» του κουμπαρά, με τη χρησιμοποίηση των αποθεματικών από τα ταμεία, τους οργανισμούς, του ΟΤΑ και έχοντας ξοδέψει και το μέρος της δόσης που θα εκταμιευτεί (αν όλα πάνε καλά) εντός της εβδομάδας με τα πρώτα μέτρα που θα εγκριθούν από τους θεσμούς, τότε η διαπραγματευτική δυνατότητα αδυνατίζει.

«Δεν θα γίνουμε δεκανίκι της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ»
Σε κάθε περίπτωση, τα παραπάνω σενάρια είναι αυτά που βασανίζουν τόσο τον Αντώνη Σαμαρά όσο και τους επικριτές του, που τηρούν κι εκείνοι τώρα στάση αναμονής. Όσο για τα σενάρια της λεγόμενης οικουμενικής κυβέρνησης, έχουν κι αυτά ένα ενδιαφέρον. Δηλαδή, εάν οι εξελίξεις έρθουν έτσι και η ΝΔ κληθεί να συμμετάσχει σε ένα ευρύτερο κυβερνητικό σχήμα πραγματικής εθνικής σωτηρίας, τι θα γίνει; Η απάντηση από όσους συνομιλούν με τον Α. Σαμαρά είναι ήδη γνωστή: η ΝΔ δεν θα γίνει δεκανίκι της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με Ποτάμι και ΣΥΡΙΖΑ. Η εκτίμηση είναι ότι κάτι τέτοιο ρίχνει νερό στον μύλο του ΣΥΡΙΖΑ, που θέλει να θανατώσει τη ΝΔ και μαζί της τον θεσμό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αφού το ίδιο έχει πάθει το ΠΑΣΟΚ και δεν υπάρχει άλλο κόμμα που να μπορεί να σταθεί σε τέτοιες συνθήκες.
Η εξέλιξη αυτή αφήνει δυναμικό χώρο στη ΝΔ ή την ωθεί, όποια απόφαση κι αν πάρει, σε συρρίκνωση των ποσοστών της και ενδεχομένως σε διάσπαση; Αλλά αυτό είναι μια άλλη κουβέντα στο πολυτάραχο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας.