Τσόκλης και «Χουριέτ» κατά των ανασκαφών της Αμφίπολης – Ο Κ. Τσόκλης μιλάει για… τυμβωρυχία

Δύο «βέλη» εκτοξεύθηκαν σήμερα, κατά των ανασκαφών της Αμφίπολης. Το πρώτο από τον διάσημο Έλληνα εικαστικό Κώστα Τσόκλη και το άλλο από την -κατά τα άλλα- έγκυρη τουρκική εφημερίδα «Χουριέτ».
Ο μεν Κώστας Τσόκλης, βασιζόμενος στο ««Ο βεβηλών αυτό θανάτω, θανατωθήσεται», δηλώνει πως είναι τυμβωρυχία οι ανασκαφές και κάνει λόγο για εμπόριο «σε έναν ιερό χώρο» και «για έλλειψη σεβασμού στους προγόνους μας». Ίσως να παραμελεί πως με κάτι τέτοιες… τυμβωρυχίες, γνωρίσαμε μέρος του πολιτιστικού θησαυρού των προγόνων μας, που εκτός από τις «κολώνες», ανακαλύψαμε το… «3,14», την ιστορία μας και τη γλώσσα μας…
Είναι τουλάχιστον αδιανόητο, για έναν υψηλού κύρους καλλιτέχνη να καταργεί τη λέξη «ανασκαφή». Εάν σκεπάζαμε ό,τι βρίσκαμε, τι θα είχε έρθει στο φως σήμερα, πού θα βρισκόταν η επιστήμη, η τεχνολογία και η ίδια η Τέχνη;
Είναι «τυμβωρυχία» αυτό που συμβαίνει στην Αμφίπολη, ή μήπως «βυζαντινολογίες» οι όσες εικασίες ειπώνονται;
Ο Κώστας Τσόκλης, αυτός ο διάσημος καλλιτέχνης, είναι από τους λίγους τυχερούς του πλανήτη που ζει και δημιουργεί στη Μήτρα της Τέχνης, της Ωραιότητας και του Μέτρου.
Τον πολιτισμό του άλλοτε, δεν τον μάθαμε από συγγράμματα του Ντένιγκεν, ούτε από αναφορές του Ασίμωφ, αλλά βγήκε μέσα από τα άγια χώματα αυτού του κομματιού γης, που από τις ανασκαφές μάθαμε ότι τη λένε Ελλάδα!
Τέλος, πώς θα μάθουν οι γενιές των επόμενων αιώνων για τον Κώστα Τσόκλη και το έργο του, με… e-mail, ή πρέπει να πιάσουν τον κασμά;
Η «Χουριέτ»
Η εφημερίδα «Χουριέτ», δια χειρός Ελληνίδας (της ανταποκρίτριας Αριάνας Φερεντίνου) γράφει ότι «ο μυστηριακός τύμβος της Αμφίπολης παίρνει την εκδίκησή του» και τονίζει: «Μετά την αποκάλυψη της μαγικής εισόδου, τις δύο σφίγγες και τις Καρυάτιδες, τίποτα άλλο δεν έχει βρεθεί που να σηματοδοτεί ένα στοιχείο για τη χρονολογία του τύμβου. Ούτε κεραμικά, ούτε μεταλλικά ευρήματα, ούτε οστά».  Επισημαίνει δε, πως «ήδη οι αρχαιολόγοι τσακώνονται μεταξύ τους για το αν ο τάφος είναι ελληνικός ή ρωμαϊκός».
Ποιος τα λέει σε ποιόν; Η τουρκική «κουλτούρα» κρίνει τον ελληνικό πολιτισμό; Και από πού και ως πού οι γείτονες διαθέτουν την βιωματική εμπειρία ώστε να δικαιούνται μα μιλήσουν περί πολιτισμού και μνημείων.
Μα, η «Χουριέτ» δεν βλέπει πώς έχουν καταντήσει την Αγία Σοφία, πως κατά καιρούς οι τουρκικές ορδές κατέστρεψαν μνημεία πολιτισμού και μόλις προχθές κάποιοι «καλλιτέχνες» έκαψαν ορθόδοξη εκκλησία στην Καππαδοκία, προκειμένου να γυρίσουν σήριαλ…
Χωρίς… φερετζέ και δίχως ίχνος τσίπας, φτάνουν στο σημείο να μιλήσουν και για τον Μ. Αλέξανδρο θεωρώντας τον προϊόν… «παραγωγής»!
Αλλά ας δούμε το σχετικό ρεπορτάζ:
«Ο μυστηριακός τύμβος της Αμφίπολης παίρνει την εκδίκησή του. Μετά την αποκάλυψη της μαγικής εισόδου, τις δύο σφίγγες και τις Καρυάτιδες, τίποτα άλλο δεν έχει βρεθεί που να σηματοδοτεί ένα στοιχείο για τη χρονολογία του τύμβου. Ούτε κεραμικά, ούτε μεταλλικά ευρήματα, ούτε οστά. Ήδη οι αρχαιολόγοι τσακώνονται μεταξύ τους για το αν ο τάφος είναι ελληνικός ή ρωμαϊκός. Και αν οι πρόθυμοι πατριώτες σπεύδουν να βαφτίσουν τον τάφο της Αμφίπολης στο όνομα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, θα πρέπει να περιμένουν περισσότερο για να το επιβεβαιώσουν ή να απογοητευτούν»,  αναφέρει στο άρθρο της η Ariana Ferentinou επιχειρώντας να υποβαθμίσει τα ευρήματα.
Στη συνέχεια του δημοσιεύματος η «Χουριέτ», φιλοξενεί τις δηλώσεις του Σαμαρά περί μακεδονικής γης που συνεχίζει να εκπλήσσει και σημειώνει, «τα λόγια του είχαν σκοπό να αγγίξουν τις βαθιές χορδές της ελληνικής ψυχής και να δώσουν μια τόνωση στο ηθικό του λαού που άρχισε να τα χάνει. Άλλωστε η δημοτικότητά του παραμένει ψηλά, καθώς είναι γνωστός για την πατριωτική του θέρμη. Κάπως έτσι θα μπορούσε, ίσως, να εντυπωσιάσει κάποιους ψηφοφόρους».
Αναφέρεται επίσης στην παρουσία του πρωθυπουργού στο λόφο Καστά επισημαίνοντας: «Όταν μια ζεστή ημέρα του Αυγούστου ο πρωθυπουργός, η σύζυγός του, μια σειρά από αξιωματούχους και πλήθος δημοσιογράφων έσπευσαν να φωτογραφηθούν μπροστά στις δύο σφίγγες, ελάχιστοι σκέφτηκαν πως η τρέχουσα πολιτική μπορεί να διαταράξει την μυστικιστική ιδιωτικότητα του αρχαίου μνημείου».
Στο άρθρο αναφέρονται ακόμα τα εξής: «Για τους Έλληνες ο τύμβος ήταν κάτι παραπάνω από ένα σημαντικό αρχαιολογικό εύρημα. Έχοντας χτυπηθεί από την οικονομική κρίση και βλέπουν το μέλλον τους να είναι αβέβαιο, ο τύμβος έχει μετατραπεί σε μια ουτοπική γη που αναδεικνύει την μεγαλοσύνη του αρχαίου παρελθόντος τους, το οποίο »παρήγαγε» ήρωες σαν τον Μέγα Αλέξανδρο. Είναι λογικό, λοιπόν, το ότι οι Έλληνες βρίσκονται σε μια ονειρική κατάσταση, αφήνοντας στην άκρη τα προβλήματα της καθημερινότητας.

Ο Κώστας Τσόκλης

Όσον αφορά τον Κώστα Τσόκλη, που μπήκε κι αυτός στο… πάρτυ των «αντιρρησιών», με τις δηλώσεις του σχετικά με τις ανασκαφές στον Τύμβο Καστά, προκάλεσε αίσθηση.
Σε παρέμβαση που έκανε μέσω της ιστοσελίδας του Protagon, με μήνυμά του στη Ρέα Βιτάλη, ο κ. Τσόκλης αναφέρθηκε στα όσα λαμβάνουν χώρα το τελευταίο διάστημα στην Αμφίπολη, κάνοντας λόγο -μεταξύ άλλων- για τυμβωρυχία!
Σε ένα κείμενο υπό τον τίτλο «Ο βεβηλών αυτό θανάτω, θανατωθήσεται», ο εικαστικός εμφανίζεται εναντίον κάθε προσπάθειας να ανοιχτεί ο τάφος και κάνει λόγο για εμπόριο «σε έναν ιερό χώρο» και για έλλειψη σεβασμού στους προγόνους μας.

«Δεν υπάρχει λοιπόν πια κανένας σεβασμός για τους υποτιθέμενους προγόνους μας; Καλά, εκμεταλλευόμαστε τα έργα της ζωής τους, αλλά και τον θάνατό τους», αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Τσόκλης και διερωτάται: «Σε τι θα μας βοηθήσει η αποκάλυψη κάποιων ακόμα θαυμαστών έργων τέχνης, που ήταν καμωμένα όμως, για έναν άλλο, απαγορευμένο για τους ζωντανούς, κόσμο;».

Μάλιστα, εκφράζει την πεποίθησή του ότι κάποτε και κάπως, θα τιμωρηθούμε γι’ αυτό, «αν δεν τιμωρούμεθα ήδη» καθώς, όπως υπογραμμίζει, «οι Θεοί των Ελλήνων, μην ξεχνάς, ήταν εκδικητικοί».

Ολόκληρο το κείμενο του Κώστα Τσόκλη:

«Αγαπητή μου Ρέα,
Παρακολουθώ αυτές τις μέρες με δέος, φόβο και αγανάκτηση την επίσημη τυμβωρυχία που διαπράττεται στην Αμφίπολη. Και απορώ πώς ένας λαός ολόκληρος (θεοσεβούμενος κατά τα άλλα) την επιτρέπει, πώς ένα κράτος την ενισχύει, πώς ένας ολόκληρος κόσμος, παρά τα φοβερά προβλήματα που αντιμετωπίζει, παρακολουθεί αυτή την ανίερη πράξη και αγωνιά μάλιστα για τα αποτελέσματά της, αντί να την καταδικάζει, να την τιμωρεί.
Έχω δει βέβαια και όλα αυτά τα αμερικάνικα φιλμ όπου ναοί καταρρέουν, φίδια, σκαραβαίοι και κατάρες αιώνιες πέφτουν πάνω στους τυμβωρύχους, και ομολογώ πως μ’ έχουν επηρεάσει. Αστειεύομαι!
Δεν υπάρχει λοιπόν πια κανένας σεβασμός για τους υποτιθέμενους προγόνους μας;
Καλά, εκμεταλλευόμαστε τα έργα της ζωής τους, αλλά και τον θάνατό τους!

Γιατί, άλλο είναι να ξεμπαζώνεις και να συντηρείς αρχαίους ναούς, και έργα τέχνης του παρελθόντος, που ήταν φτιαγμένα για να κατοικηθούν και να ιδωθούν από ζωντανούς, άλλο να ανασύρεις ναυάγια με αρχαίους θησαυρούς, να τους συντηρείς και να τους εκθέτεις στα Μουσεία, και άλλο να παραβιάζεις ιερούς, πεντασφράγιστους τάφους. Χώρους του Άδη, του Σκότους, φτιαγμένους (αφελώς ίσως) με πρόθεση και με τρόπο τέτοιο, ώστε να μην βρεθούν και προπάντων, να μην ανοιχτούν ποτέ.
Σε τι θα μας βοηθήσει αλήθεια η αποκάλυψη κάποιων ακόμα θαυμαστών έργων τέχνης, που ήταν καμωμένα όμως, για έναν άλλο, απαγορευμένο για τους ζωντανούς, κόσμο;
Και γιατί να μετατρέψουμε έναν ακόμα ιερό χώρο, σε τόπο εμπορίου;
(Πού είσαι Χριστέ μου με το φραγγέλιο!).
Συγχώρεσέ με Ανδρόνικε, συγχώρεσέ με φίλε μου Σακελλαράκη, αλλά αν ο όποιος ενταφιασμένος ή αυτοί που τον ενταφίασαν, επιθυμούσαν να είναι ο τάφος του επισκέψιμος, δεν θα περίμεναν εσάς.
Θα είχαν βρει ασφαλώς τον τρόπο να διευκολύνουν τον επισκέπτη, με τοξάκια, επιγραφές και πολυτελείς εισόδους. Και ασφαλώς δεν θα έκλειναν τον τάφο ερμητικά, ούτε θα τον σκέπαζαν με έναν ολόκληρο χωμάτινο λόφο.
Άλλο «αρχαιολογία», Ρέα μου, και άλλο «τυμβωρυχία».
Κάποτε, κάπως, θα τιμωρηθούμε γι’ αυτό, αν δεν τιμωρούμεθα ήδη.
Οι Θεοί των Ελλήνων, μην ξεχνάς, ήταν εκδικητικοί».