Τεμαχίζουν τη ΝΔ Καραμανλής και Σαμαράς

Toυ Γιάννη Χρηστάκου

Η μεγαλύτερη μάχη για την αρχηγία στην μεταπολιτευτική ιστορία της Νέας Δημοκρατίας φουντώνει αυτές τις μέρες και όλα τα επιτελεία φορτώνουν πυρομαχικά για να εξοντώσουν τους εσωκομματικούς αντιπάλους. Αυτή τη φορά το βαρύ χαρτί της φιλελεύθερης παράταξης, ο Κώστας Καραμανλής, και οι λεγόμενοι καραμανλικοί απανταχού στην Ελλάδα ταράχτηκαν με τις απρόσμενες εξελίξεις, ενώ ο Αντώνης Σαμαράς με τους σαμαρικούς, που επεκτάθηκαν κατά τη διάρκεια της προεδρίας του, βλέπει ότι ο καραμανλισμός δέχεται χτυπήματα. Στα μαρμαρένια αλώνια της ΝΔ Καραμανλής και Σαμαράς παίζουν μια παρτίδα σκάκι υψηλού επιπέδου, όπως τα «ντέρμπι» Καρπόβ-Κασπάροφ, για όσους γνωρίζουν τον μαγικό αυτό κόσμο του παιχνιδιού στρατηγικής.

ΗΓΕΤΙΚΟ ΡΟΛΟ

Τις τελευταίες μέρες, από τα επιτελεία των δύο πρώην πρωθυπουργών εκφράζεται σε όλους τους τόνους και προς πάσα κατεύθυνση ότι δεν επιθυμούν και δεν πρόκειται να εμπλακούν στην εσωκομματική διαδικασία για την εκλογή του νέου αρχηγού του κόμματος. Στην πράξη, ακόμα κι αν το επιθυμούσαν τόσο πολύ, η πρότερη συμπεριφορά αλλά και το παιχνίδι εξουσίας, στο οποίο εισήλθαν φτάνοντας στο ανώτερο κομματικό και κυβερνητικό αξίωμα, δεν τους επιτρέπουν να παρακολουθούν απαθείς τις εξελίξεις. Τους το θυμίζουν άλλωστε καθημερινά τα δεκάδες στελέχη από όλη την Ελλάδα, που ταυτίζονται μαζί τους και διαχρονικά τους συμβουλεύονται για τις πολιτικές κινήσεις τους σε ένα κόμμα εξουσίας. Καραμανλής και Σαμαράς δέχονται καθημερινά πιέσεις και προτροπές να κάνουν κινήσεις, ενώ ζητείται έντονα η γνώμη τους, στη σημερινή κατάσταση για τον υποψήφιο που θα στηρίξουν βασιζόμενοι στη γνώση και την εμπειρία των δύο ανδρών. Στη ΝΔ δεν υπάρχουν πολλοί που να ξέρουν πραγματικά και βαθιά την κατάσταση που επικρατεί στο κόμμα αυτό, τις ισορροπίες, τις πολιτικές συγγένειες και τη συμπεριφορά στο εσωκομματικό τοπίο σε κάθε γεωγραφική περιφέρεια, από τη βάση μέχρι το υψηλό στελεχιακό δυναμικό.

Στηρίζει Μεϊμαράκη ο «Βούδας» της Ραφήνας

Ο Κώστας Καραμανλής, στην αρχή της κούρσας και αμέσως μετά τη νέα ήττα της ΝΔ στις εκλογές με αρχηγό τον Μεϊμαράκη, προσπάθησε να κατευνάσει τα πάθη και συνέστησε ψυχραιμία για να οδηγηθεί η ΝΔ με τον πιο ομαλό δυνατό τρόπο στην επόμενη μέρα. Όλους τους προηγούμενους μήνες, και κυρίως από τον Ιανουάριο που η ΝΔ με Σαμαρά έχασε τις εκλογές, δεχόταν καθημερινά πιέσεις να πει τη γνώμη του για το πρόσωπο που θα έπρεπε να μπει μπροστά, όταν θα άνοιγε το θέμα της διαδοχής. Η αλήθεια είναι ότι ο ίδιος δεν υπέδειξε ποτέ κάποιο πρόσωπο, παρά τις έντονες πιέσεις, και συνήθιζε να λέει «δεν ακούω βοή», όταν του ανέφεραν πρόσωπα τα οποία θα μπορούσαν να αναλάβουν το δύσκολο έργο στη μετα-Σαμαρά εποχή.

Οι εξελίξεις ήταν ραγδαίες και το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, στο οποίο και εκείνος πήρε θέση με την πρώτη δημόσια τηλεοπτική δήλωσή του, έφεραν τα πάνω κάτω. Ο Καραμανλής συμφώνησε με την απόφαση του Α. Σαμαρά να μεταβιβάσει το κλειδί προσωρινά στον Β. Μεϊμαράκη και εκτιμούσε ότι οι εκλογές δεν θα αργούσαν. Ήρθαν όμως νωρίτερα και η στήριξή του στον πρώην πρόεδρο της Βουλής ήταν εμφανής. Το ίδιο συνέβη και όταν ο Μεϊμαράκης αμφιταλαντευόταν για το αν θα έπρεπε να είναι υποψήφιος ή όχι. Ο Κ. Καραμανλής, συνδέοντας τις εξελίξεις με την πρότερη άποψή του ότι δεν έβλεπε κάποιον υποψήφιο με τεράστια δυναμική και εκτιμώντας ότι η νέα κυβερνητική περίοδος θα είναι και πάλι υψηλού ρίσκου, ενθάρρυνε τον Β. Μεϊμαράκη να διεκδικήσει την αρχηγία και αποθάρρυνε τον Απ. Τζιτζικώστα να κάνει τώρα το μεγάλο βήμα. Συνομιλητές του Κ. Καραμανλή λένε ότι ο ίδιος έβλεπε αρκετά αρνητικά στοιχεία και έλλειψη εμπειρίας στο πρόσωπο του περιφερειάρχη για να αναλάβει, σε αυτή τη χρονική συγκυρία, τον πρώτο ρόλο. Ο Κ. Καραμανλής είδε ακόμη και τον νεότερο της οικογενείας, βουλευτή Σερρών, να φλερτάρει με την υποψηφιότητα του περιφερειάρχη και λόγω της… υπερέκθεσης του ονόματος στο παρασκήνιο έδωσε εντολή να πέσουν οι τόνοι, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι εγκατέλειψε τη στήριξή του στον Β. Μεϊμαράκη.

Ο Μεσσήνιος επιθυμεί τον Τζιτζικώστα

Ακόμη και σήμερα, ο Α. Σαμαράς ακούει τους συνεργάτες του και ανθρώπους που εμπιστεύεται να του λένε ότι δεν έπρεπε να αφήσει το κόμμα το βράδυ του δημοψηφίσματος. Αμέσως μετά την ήττα του Μεϊμαράκη στις εκλογές, δέχτηκε πιέσεις να μπει ενεργά στο παιχνίδι στηρίζοντας στο παρασκήνιο μια υποψηφιότητα απέναντι στους καραμανλικούς, με το επιχείρημα ότι είναι μια μεγάλη ευκαιρία να αποδειχθεί ότι οι Καραμανλήδες δεν είναι πια «ιδιοκτήτες» της παράταξης όπως συνηθίζεται να λέγεται. Οι επαφές που γίνονταν είχαν αναφορές στα ονόματα των Βορίδη, Κικίλια από τη νεότερη γενιά, αλλά και –γιατί όχι;– τον Άδωνι, χωρίς να παραβλέπει κανείς ότι από τον Ιανουάριο ακόμα έτρεφε μεγάλη συμπάθεια στον Κυριάκο για την καθαρή στάση που τήρησε απέναντί του. Τότε, όσοι γνωρίζουν τις σκέψεις του Α. Σαμαρά έλεγαν ότι ο Κυριάκος ήταν εκείνος που θα στήριζε παρασκηνιακά για την επόμενη μέρα. Σήμερα, σαμαρικούς βρίσκει κανείς και στους τέσσερις υποψηφίους, πολύ πιο έντονα όμως στους Τζιτζικώστα, Άδωνι και Κυριάκο. Με δεδομένη την κόντρα Σαμαρά-Μεϊμαράκη, ο πρώην πρωθυπουργός θα ένιωθε πολύ πιο άνετα με την εκλογή Τζιτζικώστα, καθώς, μιας και δεν μπορεί να έχει κοινοβουλευτική θητεία για αρκετά χρόνια ακόμη, ο Σαμαράς θα μπορεί να ελέγχει και τη βασική αυτή δραστηριότητα του κόμματος.

Οι κινήσεις του Κώστα Καραμανλή και του Αντώνη Σαμαρά και ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφέρθηκαν όλο το προηγούμενο διάστημα δείχνουν την αγωνία τους να επικρατήσουν την επόμενη μέρα, φυσικά για διαφορετικούς λόγους ο καθένας.

Η Νέα Δημοκρατία βρίσκεται, για όσους γνωρίζουν πράγματα και καταστάσεις, σε βαθιά κρίση, με τους ψηφοφόρους της να εμφανίζονται προβληματισμένοι για το μέλλον μιας παράταξης που μέχρι τον περασμένο Ιανουάριο κυβερνούσε. Μέσα στο 2015 δηλαδή η ΝΔ πέρασε σε άλλη διάσταση και η εικόνα ενότητας που εμφάνιζε (με όλες τις συνήθεις αρρώστιες ενός πολιτικού οργανισμού) επί θητείας Σαμαρά έχει τώρα τραυματιστεί, ανεπανόρθωτα για πολλά έμπειρα στελέχη.