Τέλος χρόνου

Του Μπάμπη Γριμπάμπη*

Η Ελλάδα τα τελευταία πέντε χρόνια, βρίσκεται σε μια πρωτοφανή οικονομική, πολιτική και πολιτιστική παρακμή, έχει χάσει την αξιοπιστία της στη διεθνή σκηνή και αποτελεί παράδειγμα προς αποφυγή στον πολιτισμένο κόσμο. Αλλά, μετά από πέντε μήνες συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ, έφθασε ακόμη πιο χαμηλά και είναι ορατός πλέον ο κίνδυνος να οδηγηθούμε στη χρεωκοπία και στην επιστροφή στη δραχμή. Ο χρόνος που σπατάλησε αλόγιστα ο ΣΥΡΙΖΑ τελειώνει και είναι πλέον θέμα ημερών, να συμβεί το οτιδήποτε.

Οι σοβαροί μελετητές της νεώτερης ελληνικής ιστορίας, δεν έπεσαν από τα σύννεφα με τη σημερινή οικονομική και πολιτική κατάρρευση. Οι δύο περίπου αιώνες της ελληνικής ιστορίας, είναι γεμάτες από πτωχεύσεις, πραξικοπήματα, επαναστάσεις, εμφυλίους και καταστροφές. Μόνο τα τελευταία τριάντα περίπου χρόνια, η Ελλάδα γνώρισε μια πολιτική σταθερότητα και μια αξιόλογη οικονομική ανάπτυξη, με την ένταξη της στην Ε.Ε. και στην Ευρωζώνη. Με το λούστρο της Ευρωπαϊκής ταυτότητας, παρουσίαζε ένα ευρωπαϊκό προσωπείο, που γρήγορα όμως ξεθώριασε και έδειξε την ασκήμια του.

Ο Έλληνας,  στην πλειοψηφία του τουλάχιστον, μαζί με τα καλά, φέρνει και τα κουσούρια της ιστορικής του διαδρομής. Έχασε τις ιστορικές ευκαιρίες της Αναγέννησης και του Διαφωτισμού,  δεν κατόρθωσε ακόμη να γίνει Ευρωπαίος πολίτης, με δικαιώματα και υποχρεώσεις και να δημιουργήσει μια σύγχρονη νεωτερική κοινωνία. Οι ανατολικές επιρροές είναι διάχυτες παντού, από το ραχάτι, την αναβολή, την ανευθυνότητα , την έλλειψη προγραμματισμού και την προσφυγή σε φαντασιακές καταστάσεις.  Γενικά η σχέση του Έλληνα με την πραγματικότητα είναι προβληματική και πηγή πολλών δεινών για τη χώρα.

Όλες οι παραπάνω παθογένειες, που επηρεάζουν το ψυχισμό του Έλληνα, εκδηλώθηκαν και στις εκλογές της 25/1/15. Ο Ελληνικός λαός στις εκλογές αυτές, έστειλε αντιφατικά και αμφίσημα μηνύματα. Από τη μια μεριά τάχτηκε υπέρ της παραμονής της χώρας στην Ε.Ε. και στο ευρώ και από την άλλη υπέρ της διαγραφής του χρέους και της συνέχισης της χρηματοδότησης, αλλά χωρίς νέα μέτρα και μνημόνια.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, δέσμιος της προεκλογικής του ρητορικής, βρέθηκε σε πολιτικό αδιέξοδο και μαζί του και η χώρα η ίδια. Χωρίς στρατηγική, συμμαχίες και τεχνοκρατική επάρκεια, αλλά γεμάτος ναρκισσισμό, ιδεοληψίες και φαντασιακές προσδοκίες, οδηγήθηκε σε στρατηγικό αδιέξοδο και ψάχνει για έξοδο διαφυγής. Ότι όμως συμβεί τις επόμενες μέρες, είναι νομοτελειακά βέβαιο ότι θα προκαλέσει ριζική αλλαγή του πολιτικού σκηνικού, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.

Η κρίση επέφερε και την απαξίωση του πολιτικού συστήματος στο σύνολο του. Τα δύο μεγάλα συστημικά κόμματα της μεταπολίτευσης, το ΠΑΣΟΚ και τη Ν.Δ., έχουν ήδη απαξιωθεί και έχουν χάσει την απήχηση που είχαν άλλοτε στην κοινωνία. Έφτασαν όμως μόνο πέντε μήνες για να απαξιωθεί και ο ΣΥΡΙΖΑ, με την αλλοπρόσαλλη, αμφίσημη και ιδεολογικοπολιτική σύγχυση, που οδηγεί σε τραγικά αδιέξοδα τη χώρα.

Ο ίδιος ο κ Τσίπρας, πιεζόμενος από την ιδεοληπτική και δογματική μειοψηφία του κόμματος του, δείχνει αδυναμία και αναποφασιστικότητα να προχωρήσει μπροστά και να κάνει τη μόνη σωστή επιλογή, που είναι η παραμονή της χώρας στην Ε.Ε.. Κάθε άλλη λύση, θα έχει τραγικές συνέπειες για τη χώρα το λαό και τη νέα γενιά, που θα αναγκασθούν να ζήσουν σε τριτοκοσμικές συνθήκες, τύπου Ζάμπιας. Όπως όμως δήλωσαν Έλληνες επιχειρηματίες, που δραστηριοποιούνται στη χώρα αυτή, η Ζάμπια  ακολουθώντας το Αγγλικό μοντέλο και παρά τη φτώχεια της, έχει σταθερό φορολογικό σύστημα, σταθερούς κανόνες και πολύ λιγότερη γραφειοκρατία, από την Ελλάδα. Άλλη μία σύγκριση με μια χώρα της Υποσαχάρειας Αφρικής, που δεν μας τιμά ιδιαίτερα, ως Ευρωπαϊκή χώρα.

*Ο Μπάμπης Γριμπάμπης είναι οικονομολόγος, συγγραφέας του βιβλίου «η κρίση και …η κρίση μας», από τις Εκδόσεις Περίπλους.