Στο πέταλο 14 Νοεμβρίου 2015

ΣΕ ΘΕΑΤΡΟ του παραλόγου έχουν εξελιχθεί οι απαιτήσεις των δανειστών από την κυβέρνηση. Θέλουν να αλλάξουν τις 100 δόσεις και να επιβάλουν την άμεση πληρωμή των νέων οφειλών και περιμένουν μετά από αυτά οι φορολογούμενοι να είναι «πράσινοι» και στα δάνειά τους. Είναι προφανές ότι ή το κράτος ή οι τράπεζες ή και οι δύο μαζί θα πρέπει να διευκολύνουν τους πολίτες να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους. Γιατί είναι άλλο πράγμα να πιέσεις για να πάρεις λεφτά από τους μπαταχτσήδες και άλλο να κάνεις «κόκκινους» όσους χρόνια παρέμειναν με το κεφάλι έστω έξω από το νερό…

Ο Αλέξης Τσίπρας παρακολουθεί από πολύ κοντά τις επιδόσεις των υπουργών του στις διαπραγματεύσεις και ετοιμάζεται να κάνει διορθωτικές κινήσεις όπου το κρίνει απαραίτητο. Ο πρωθυπουργός σε καμία περίπτωση δεν είναι ικανοποιημένος από την αδυναμία των στελεχών του να βρουν ισοδύναμα, ώστε να αποφευχθούν οδυνηρά μέτρα. Στο Μαξίμου δεν κρύβουν ότι περίμεναν περισσότερα από τους κ.κ. Αλεξιάδη και Μάρδα. Και οι δύο εντάχθηκαν στο κυβερνητικό σχήμα ως «ειδικοί», ως «σπεσιαλίστες», αλλά μέχρι στιγμής δεν έχουν καταφέρει να επιβεβαιώσουν τις προσδοκίες…

Συνεργάτες του πρωθυπουργού δεν κρύβουν την ανησυχία τους μήπως καταρρεύσουν τα δημόσια έσοδα από τη στιγμή που θα αλλάξει η ρύθμιση των 100 δόσεων. Περίμεναν από τον κ. Αλεξιάδη να είχε προστατεύσει την κυβέρνηση στο θέμα αυτό, εφοδιάζοντας τον Ευκλείδη Τσακαλώτο με τα απαραίτητα οικονομικά στοιχεία που θα έπειθαν και τους δανειστές για το δίκαιο των ελληνικών θέσεων. Απογοητευμένοι δηλώνουν και από την ιδέα του κ. Μάρδα να μετατρέψει ένα νησάκι στη μέση του Ευβοϊκού σε θερινό Νταβός. «Ακατανόητα πράγματα» ομολογούν στις κατ’ ιδίαν συνομιλίες τους με δημοσιογράφους στελέχη του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος…

Ο ΑΛΕΞΗΣ Τσίπρας αναμένει και τις επόμενες κινήσεις του Γιάννη Βαρουφάκη και της Ζωής Κωνσταντοπούλου. Πιστεύει ότι και οι δύο κάποια στιγμή θα επιδιώξουν τη ρεβάνς. Θα επιδιώξουν να πουν δημόσια το «δικαιωθήκαμε» από τη στιγμή που θα έχει στραβοπατήσει η κυβέρνηση. Ξέρει ότι τον περιμένουν στη γωνία και τα στελέχη της Λαϊκής Ενότητας, παρά τους χαμηλούς σχετικά τόνους που κρατούν οι Παναγιώτης Λαφαζάνης και Δημήτρης Στρατούλης. «Δίνουν χρόνο στην κυβέρνηση να… αποτύχει» είναι η εκτίμηση των επιτελών του πρωθυπουργού, οι οποίοι ξεκαθαρίζουν ότι «ο Αλέξης Τσίπρας είναι αποφασισμένος να κάνει ό,τι περνά από το χέρι τους για να διαψεύσει τις όποιες ελπίδες έχουν για ολική επαναφορά στα πολιτικά πράγματα και τη Βουλή».

ΠΗΓΗ ΑΝΗΣΥΧΙΑΣ είναι για τον πρωθυπουργό και οι ΑΝΕΛ, ο οποίοι κατέγραψαν στο θέμα της φορολόγησης των ελληνικών εργοστασίων μπίρας την πρώτη τους διαφοροποίηση από την επίσημη κυβερνητική γραμμή. Στο Μαξίμου δεν κρύβουν τις υποψίες τους πως μπορεί ο Πάνος Καμμένος «να παίζει με τη διαδοχή στη ΝΔ». Να επιθυμεί να εγκαταλείψει κάποια στιγμή τη συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ ποντάροντας στην επόμενη μέρα και στη συνεργασία με τη ΝΔ. Να ισχυριστεί ότι συμμάχησε με την Αριστερά ως αντιμνημονιακός και να επιστρέψει ή να συνεργαστεί με τη ΝΔ για την προσπάθεια ανάκαμψης της χώρας…

ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΟΓΟ αυτόν δεν λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν πλέον ανοιχτά πως έφτασε η ώρα ο ΣΥΡΙΖΑ να αλλάξει γραμμή απέναντι στο ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι και την Ένωση Κεντρώων. Θεωρούν ότι αργά ή γρήγορα η χώρα θα χρειαστεί μια κυβέρνηση με πιο καθαρό ιδεολογικό στίγμα και ευρύτερης στήριξης. «Μόνο έτσι θα βγει η τετραετία» υποστηρίζει στέλεχος με επιρροή στη διαμόρφωση της κυβερνητικής γραμμής. «Ο Πάνος Καμμένος ήταν αντιμνημονιακός σύμμαχος, δεν είναι στρατηγικός εταίρος, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να πάμε μακριά μαζί» αναφέρει σε συνομιλίες του με άλλα στελέχη…

ΦΩΦΗ ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ, Σταύρος Θεοδωράκης και Βασίλης Λεβέντης όμως έχουν κάθε λόγο να είναι και είναι επιφυλακτικοί. Δεν ανησυχούν μόνο για τον κίνδυνο να απορροφηθούν ως μικρότεροι από τον μεγαλύτερο ΣΥΡΙΖΑ. Η κύρια ανησυχία τους είναι μήπως επιβιβαστούν τη λάθος ώρα σε ένα καράβι που πρόκειται να βυθιστεί. Γιατί μέχρι στιγμής κανένα από τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν έχει πειστεί ότι ο Αλέξης Τσίπρας έχει τον απόλυτο έλεγχο των εξελίξεων. Φοβούνται πως «ο πρωθυπουργός πηγαίνει στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα και σίγουρα αυτό δεν είναι καλό σημάδι για τα μελλούμενα»…

ΤΗΝ ΙΔΙΑ ώρα στη ΝΔ κάνουν όσα λάθη μπορούν να κάνουν. Ο ένας υποψήφιος απαξιώνει τον άλλο, αντί όλοι μαζί να επιτίθενται στην κυβέρνηση, προκειμένου να αυξήσουν το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης για τη μάχη της διαδοχής. Και όχι απλώς να κάνουν αντιπολίτευση. Αλλά να καταθέτουν και προτάσεις ώστε να δουν κάποτε οι έρμοι οι Έλληνες τον περίφημο άλλο δρόμο. Γιατί όλο ακούν για αυτόν, αλλά ποτέ δεν τον βλέπουν. «Έχει γίνει σαν το… τέρας του Λοχ Νες» αναφέρει χαρακτηριστικά σε συνομιλίες του πολιτικός παρατηρητής που ξέρει καλά τον χώρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ότι δεν κάνουν, ο Ευάγγελος Μεϊμαράκης, ο Απόστολος Τζιτζικώστας, ο Άδωνις Γεωργιάδης και ο Κυριάκος Μητσοτάκης το κάνει ο… Κώστας Καραμανλής. Ο πρώην πρωθυπουργός εμφανίζεται να στηρίζει την εθνική προσπάθεια, αλλά φροντίζει να λαμβάνει και τις κατάλληλες αποστάσεις από το Μαξίμου. Μέσα από παρεμβάσεις συνεργατών του η κοινή γνώμη ενημερώνεται και για τις διαφωνίες του και για τις θέσεις του. Έχει άλλωστε έναν… φανερό άσο: τον Προκόπη Παυλόπουλο…

Ο ΚΩΣΤΑΣ Καραμανλής δεν είναι ο μόνος πρώην που μπορεί να έχει ρόλο και στο αύριο. Είναι βέβαια ο μόνος που μπορεί να βγει ο ίδιος, καθώς απολαμβάνει τη στήριξη της παράταξής του τουλάχιστον. Κάτι που δεν συμβαίνει στην πολυδιασπασμένη Κεντροαριστερά, όπου οι πρώην αρχηγοί είτε δεν μιλούν μεταξύ τους είτε ανταλλάσσουν με δυσκολίες τυπικές χειραψίες.

Ο Κώστας Σημίτης, πάντως, δείχνει να κάνει προσεκτικές κινήσεις μένοντας σε απόσταση ασφαλείας από τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο πρώην πρωθυπουργός πιστεύει ότι ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί κάποια στιγμή να χρειαστεί μια κυβέρνηση προσωπικοτήτων. Και για μια τέτοια κυβέρνηση το σημιτικό οπλοστάσιο έχει προτάσεις. Όπως του Νίκου Χριστοδουλάκη, που ήταν στην υπηρεσιακή κυβέρνηση, αλλά και του Τάσου Γιαννίτση, ενός υπουργού η μεταρρύθμιση του οποίου στο ασφαλιστικό το 2001 αποδείχτηκε σημείο καμπής για την εξέλιξη της τότε κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ…

Σε αυτό το πλαίσιο έχουν αρχίσει να ζεσταίνονται και τα στελέχη της νεότερης γενιάς στην Κεντροαριστερά. Στην περίπτωση που η Φώφη Γεννηματά αποφασίσει να στήσει κάλπες για νέο κόμμα, όλοι αναζητούν ποιοι θα θελήσουν να διεκδικήσουν την ηγεσία. Μια θεωρία θέλει να διεκδικούν μια ακόμη ευκαιρία ο Ευάγγελος Βενιζέλος και ο Γιώργος Παπανδρέου. Το 2007 όμως και τα όσα μεσολάβησαν από τότε μέχρι σήμερα ρίχνουν πολύ βαριά τη σκιά τους στις όποιες φιλοδοξίες μπορεί να έχουν. Οι περισσότεροι τους βλέπουν με διεθνή ρόλο ή με αποστολές σε κυβερνήσεις εθνικού σκοπού. Όχι όμως ως πολιτικούς ηγέτες και πάλι…

ΑΝΟΙΓΕΙ ΕΤΣΙ ο δρόμος για τη νεότερη γενιά. Πέρα από τη Φώφη Γεννηματά τα στοιχήματα δίνουν και παίρνουν για τους Νίκο Ανδρουλάκη, Γιώργο Φλωρίδη και Κώστα Καρτάλη. Τρία στελέχη που έχουν την επιρροή τους κυρίως στον εκσυγχρονιστικό χώρο. Όπου ανήκουν και οι δύο διεκδικητές της ηγεσίας απέναντι στη Φώφη Γεννηματά.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ και Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος συνεχίζουν να έχουν πολιτικές φιλοδοξίες και το δείχνουν καθημερινά στη Βουλή. Πολλοί θεωρούν δεδομένο ότι θα επαναλάβουν το εγχείρημα από τη στιγμή που θα στηθούν κάλπες για εκλογή από τη βάση, έχοντας ως «προίκα» τις επιδόσεις τους στην τελευταία μάχη διαδοχής…

ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΟ βέβαια παραμένουν οι προθέσεις της Άννας Διαμαντοπούλου και του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη. Όπως και το πού θα ρίξει το βάρος του ο Κώστας Σκανδαλίδης. Και οι τρεις ανήκουν στη γενιά που μεσουράνησε τις δεκαετίες του 1990 και του 2000 και έχουν επιρροή στο κομματικό και όχι μόνο ακροατήριο. Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για ένα σύνθετο παζλ, όπου τον κύριο ρόλο δεν τον έχουν οι πρωταγωνιστές, οι ψηφίδες, αλλά το… τραπέζι. Το οικοδόμημα, η οικονομία είναι αυτή που διαμορφώνει το πλαίσιο και ανεβάζει ή καταβαραθρώνει πολιτικές φιλοδοξίες…

ΣΕ ΡΟΛΟ ΓΕΦΥΡΟΠΟΙΟΥ Ο ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει πολύ γήπεδο μπροστά του για να δείξει τι μπάλα ξέρει να παίζει. Ο έμπειρος πολιτικός ετοιμάζεται να χειριστεί μια κοινωνική και πολιτική κρίση, που όλοι θεωρούν αναπόφευκτη. Μέχρι στιγμής έχει καταφέρει να απολαμβάνει την εμπιστοσύνη τόσο της κυβέρνησης όσο και της αντιπολίτευσης. Σε προσωπικό επίπεδο οι σχέσεις του με τον Αλέξη Τσίπρα είναι άριστες, ενώ οι δίαυλοι που έχει με τον Κώστα Καραμανλή, τον Κώστα Σημίτη, αλλά και τον Γιώργο Παπανδρέου είναι κάτι παραπάνω από άνετοι και ασφαλείς. Όπως και με τους νυν αρχηγούς, τον Ευάγγελο Μεϊμαράκη, τη Φώφη Γεννηματά, τον Σταύρο Θεοδωράκη κ.ο.κ. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν θα εμπλακεί στο πολιτικό παιχνίδι και την αντιπαράθεση των κομμάτων, αλλά, όταν έρθει η ώρα, θα παίξει τον ρόλο του γεφυροποιού. «Είναι σαν να βλέπω μπροστά μου τους αρχηγούς να συσκέπτονται υπό την προεδρία του Προκόπη Παυλόπουλου» επισημαίνει στο «Καρφί» κορυφαίο πολιτικό στέλεχος. «Βλέπω εξελίξεις, βλέπω οικουμενική, δεν γίνεται αλλιώς» συνεχίζει ο συνομιλητής μας. Μέχρι βέβαια να έρθει εκείνη η ώρα, ο Προκόπης Παυλόπουλος εργάζεται προκειμένου να έχει προλειανθεί το έδαφος. Στο παρασκήνιο όσοι μπορεί να θεωρηθεί ότι μιλούν εκ μέρους του καλλιεργούν την ιδέα της συνεργασίας. Την ανάγκη η πολιτική αντιπαράθεση να μην ξεφύγει και να διαφυλαχθεί η σταθερότητα. Ένα θέμα που είναι κάτι παραπάνω από κρίσιμο, καθώς πλησιάζει η επέτειος του Πολυτεχνείου και ο… Δεκέμβριος, που στο παρελθόν έχει αποδειχτεί καυτός μήνας για τη χώρα μας…

ΔΕΝ ΛΥΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΕΛΕΣΙΓΡΑΦΑ ΤΟ ΘΕΜΑ

Το ερώτημα πού το πάει ο Πανούσης είναι λογικό να κυριαρχεί στην επικαιρότητα. Και για αυτό αξίζουν μερικά λόγια. Σίγουρα έχει άδικο ο πρώην υπουργός Προστασίας του Πολίτη που για ένα τόσο σοβαρό θέμα επέλεξε την οδό των ΜΜΕ και των συνεντεύξεων. Εκτός κι αν είχε απευθυνθεί στον πρωθυπουργό και δεν τον είχε καλύψει. Αλλά δεν ισχυρίστηκε κάτι τέτοιο. Και έχουν άδικο οι επιτελείς της κυβέρνησης να εστιάζουν στις τυχόν σκοπιμότητες. Το θέμα είναι τόσο σοβαρό που θα έπρεπε να τονίζουν σε όλους τους τόνους ότι στόχος τους είναι να λάμψει η αλήθεια. Ίσως ο Αλέξης Τσίπρας θα έπρεπε να έχει καλέσει τον Γιάννη Πανούση. Δεν λύνονται αυτά τα θέματα με τελεσίγραφα και εκατέρωθεν απειλές. Δεν λύνονται αυτά τα θέματα με αθωωτικές αποφάσεις της κυβερνητικής εκπροσώπου. Απόλυτα σεβαστή η κυρία Γεροβασίλη, αλλά, όταν υπάρχουν μαγνητοφωνημένες συνομιλίες, καλό είναι να μιλούν τα στοιχεία. Με νηφαλιότητα. Να εξηγήσουν από την κυβέρνηση ποιος είναι ο κ. Λάμπρου. Την ιστορία του στα κινήματα για την προστασία των φυλακισμένων. Να εξηγήσουν την ουσία των αλλαγών στο σωφρονιστικό σύστημα. Και κυρίως να εξαλείψουν κάθε απειλή για τη ζωή του πρώην υπουργού. Πράξεις και όχι λόγια. Έτσι γράφεται η ιστορία. Αλλιώς τα θέματα πέφτουν στο πεδίο των αλληλοκατηγοριών, που το μόνο που πετυχαίνουν είναι να βυθίζουν τη χώρα όλο και πιο βαθιά στην κρίση…