Πλήρες αδιέξοδο

Του Μπάμπη Γριμπάμπη*

Η κρίση που μαστίζει τη χώρα τα τελευταία πέντε χρόνια, είναι  πρωτοφανής σε ειρηνική περίοδο και δεν είναι μόνο οικονομική, αλλά και πολιτική, κοινωνική και πολιτισμική. Σε καιρό κρίσης ο άνθρωπος δείχνει το χειρότερο  εαυτό του και δυστυχώς σήμερα έχουν αναδειχθεί στο μέγιστο βαθμό όλες οι ελληνικές παθογένειες.

Ο ελληνικός εξαιρετισμός εκδηλώθηκε αρνητικά σε όλο του το μεγαλείο στα χρόνια της κρίσης και ανέδειξε την Ελλάδα ως το αρνητικό πρότυπο της εποχής. Η χώρα απαξιώθηκε στην παγκόσμια κοινή γνώμη και χαρακτηρίστηκε ως παρίας της διεθνούς κοινότητας και ως αποτυχημένο κράτος[failed state], στο επίπεδο των ανεπτυγμένων χωρών.

Λόγω του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, υπάρχουν ακόμη λίγα περιθώρια ανοχής από τους δανειστές μας, αλλά και αυτά εξαντλούνται τάχιστα, γιατί μας έχουν καταλάβει καλά τα τελευταία χρόνια και δεν μπορούμε να τους εξαπατήσουμε άλλο, αρνούμενοι ουσιαστικά να προβούμε στις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις για την έξοδο από την κρίση.

Και δυστυχώς το πρόβλημα δεν είναι αφορά μόνο το πολιτικό σύστημα, που αδυνατεί να αυτορυθμισθεί, να αναλάβει τις ευθύνες του και να τραβήξει τη χώρα μπροστά, αλλά και το εκλογικό σώμα, που φαίνεται ότι είτε κουράστηκε από τις θυσίες που κατέβαλε τα τελευταία χρόνια είτε απελπίστηκε και προτιμά να παραμείνει στις παλιές κακές συνήθειες, στο λαϊκισμό, στον ανορθολογισμό της ανατολής , στις μυθοπλασίες και τις φαντασιώσεις. Η χώρα οδεύει προς το γκρεμό και δεν υπάρχει καμιά αντίδραση από το λαό, λες και δεν τον αφορά το θέμα. Και ενώ γίνονται καθημερινά διαδηλώσεις για τα πιο απίθανα θέματα, ούτε μία δεν έγινε  για την παραμονή της χώρας στο ευρωπαϊκό νόμισμα και όλα πλέον παίζονται στα ζάρια τις επόμενες μέρες.

Η νέα κυβέρνηση προσπαθεί να εφαρμόσει το προεκλογικό της πρόγραμμα, χωρίς αποτέλεσμα όμως, λόγω της άθλιας οικονομικής κατάστασης της χώρας. Στο εσωτερικό δεν κινείται τίποτα, η οικονομία βρίσκεται σε τέλμα, τα τραπεζικό σύστημα έχει στερέψει από ρευστότητα, το δημόσιο έχει σταματήσει τις πληρωμές, εκτός από μισθούς και συντάξεις, οι επιχειρήσεις και τα καταστήματα κλείνουν, οι ανεργία αυξάνεται και τα περιθώρια εξεύρεσης κάποιας συμφωνίας με τους δανειστές εξαντλούνται.

Στο εξωτερικό οι ανιστόρητοι μικρομεγαλισμοί  για αλλαγή της Ευρώπης από τις ριζοσπαστικές δυνάμεις της αριστεράς, οι υπερφίαλες δηλώσεις για εξαναγκασμό των δανειστών στην ικανοποίηση των δίκαιων ελληνικών αιτημάτων, η αναζήτηση εναλλακτικών  τρόπων χρηματοδότησης από εξωκοινοτικές πηγές [Ρωσία, Κίνα, Ινδία, Ιράν κ.λ.π.], οι απειλές για τζιχαντιστές καμικάζι και άλλα ευτράπελα και μη ρεαλιστικά επιχειρήματα, δεν είχαν , ούτε μπορούσαν να έχουν κανένα  αποτέλεσμα.

Η πρώτη φορά Αριστερά, χωρίς προηγούμενη κυβερνητική εμπειρία και στελέχη με κομματικές και όχι τεχνοκρατικές ικανότητες, δεν έχει να επιδείξει κανένα συγκεκριμένο σχέδιο οικονομικής πολιτικής, στο διάστημα που βρίσκεται στην εξουσία. Υπάρχει μια χαλαρή διακυβέρνηση, με αυτονόμηση των υπουργών και μια συστηματική καθυστέρηση στη λήψη, ακόμη και απλών και αυτονόητων αποφάσεων. Επικρατεί το δόγμα του <<βλέποντας και κάνοντας>> ή μάλλον <<βλέποντας και περιμένοντας>>, την ώρα που η χώρα βουλιάζει στην ανασφάλεια, το φόβο και την αναμονή για τα χειρότερα.

Το κράτος δεν λειτουργεί, ο νόμος και η τάξη έχουν υποχωρήσει, οι αναρχικοί καίνε την Αθήνα και καταλαμβάνουν τα πανεπιστήμια, οι παράνομοι μετανάστες ολοένα  και αυξάνονται απειλητικά και οι τρομοκράτες πρόκειται να αφεθούν ελεύθεροι σύντομα.

Λίγες μέρες μένουν ακόμη για το Eurogroup  της 24^ης Απριλίου και κανένας δεν μπορεί να προβλέψει με σιγουριά τι πρόκειται να συμβεί τότε. Οι φόβοι όμως για ένα  Grexit ή ένα Grexident, είτε από άγνοια κινδύνου, είτε από ιδεοληψίες αυξάνουν καθημερινά, γι αυτό και οι προειδοποιήσεις από τα ξένα Μ.Μ.Ε. είναι καθημερινές. Τις επόμενες ημέρες θα φανεί, εάν η Ελλάδα θα έλθει σε ένα έντιμο συμβιβασμό με τους δανειστές ή όπως τόσες στο παρελθόν, θα ζήσει ξανά μια νέα καταστροφική τραγωδία.

*Ο Μπάμπης Γριμπάμπης είναι οικονομολόγος, συγγραφέας του βιβλίου «η κρίση και …η κρίση μας», από τις εκδόσεις Περίπλους.