Οι κουκουλοφόροι καταληψίες και οι ανεπάρκειες του κ. Υπουργού

Του Θοδωρή Καλούδη

Ανήκω σε μια γενιά που, ως Φοιτητικό Κίνημα, έκανε τρείς ιστορικές καταλήψεις. Δύο στη Νομική Σχολή, σε συνθήκες στρατιωτικού νόμου και μία στο Πολυτεχνείο, με την εξέγερση του Νοέμβρη το 1973. Τότε το Φοιτητικό Κίνημα, ακηδεμόνευτο και πρωτοπόρο, έσωσε την τιμή της Δημοκρατίας. Μπορούν σήμερα πολλοί “παράγοντες” εκείνης της εποχής να κρύβονται πίσω του και να μιλούν για “αντίσταση κατά της χούντας”

Βλέποντας, στη σύγχρονη εποχή, τους “κατ´ επάγγελμα” βέβηλους καταληψίες των ίδιων -ιστορικών και γεμάτων από μνήμες αγώνα – Πανεπιστημίων, δεν μπορώ παρά να νοιώθω λύπη, αλλά και οργή. Αυτές οι καταλήψεις τώρα είναι κατάχρηση των συνταγματικών ελευθεριών, βλασφημία για τη δημοκρατία. Μια ομάδα ανερμάτιστων νεαρών μπαχαλάκηδων, προφανώς απαίδευτων και κομπλεξικών σε ό, τι σημαίνει παιδεία, μάθηση και προκοπή, ασκούνται σε ανομήματα καθημερινής εφαρμοσμένης αναρχίας, εις βάρος της Πανεπιστημιακής Κοινότητας. Χιλιάδες φοιτητές, που ζουν σε συνθήκες ισοπεδωτικής κρίσης και αγωνίζονται για ένα πτυχίο που, πέρα από τη μόρφωση, θα τους δώσει ενδεχομένως καλύτερες ευκαιρίες δουλειάς, υποφέρουν από μια στυγνή ολοκληρωτική αντίληψη μιας θλιβερής μειοψηφίας που αντιστρατεύεται, με το έτσι θέλω, το δίκαιο της συντριπτικής πλειοψηφίας των νέων που σπουδάζουν και μοχθούν.

Και το ανησυχητικό είναι ότι οι ηθικοί αυτουργοί σε αυτή τη θλιβερή κατάσταση είναι όσοι ορκίστηκαν να υπηρετούν το νόμο και την προστασία της κοινωνίας.

Προσωπικά αντιπαθώ και αντιμάχομαι, ως πολίτης, την καταστολή κάθε μορφής. Το ίδιο όμως συχαίνομαι την υποκρισία της πολιτικής αδυναμίας που βαφτίζει ιδεολογική αρχή κάθε σκοπιμότητα. ´Οπως λ.χ. οι θέσεις και η πρακτική του κ. Γ.Πανούση που σε μία σύγχυση ιδεοληψίας –  ή μήπως πραγματικής ανεπάρκειας; – αφού εγκατέλειψε πρώτα το Κέντρο της Αθήνας και τους καταστηματάρχες στην καταστροφική μανία λίγων κουκουλοφόρων, αφησε τη Νομική Σχολη, το Κεντρικό κτίριο του Πανεπιστημίου, το Πολυτεχνείο, κεντρικούς δήμους της πρωτεύουσας και, στο τέλος, αυτή την ίδια τη Βουλή στο έλεος, προκλητικών και ακατανόητων για ευνομούμενη χώρα – όπως είπε και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος- αναρχικών εκδηλώσεων και καταλήψεων.

Που το πάτε Κύριε υπουργέ; Τι μήνυμα στέλνετε στον κάθε μπαχαλάκη; Τι είδους γραμμάτια ξεπληρώνετε για την αποδοχή (από ορισμένες “ζωηρές”συνιστώσες ) της υπουργοποίησής σας; Και πόσο πρέπει να πληρώσει γί αυτό η Πανεπιστημιακή Κοινότητα της οποίας – αν το θυμάστε – είστε και μέλος; Ξεχνάτε πως, ως υπουργός έχετε συνταγματική υποχρέωση να προασπίσετε την έννομη τάξη; Μήπως επιχειρείτε στου κασίδη το κεφάλι να εφαρμόσετε, ως καθηγητής, κάποια επιστημονική θεωρία αντιαυταρχικής αστυνόμευσης; Ξέρετε ότι αυτό δεν είναι δουλειά του υπουργείου σας και αν δεν το ξέρετε γιατί δεν ρωτάτε κάποιον που γνωρίζει να σας διαφωτίσει;

Νομίζω, Κύριε υπουργέ, πως θα πρέπει να δώσετε κάποιες αξιόπιστες απαντήσεις στη Βουλή για το θέμα. Κυρίως τώρα, πριν θεριέψουν οι φιλοδοξίες των κουκουλοφόρων και των μπαχαλάκηδων καταληψιών που – μαθημένοι σε εκλεκτικές πολιτικές συνεργασίες στο παρελθόν- ίσως θεωρούν ότι κινούνται τώρα ανενόχλητοι σε φιλικό κυβερνητικό περιβάλλον.

ΥΓ: Δεν θα σχολιάσω τις δηλώσεις της προέδρου της Βουλής σύμφωνα με τις οποίες ο καθένας ανενόχλητος μπορεί να καταλαμβάνει τον προαύλιο χώρο του Κοινοβουλίου ως … ένδειξη διαμαρτυρίας. Προφανώς κινούνται -όπως και άλλες συμπεριφορές της- στη σφαίρα ενός ιδιάιτερου ψυχισμού, τον οποίο αδυνατώ να σχολιάσω γιατι στερούμαι ειδικών γνώσεων.