«Διάλογος για τις πολιτικές και όχι για τα σύμβολα…»

Του Κυριάκου Πιερρακάκη
μέλους του πολιτικού συμβουλίου ΠΑΣΟΚ

Οι πρόσφατες εκλογικές διαδικασίες αποτελούν αφορμή για να κάνουμε –ανάμεσα σε άλλες– τις εξής παρατηρήσεις:

Πρώτον, ο χώρος της Κεντροαριστεράς είναι εκλογικά πολυδιασπασμένος σε εθνικό επίπεδο, ωστόσο βλέπουμε ότι, όταν υπάρχει η δυνατότητα η εκλογική βάση του χώρου να εκφραστεί με συμπαγή τρόπο μέσα από ένα πρόσωπο, όπως συνέβη σε δήμους και περιφέρειες, με προσωπικότητες όπως ο κ. Καμίνης ή ο κ. Μπουτάρης, η πρόταση αυτή συχνά καθίσταται πλειοψηφική.

Δεύτερον, η Χρυσή Αυγή είναι πλέον τρίτο κόμμα – και μάλιστα μετά τη δολοφονία Φύσσα και με την ποινική διαδικασία σε εξέλιξη, κατόρθωσε να αυξήσει την εκλογική της επιρροή.

Το μήνυμα της κοινωνίας, λοιπόν, είναι σαφές και αφορά υπερβάσεις. Υπερβάσεις πρωτίστως εγωισμών και φιλοδοξιών, αλλά επίσης και μικροσυμφερόντων. Η ΔΗΜΑΡ, το Ποτάμι, κινήσεις και προσωπικότητες του ευρύτερου χώρου, όχι μόνο κεντρογενείς, αλλά και πρόσωπα του χώρου της Αριστεράς, που δεν εκφράζονται από τον ΣΥΡΙΖΑ και θα εξέταζαν το ενδεχόμενο να συμπορευτούμε, θα πρέπει όλοι να προσκληθούν και να αναζητήσουμε μαζί μια νέα πορεία – και για τη χώρα και για την ευρύτερη παράταξη.

Η συζήτηση που έχει ανοίξει εντός ΠΑΣΟΚ αναφορικά με τα σύμβολα, αναφορικά με το αν θα πρέπει να πορευτούμε ως «ΠΑΣΟΚ» ή ως «Ελιά», είναι μια συζήτηση άνευ αντικειμένου. Όλα κρίνονται στο περιεχόμενο. Η συζήτηση δεν θα πρέπει πάλι να επικεντρωθεί στο «ποιοι» και στο «πώς» – αντίθετα, θα πρέπει να αφορά το «τι», τις πολιτικές που θα προτείνει ο χώρος για τη μεταμνημονιακή Ελλάδα. Οι παρατάξεις ανασυγκροτούνται στη βάση πολιτικών θέσεων και κοινωνικών στρωμάτων που επιδιώκουν μέσα από αυτές να εκπροσωπήσουν — και όχι στη βάση απλά και μόνο της ποιότητας και των συμβολισμών των πολιτικών προσώπων.