Αφιέρωμα της Λυρικής στην Eλληνοκαναδή σοπράνο Τερέζα Στράτας

Την Τερέζα Στράτας τιμά η Εθνική Λυρική Σκηνή(EΛΣ) στις 28 Μαΐου, με άριες που σημαδεύτηκαν από τις ερμηνείες της διάσημης Ελληνοκαναδής σοπράνο, στη διάρκεια της πολύχρονης διεθνούς σταδιοδρομίας της, στα μεγαλύτερα λυρικά θέατρα.

Στο αφιέρωμα της ΕΛΣ παίρνουν μέρος οι υψίφωνοι Αλεξία Βουλγαρίδου και Μυρτώ Παπαθανασίου, όπως και ο Καναδός τενόρος ‘Αντρου Χάτζι, στο πλαίσιο της πρώτης συνεργασίας της ΕΛΣ με την Όπερα του Καναδά. Την ορχήστρα της Λυρικής Σκηνής, διευθύνει ο αρχιμουσικός Ηλίας Βουδούρης.

Το αφιέρωμα πραγματοποιείται με την υποστήριξη της Πρεσβείας του Καναδά, της Όπερας του Καναδά και του Σωματείου Φίλων της Μετροπόλιταν Όπερας της Νέας Υόρκης.

Η Τερέζα Στράτας -κατά κόσμον Αναστασία Στρατάκη- πρωταγωνίστησε σε 385 παραστάσεις στη Μετροπόλιταν Όπερα της Νέας Υόρκης, ερμηνεύοντας σαρανταένα διαφορετικούς ρόλους. Στις κορυφαίες στιγμές της καριέρας της -Λονδίνο, Μιλάνο, Βιέννη, Βερολίνο, Παρίσι, Σάλτζμπουργκ, Αγία Πετρούπολη, Σαν Φρανσίσκο κ.ά.- οι κριτικοί την αποθέωσαν, ενώ δεν ήταν λίγες φορές που την χαρακτήρισαν ως την «ιδανική Μιμή» στη Μποέμ και την «απόλυτη Βιολέτα» στην Τραβιάτα.

Στη διαδρομή της, η Στράτας συνεργάστηκε με τον Λουτσιάνο Παβαρότι, τον Πλάθιντο Ντομίνγκο, καθώς και τον διάσημο Γάλλο συνθέτη και αρχιμουσικό Πιερ Μπουλέζ, υπό τη διεύθυνση του οποίου άλλωστε ερμήνευσε τη Λούλου του ‘Αλαν Μπεργκ, στην όπερα του Παρισιού το 1981. Η ηχογράφηση που ακολούθησε, της χάρισε το ένα από τα δύο βραβεία Γκράμμυ της καριέρας της. Το δεύτερο ήρθε το 1984 με την Τραβιάτα στην Μετροπόλιταν, υπό τη διεύθυνση του Τζέιμς Ληβάιν.

Η Στράτας, -μια πραγματική σταρ του λυρικού θεάτρου- σφράγισε το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα κάνοντας πολλούς να τη συνδέσουν με την άλλη κορυφαία Ελληνίδα, την μοναδική Μαρία Κάλλας, όχι μόνο λόγω της κοινής τους καταγωγής, αλλά κυρίως λόγω της δραματικής έντασης των ερμηνειών της και της ομορφιάς της.

Παιδί Ελλήνων μεταναστών από την Κρήτη, ξεκίνησε τη θριαμβευτική της πορεία το 1958 στο Τορόντο .Εξαιτίας της μυθιστορηματικής της ζωής και της φιλανθρωπικής της δραστηριότητας δεν ήταν λίγοι αυτοί που τη συνέκριναν με τις δραματικές οπερατικές ηρωίδες που ερμήνευσε συναρπαστικά.

Στην Ελλάδα εμφανίστηκε μόνο μια φορά, το 1960 στο Ηρώδειο, ερμηνεύοντας για πρώτη φορά παγκοσμίως τον ομώνυμο ρόλο στην όπερα της Γλάνβιλ Χικς Ναυσικά.

Παράλληλα με την καριέρα της στο λυρικό θέατρο, πρωταγωνίστησε σε διάφορες εξαιρετικά επιτυχημένες προσαρμογές έργων της όπερας για τον κινηματογράφο, όπως η Σαλώμη (1976), οι Παλιάτσοι (1982), η Τραβιάτα (1983)κ.ά., ενώ κορυφαία θεωρείται η ερμηνεία της στα τραγούδια του Κουρτ Βάιλ.

Δύο φορές, ενώ βρισκόταν στην κορυφή της σταδιοδρομίας της, ακύρωσε όλες της τις υποχρεώσεις, προκειμένου μεταβεί στην Καλκούτα όπου εργάστηκε με τη Μητέρα Τερέζα σε ένα ορφανοτροφείο και στον Οίκο Καλιγκάτ για τους Θνήσκοντες. Τη δεκαετία του 1990, διέκοψε ξανά τη σταδιοδρομία της για να βρεθεί σε ρουμανικό νοσοκομείο όπου πρόσφερε εθελοντικά τις υπηρεσίες της φροντίζοντας άρρωστα ορφανά με Aids.

Στα πλαίσια του αφιερώματος στην Εθνική Λυρική Σκηνή, θα προβληθεί στις 24 Μαΐου ντοκιμαντέρ για την Τερέζα Στράτας, ενώ στις 26 Μαΐου στο φουαγέ του θεάτρου Ολύμπια θα πραγματοποιηθεί συζήτηση με ομιλητές τους Ρόμπερτ Πεκ, Πρέσβη του Καναδά, Μύρωνα Μιχαηλίδη, καλλιτεχνικό διευθυντή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, Πολ Γκρούμπερ, εκτελεστικό διευθυντή, υπεύθυνο Προγράμματος Σωματείου Φίλων της Μετροπόλιταν της Νέας Υόρκης, Θάνος Βερέμη, επίτιμο καθηγητή τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών,Νίκο Μαλιάρα, καθηγητή Ιστορικής Μουσικολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.